Man afstandelijk in gezelschap

Ik ben erg gelukkig met mijn man, maar één ding begrijp ik gewoon niet. Waarom doet hij een klein beetje afstandelijk tegen mij als er iemand op visite komt, als vrienden komen, of als we naar vrienden of familie gaan. Ik heb het al heel vaak aangekaart. De ene keer zegt hij: “Je verwacht toch niet dat we klef gaan doen hele tijd”? (nee, dat is echt wat ik niet verwacht) en de andere keer zegt hij: “Ik heb er gewoon echt geen erg in” (dan denk ik, hoe kan je nou geen erg in mij hebben). Als ik zeg: “Schaam je je ofzo”, dan wordt hij boos. Dat is natuurlijk niet zo...

Maar ik probeer hem uit te leggen dat ik een knipoog of een hand op mijn rug gewoon fijn vindt. Maar hij wil het niet begrijpen of kan het niet begrijpen en hij blijft bij z’n antwoord. En zo snappen we elkaar gewoon elke keer weer niet. Is dit gewoon een mannending? Maar als ik kijk naar onze vrienden die dan op bezoek komen, die zitten ook bij elkaar en doen soms knus. Het is niet perse mega erg, maar ik kan gewoon niet helemaal begrijpen waarom hij dat niet zou kunnen doen en dan kan ik het niet helemaal los laten als hij weer zo’n antwoord geeft.

Beste vraagsteller,

Een klein probleem, maar toch niet los kunnen laten. Tja, ook dan is het een probleem, nietwaar. Dat níet vanzelf verdwijnt! Een mannending? Zou kunnen, maar ik ben geen man dus durf dat niet zomaar te stellen. Wat ìk denk is: het heeft met uw verwachtingspatroon te maken. Én met romantische gevoelens die een beetje naar jaloersheid gaan neigen (vriend(inn)en wel, ik niet!). Wanneer u dit gaat beseffen zal ‘loslaten’ waarschijnlijk al gemakkelijker worden. 

U kunt twee dingen doen: accepteren dat uw echtgenoot is wie hij is, met goede, fijne, mooie kanten èn mindere die u liever anders ziet. Óf niet accepteren en steeds op zijn gedrag blijven letten, waarbij het probleem tot een ‘roze olifant’ dreigt te worden en op een gegeven moment téveel tussen u in komt te staan.
 
Weet u al wat u bij een volgend bezoek van vrienden gaat doen? Probeer eens ‘om te denken’: leg een keer úw hand op zíjn arm en complimenteer hem met een of ander in plaats van na afloop vragen naar de bekende weg met ‘weer zo’n antwoord’! Samen met een beetje humor in woord en/of gebaar wordt de verhouding tussen u beiden in ieder geval leuker en verdwijnt die roze olifant wel weer naar zijn eigen hok! Oefenen maar.
 
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1499 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven