Gedrag van een christen

Ik ben de laatste tijd steeds dichter bij God gekomen. Ik streef er dus ook naar om mij zoveel mogelijk aan te passen aan hoe God het wil en zijn regels op te volgen. Ik heb alleen wel wat vragen of er dingen zijn die niet mogen of juist wel. Zoals:

1. Mag ik ooit een tattoo nemen? Ik denk er wel eens over om een tattoo te nemen met een mooie boodschap over God. Alleen weet ik dat je niet met opzet het lichaam mag beschadigen. Is een tattoo een beschadiging?

2. Er was een tijd dat in het weekend vaak dronken was, daar ben ik nu mee gestopt omdat ik er achter kwam dat dat slecht is. Ik drink nog wel alcohol, maar met mate zodat ik geen enkele verschijnselen krijg. Mag dit zo?

3. Ik ben niet verslaafd aan roken, maar een keer een sigaretje als ik gezellig praat met  vrienden vind ik niet erg. Ik doe het niet tegen stress of woede etc. Maar omdat het wel lekker is, net als een broodje eten als je wacht bijvoorbeeld. Is dit slecht of kan het wel zo? Ik zou graag een antwoord willen op deze vragen om te voorkomen dat ik de fout weer in ga omdat ik onbewust zondig.

1. Ik zie eigenlijk niet veel nut om een simpel antwoord op de drie vragen te geven. Wanneer ik mijn visie geef botst dat meteen of links of rechts met die van anderen. Sommigen maken nergens een probleem van. Anderen willen heel principieel en afwijzend en aangebonden zijn. Er wordt wat afgevochten, ook bij kerkmensen. Hoe komt dat? Daar wil ik wel op ingaan.

2. Bij ethische vragen, over gedrag en keuzes, zijn twee kanten: wat je al dan niet doet en waarom je het wel of niet doet. Het laatste, de waaromvraag, moet vooropgaan. Dan gaat het om geloof of ongeloof, om karakter en levensbeschouwing, om traditie en verantwoordelijkheid. Niet dat iedereen in zijn keuzes en beslissingen zich altijd daarvan bewust is. In hoeverre beslissen we zelf of laten we onze keuze en gedrag door anderen bepalen? Is een angsthaas een beter mens dan een waaghals? Is de samenleving beter af wanneer ieder hetzelfde doet en denkt of is pluriformiteit juist een ideaal?

3. De laatste drie vragen waren nog erg algemeen, mogelijke antwoorden ook. Maar voor christenen zijn er duidelijker antwoorden. Allereerst in de Heidelbergse Catechismus, Zondag 32. Daarin gaat het om dankbaarheid, geloofsverzekering en voorbeeldig leven. Lees het maar na. Ik leg nu vooral de nadruk op de dankbaarheid. Dan probeer je niet je zoveel mogelijk aan te passen of regeltjes te volgen en al zuchtend de richtlijnen, geboden en verordeningen van God te houden. Dan is ook de angst voor straf en de gevolgen van de zonde en overtreding niet meer bepalend. Evenmin laten we ons leiden door wat anderen van ons zullen denken. Het gaat om dankbare verantwoordelijkheid voor de Heere.

4. Nog een argument uit onze kerkelijke belijdenis: lees de Nederlandse Geloofsbelijdenis artikel 32. We moeten ons er voor wachten af te wijken van wat Christus geleerd heeft. We houden er vaak van allerlei regels en regeltjes, die niet door Christus geleerd zijn, anderen op te leggen. Ik zou er een boek over kunnen schrijven. De kerk leert echter: “daarom verwerpen wij alle menselijke vonden, en alle wetten, die men zou willen invoeren, om God te dienen, en door deze de gewetens te binden en te dwingen, in wat manier het zou mogen zijn”. “In wat manier”, dat gaat heel ver! Het moet gaan om eendrachtigheid, niet om eenvormigheid. Helaas is dit artikel in de gereformeerde gezindte heel vaak vergeten, en is men vaak even rooms of zelfs roomser dan de pausen waren.

5. Luister ook naar Paulus, wat hij schrijft aan de mensen in Korinthe, in zijn eerste brief, hoofdstuk 10 vanaf vers 23. Alle dingen zijn de apostel geoorloofd, maar hij wil van die vrijheid geen misbruik maken. Paulus is bereid zich dingen te ontzeggen, niet omdat ze verkeerd zijn (integendeel: hij kan er God voor danken), maar ter wille van anderen. In een latere brief, aan de Romeinen, hoofdstuk 14 noemt hij hen de zwakken in het geloof. Zwakken zien dat echter anders: zij achten zich de echte stoere, sterke en principiële gelovigen te zijn.

6. Met dat uitgangspunt wil ik toch wel wat zeggen over de concreet gestelde vragen. De genoemde zaken zijn op zichzelf niet verkeerd, maar kunnen tegenover God en in de omgang met anderen verkeerd worden gebruikt. Een tatoeage van een kruisje of ankertje is geen beschadiging van het lichaam. Maar veel tatoeages zijn protserig, lelijk en gericht op statusverhoging. Draken, leeuwen, monsters op je huid, nooit een wezel, een rat of een slak. Dat zegt genoeg. Een piercing in neus of onderlip is naar mijn mening wat anders dan een gaatje in het oorlelletje. Mee eens? De Bijbel verbiedt geen alcohol, wel dronkenschap, maar mijn biertje kan een ander verleiden om laveloos te worden. Die ene sigaret van mij kan een ander verhinderen om met zijn schadelijke rookgedrag te stoppen. Toen ik nog legerpredikant was heb ik nooit alcohol gebruikt (behalve de oranjebitter op Koninginnedag) om te voorkomen dat notoire drinkers in de officiersmess als excuus konden zeggen dat ik toch ook dronk. Naast dankbaarheid is het voorbeeld voor anderen dus beslissend of bepaalde gewoonten of gedragingen een christen passen.

Ds. J. J. Tigchelaar

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.J. Tigchelaar

• Geboortedatum:
  05-12-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Putten
• Status:
  Actief

130 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven