Zindelijk worden van kind

Je kind wordt pas zindelijk als ze daar zelf aan toe is.

Het is jammer als andere kinderen van dezelfde leeftijd al lang zindelijk zijn en die van jouw niet. Dat voelt voor jouw als moeder misschien als falen.

Mijn dochter was pas een maand voor haar 4e verjaardag zindelijk (mijn andere kinderen waren ook al ruim de 3 gepasseerd). Er zijn echt kinderen die met een luier om naar school gaan in het begin. Dat is snel over hoor als ze op school zitten.

Als je kindje zo lang 'droog' is, van 8 tot 16 uur, kan ze ook haar plas gewoon tegenhouden. Dit is niet goed voor haar nieren en blaas. Kijk dan ook uit voor blaas ontsteking.

Mijn ervaring is dat als er andere kinderen zijn die naar de wc gaan en geen luier dragen, dat helpt om dat ook te willen (kunnen).

Ik denk dat als het kind op school de anderen het ook ziet doen, dat helpt. En een paar maanden verder in de tijd kan al veel uitmaken in de ontwikkeling.

Soms nemen ze iets wel aan van de juf en thuis niet als eerste (zo vervelend voor mama).

Als (ex)consultatiebureauverpleegkundige en moeder van 6 kinderen heb ik zo mijn gedachten bij deze vraag. Ik ken het gezin in kwestie natuurlijk niet, maar wil toch een paar handvatten proberen te geven.

In de basis gaat het hier niet om een zindelijkheidsprobleem, hier is een machtstrijd aan de gang. Dat past helemaal bij haar leeftijd. Een kind van deze leeftijd ontdekt dat het niet een verlengstuk van mama is, maar een eigen persoontje met een eigen wil. En dat hij of zij dus ook iets kan doen dat precies het tegenovergestelde is van wat mama wil...

Je schrijft dat je dochter soms urenlang droog is, maar op het potje/de wc komt er nooit wat. En als ze in haar luier aan het plassen is, roept ze dat. Je dochter heeft dus wel degelijk door hoe het werkt, maar wil niet plassen op de plaats waar jij wilt dat ze dat doet. Het komt wel vaker voor dat kinderen die nog een luier dragen voor die machtstrijd de zindelijkheid uitkiezen.

Het is belangrijk dat je je dochter niet meer macht geeft dan haar toekomt. JIJ bent de mama en JIJ bent de baas. Haar de keuze te geven om te gehoorzamen (of niet!) zal de strijd laten voortduren. Je rol als 'baas' duidelijk oppakken klinkt lelijk, maar is dat niet. Het kan gewoon vriendelijk zijn en geeft duidelijkheid voor je kind. En dat is wat een kind wil met de strijd: erachter komen waar de grenzen liggen. Grenzen bieden veiligheid en houvast voor een kind.

Een paar voorbeelden:
Dus niet: 'Ga je mee naar het potje?' maar 'Kom, we gaan naar het potje.'
Niet: Wil je die jurk aan vandaag? maar: Wil je de rode of de blauwe aan?
Realiseer je dat een vraag die met 'nee' beantwoord KAN worden waarschijnlijk ook met 'nee' beantwoord WORDT. Niet vragen, maar vertellen en als je laat kiezen, een keuze geven uit 2 of 3 mogelijkheden.

Heel concreet is mijn advies voor jou: geen luiers meer. Je zegt tegen haar dat ze op het potje moet plassen, maar je geeft haar ook een luier. Kies maar...
Zet haar bij het wakker worden en elke paar uur (op vaste tijden zoals mw Teerds ook al aangaf) op het potje. 'Kom, even plassen.' En laat haar van het potje af als ze geplast heeft. Ga het liefst zelf ondertussen bij haar in de buurt iets anders doen, bijv. de wc poetsen, was sorteren,... Dat laat haar zien dat ze door niet te plassen geen macht heeft over mama, want mama gaat gewoon haar gang.
Ze zal hoogstwaarschijnlijk de grenzen van haar macht uitproberen: huilen, zeuren en niet plassen. Geef daar niet aan toe, herhaal rustig dat ze van het potje af mag als ze geplast heeft. Geef haar een complimentje als ze geplast heeft, zeg dat ze een grote meid is. (Veel kinderen vinden het fantastisch als ze na op de goede plaats plassen zelf de wc mogen doortrekken.)

En vergeet niet God van je worstelingen te vertellen en Hem om wijsheid en geduld te vragen om je kin(eren) op de voeden. God weet dat dat een grote opgave is, het wordt in 1 Timoteus 5 genoemd als 1 van de goede dingen waarom een (oudere) vrouw geschikt is om een wezenlijke taak in de kerk te krijgen.

Geen zorgen, meiden hebben inderdaad een eigen willetje. En ook al lijkt het een machtsstrijd, een kind kan het ook gewoon nog eng of spannend vinden (ook al zie je dat er niet aan af). Ons dochtertje werd vlak voor haar 4e jaar in een week zindelijk! Ik ben met 3,5 jaar gestopt met dat gedoe op de wc en of potje. Heb haar heerlijk een paar maandjes een luier gegeven en daarna opnieuw geprobeerd. Toen was ze er aan toe. En net wat hierboven is geschreven: als ze eenmaal op school zitten willen ze ook groot zijn en er bij horen! Komt echt goed.

Een collega van mij is kleuterleerkracht en ziet steeds vaker kinderen binnenkomen die nog niet helemaal zindelijk zijn. Weet dat een leerkracht weinig gelegenheid heeft om kinderen te verschonen (bij een poepbroek bellen we trouwens de ouders).
In de andere reacties wordt er geopperd dat een kind op school wel sneller zindelijk wordt door het goede voorbeeld van andere kinderen, maar het is het meest prettig als het kind zindelijk is gemaakt voor de school periode begint !!

Bij mijn dochter ging het ook lastig. Heb haar resoluut de pamper uitgelaten. Moest een week regelmatig dweilen, maar daarna was ze zindelijk. Succes!