Vraag
Door corona (en de maatregelen) heb ik het gevoel (en ik denk dat dit ook de praktijk is) dat er veel mensen niet meer kerkelijk betrokken zijn. Niet meer als norm hebben om naar de kerk te gaan, weinig Bijbellezen, bidden etc. Heeft u tips om ondanks de maatregelen (en als deze voorbij zijn) een kerkelijke gemeente weer tot bloei te laten komen? Uiteindelijk bouwt Christus natuurlijk Zelf Zijn gemeente, maar een kerkelijke gemeente zonder actieve leden is ook ‘dood’.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Dit is een nogal veelomvattende vraag. Ik probeer de vraag te beantwoorden in drie delen.
Eerst voor jezelf. Thuis de kerkdiensten meeluisteren, digitaal catechisatie bijwonen en het verenigingsleven vormgeven is in veel opzichten een noodoplossing. Het geestelijk leven kan daar onder lijden. De concentratie is minder goed, het gepreekte woord lijkt minder krachtig binnen te komen, de goede gesprekken op catechisatie en vereniging komen minder van de grond. Gelukkig geldt dit niet voor iedereen, maar velen zullen iets hiervan herkennen.
Wat doe je dan? Volhouden! Het volk Israël trok 40 jaar door de woestijn. Zo kunnen wij deze coronaperiode als een stukje ‘woestijntijd’ ervaren. Maar daarin mag de Heere van ons vragen dat we trouw zijn en blijven in het dienen van Hem. Blijf betrokken op de erediensten en het verenigingsleven. Doe je Bijbel open en bidt tot de Heere. In de woestijn leert de Heere ons de noodzaak van volharding!
Dan voor de gemeente als geheel. Eigenlijk hoort de vraag dan als eerste thuis op de kerkenraadstafel. Als het goed is hebben zij het beste zicht op de kerkelijke betrokkenheid van de gemeenteleden en ontvangen zij van de Heere wijsheid en inzicht om te bepalen wat goed is voor de gemeente. Op dit punt zit er ook een aanname in je vraag. Klopt het inderdaad dat veel mensen niet meer kerkelijk betrokken zijn? Als mensen niet meer als norm hebben om naar de kerk te gaan, of (als naar de kerk gaan niet mogelijk is) thuis mee te luisteren, dan is dat iets om in de prediking en in de huisbezoeken aandacht aan te geven. Als mensen minder trouw zijn in Bijbellezen en bidden, dan geldt daarvan hetzelfde. Wat is het belangrijk dat de kerkenraad de urgentie van deze zaken laat merken aan de gemeente! Als de kerkenraad voortdurend zoekt naar manieren en middelen om in deze tijd de gemeente bij het Woord van de Heere te bewaren, dan gaat daarvan een belangrijk signaal uit richting de gemeente. Ook als gemeentelid heb je verantwoordelijkheid om hierover te spreken met gemeenteleden bij wie jij ziet gebeuren dat ze verflauwen in het dienen van de Heere.
Als derde met het oog op de onderlinge band. Ook hier geldt dat de kerkenraad de eerste verantwoordelijkheid heeft. Maar ook de gemeenteleden kunnen hierin veel betekenen. Ben je betrokken op de mensen waar je vroeger in de kerk naast zat maar die je nu al een tijdje niet meer hebt gezien? Bel je ze op? Stuur je ze een kaartje? Verder: wees creatief in het creëren van mogelijkheden om elkaar te ontmoeten. Ter illustratie: in onze gemeente wordt binnenkort een autopuzzeltocht georganiseerd om een stukje onderlinge ontmoeting te bevorderen. Zulke initiatieven kunnen helpen om de onderlinge gemeenschap vorm te geven als dit op de gewone manieren niet kan.
Tenslotte: in het Bijbelboek Nehemia lezen we dat de muren van Jeruzalem worden opgebouwd. In jouw vraag proef ik het verlangen dat in onze tijd “de muren van Sion” worden opgebouwd. Van Nehemia leren we dat dit proces een biddend proces is. De handen gaan uit de mouwen, maar ondertussen wordt voortdurend de Heere aangeroepen in gebed. Laat dáár onze grootste verwachting van zijn: de Heere Zelf bouwt Zijn kerk! En Hij wil dat doen onder de moeilijkste omstandigheden!
Ds. A. D. Fokkema
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.D. Fokkema
- Geboortedatum:18-09-1986
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Kerkwerve
- Status:Actief
