Vraag
Ik heb sinds kort een lieve, leuke en ook gelovige jongen ontmoet. We hebben elkaar al een paar keer gezien. Ik merk dat ik me echt goed bij hem voel en vanuit hem voelt dat wederzijds. Het probleem is dat mijn ouders het afkeuren. Hij heeft een kindje met zijn ex. Zijn ex heeft hem uiteindelijk verlaten en ze is een eigen leven gaan leiden buiten hem om. Hij ziet zijn kind nog wel regelmatig. Omdat hij getrouwd is geweest en een kind heeft keuren m’n ouders onze relatie af. Ik vind het erg lastig, want ik vind hem erg leuk en we voelen ons heel goed bij elkaar. Kan ik het beste met hem doorgaan of moet ik stoppen omwille van mijn ouders?
Antwoord
Ik kan je ouders begrijpen. Zij gunnen hun dochter een ongecompliceerde relatie. En dat geldt van deze verhouding niet. Gesteld dat je met de genoemde jongen wel verder gaat, dan zul je mogelijk je leven lang geconfronteerd worden met zijn vorige relatie via het kind dat uit deze relatie geboren is. Dat blijft altijd een schaduw werpen over de verhouding tot deze vriend en wat hij eventueel later van je wordt. Je benadrukt dat het van weerskanten goed voelt om met elkaar om te gaan, maar tegenover de gevoelens (je hebt elkaar trouwens nog maar enkele keren ontmoet, dus de gevoelens zijn nog pril) moet je een grote portie nuchterheid en kritische vragen stellen.
Wil je de kennismaking toch voortzetten, dan moet je enkele belangrijke punten voor jezelf op een rij zetten, zoals: waarom is de voorgaande relatie verbroken? Meestal ligt de oorzaak daarvan nooit bij een partij. Verder: alleen als de ex van je vriend in overspel leeft (dus er met een ander van door is), is de weg voor je vriend vrij voor een nieuwe relatie. Zo niet, dan kan er van een tweede huwelijk geen sprake zijn. Vraag je hierin ook af wat de wil van God is inzake huwelijk en echtscheiding. Nogmaals: besef dat de vorige huwelijksrelatie altijd op de achtergrond aanwezig is via het kind uit het eerste huwelijk van je vriend en vraag je af of je dat kunt en wilt opbrengen. Is er plaats voor een derde (het kind) in jouw relatie tot je vriend.
Waar ik op wil aandringen is dat je je niet alleen door je gevoelens laat leiden (het voelt goed), maar dat je kritisch doorvraagt bij je vriend. Je hebt er recht op in zijn verleden te duiken. Ga niet alleen op zijn antwoorden af, maar probeer via zijn omgeving zoveel mogelijk een beeld te krijgen van het verleden van je vriend en de oorzaken van de echtscheiding. Enige gezonde argwaan kan in dit verband geen kwaad. En wanneer je vriend het oprecht met je meent, zal hij ook van harte zijn medewerking willen geven aan het zoeken naar bevredigende antwoorden op jouw vragen. En betrek ook je ouders hierbij. Zie hun bezwaren tegen deze verhouding als oprechte zorg voor hun dochter die ze eventuele moeilijkheden willen besparen. En tenslotte: vergeet niet naar Gods wil te vragen. Als je daaróm oprecht verlegen bent, zul je in het zoeken naar antwoorden op je vragen m.b.t. je vriend ook merken of er deuren opengaan of deuren dichtgaan.
Wijsheid toegewenst!
Ds. P. van der Kraan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
