Vraag
Help!! Ik (vrouw) heb een lieve vriendin in korte tijd best intens leren kennen. Wij zijn beiden getrouwd met een man, maar nu blijkt ze seksuele gevoelens voor mij te hebben. Ik ben heel blij dat ze eerlijk is naar mij en onze mannen, maar ik zit hiermee. Is nu de enige optie haar aan de kant te zetten of kan zoiets nog wel overwaaien? Wat ik ten diepste hoop.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Wat moedig dat deze gevoelens besproken zijn met jou en jullie beider echtgenoten. Seksuele verlangens kunnen sterk zijn en je een gevoel van euforie geven, waarin je risico's minder kunt inschatten. Daardoor kunnen er dingen gebeuren waar je later spijt van krijgt, vooral als het wat geheimzinnig blijft. In het feit dat haar gevoelens met jullie mannen besproken zijn, lijkt de wens aanwezig om er zuiver mee om te gaan en respectvol richting iedere betrokkene.
Je schetst een dilemma. Ik lees daarin je vraag of het verantwoord is om contact te houden of dat je voor de veilige weg moet kiezen en het contact moet stoppen. Mogelijk om de kat niet op het spek te binden of om geen verkeerd signaal af te geven.
Waarschijnlijk is er onder dit dilemma een angst die meespeelt bij je en allerlei vragen oproept. Kan dit escaleren? Kan het obsessief worden? Blijf ik een uitvlucht voor haar? Legt dit mogelijk een bom onder haar huwelijk? Is het contact besmet geraakt? Waar ben ik verantwoordelijk voor? Waar je voorheen niet over nadacht, vraagt nu om aandacht.
Ik kan met je meedenken in het dilemma zodat je de voors en tegens tegen elkaar af kunt wegen. Echter, de beide opties in een dilemma zijn nooit sterk, anders zou het geen dilemma zijn. Een meer helpende route ligt waarschijnlijk in de vraag waardoor jij in het genoemde dilemma terecht bent gekomen. Waar voel jij je verantwoordelijk voor en waarom? Mogelijk ben je onzeker of je een aandeel hebt, waardoor haar seksuele gevoelens konden ontstaan. Of over de gevolgen ervan.
De gevoelens van deze vriendin zijn dan de trigger voor jouw angst. Je kunt de angst proberen te verminderen door de trigger weg te nemen, dus het contact te verbreken en de dreiging op afstand te zetten. De vraag is echter of dat gevolgen heeft die ook weer onrust brengen en nieuwe vragen geven. Bijvoorbeeld: Doe je haar daarmee recht? Zal ze het begrijpen? Voelt zij zich dan afgewezen?
Wanneer je bang bent, heb je in eerste instantie iets anders nodig dan een oplossing uit het dilemma. Ik denk dat je het vooral nodig hebt om eerlijk te mogen voelen waar je bang voor bent en wat daarin je behoefte is. Begrijpen waar je onzekerheid vandaan komt en dat aanvaarden kan rust brengen. Zodat je van binnenuit een keuze kunt maken hoe je verder met de situatie om wilt gaan.
In deze situatie ben jij de aanleiding voor haar gevoelens, omdat je iets bij haar raakt. De oorzaak (drive) van haar seksuele gevoelens heeft daarmee te maken, maar ligt mogelijk voor het grootste gedeelte niet bij jou. Het is de vraag of jij dit zelf ook zo ziet. Misschien heb je ergens een schuldgevoel en weet je daar niet goed raad mee. Om vanuit een bredere context te kijken naar hoe het kan werken met seksuele gevoelens, noem ik wat gedachtes bij de vraag waar ze voor kunnen staan.
Uit jouw omschrijving begrijp ik dat het gelijk goed klikte tussen jou en deze vriendin. Blijkbaar voelen jullie je bij elkaar op je gemak, anders laat je jezelf immers niet zo snel door de ander kennen. Hierdoor kregen jullie beide een plek waar je voelt: ja, hier word ik begrepen, hier mag ik mezelf zijn. Hier is aanvaarding en liefde voor wie ik ben in mijn eigenheid. Verlangen naar zo gekend worden en jezelf kunnen zijn is een mooie, normale en basale menselijke behoefte. Dat in de praktijk meemaken is echter helemaal niet vanzelfsprekend in deze gebroken wereld waarin er veel onderlinge afstand is.
Terwijl ik dit zo omschrijf, vraag ik me af of ze die ervaring (van jezelf kunnen zijn in nabijheid van de ander) ook kent bij haar eigen man. Mogelijk voelt ze zich bij hem minder begrepen, minder gezien. Misschien is ze bij hem niet gemakkelijk kwetsbaar, maar meer bezig met wie ze zou willen of moeten zijn, in plaats van te voelen: ik mag helemaal zijn wie ik ben.
De kans bestaat dat de seksuele verlangens een signaal zijn van wat deze vriendin -tot ze dit ervoer in de relatie met jou– een tijdlang heeft gemist in haar leven. Dat kan zijn een persoonlijk gemis, een gemis in de relatie of beide. Bijvoorbeeld een persoonlijk verlangen dat jaren geleden teleurgesteld is geraakt. Een moment waarop je 'laat maar' hebt gedacht en jezelf hebt verhard. Of een thema in de relatie waarbij je in de onderlinge communicatie steeds dezelfde rondjes blijft lopen en vervreemd bent geraakt van elkaar.
Vooral wanneer het gemis groot is en (onbewust) al langer duurt, is het veel voorkomend dat intense gevoelens kunnen opkomen als het ineens ingevuld wordt. Ook als je (vooral) heteroseksueel bent kan dit ontstaan bij iemand van hetzelfde geslacht, wanneer het 'toevallig' bij diegene bijzonder goed klikt en je je tot haar aangetrokken voelt. Ook kan fantaseren over seksualiteit een manier zijn om de pijn van dit gemis te verdoven of ontvluchten.
Het feit dat deze vriendin getrouwd is met een man, hoeft natuurlijk niet te betekenen dat ze zich nooit eerder lichamelijk aangetrokken heeft gevoeld tot een vrouw. Ik kan niet uit jouw vraag opmaken of dat het geval is. Mogelijk heeft ze dit nooit eerder zo ervaren óf wel eerder ervaren maar nooit eerder durven vertellen of durven uitzoeken wat de betekenis daarvan is. Ik kan me voorstellen dat daar vragen over leven.
Zijn er dingen gebeurd of geraakt in je eigen gevoelens waar je je voor schaamt, die ongemakkelijk waren of die je dwars zitten? Mogelijk durfde ze bijvoorbeeld wel geheimen met jou te delen, waar haar man geen weet van heeft. Ik vraag me af wat jij voelt over haar gevoelens. Misschien vind je dat lastig om bij stil te staan. Ongemak/schaamte roept de neiging op om te bedekken en verstoppen. Vaak uit angst voor afwijzing. Dat zorgt ervoor dat je alert wordt en ook minder gemakkelijk onbevangen andere emoties kunt voelen en uiten.
Wat je nodig hebt is dan niet zozeer om te proberen jezelf daarin te veranderen. Waarschijnlijk zal je vraag over wat je ermee moet onrust blijven geven tot je je wat kunt verzoenen met wat de situatie met jou doet. Vaak heb je daarvoor een veilige plek nodig waar je dat kunt delen. Zodat je onder ogen durft te zien waar je je niet goed over voelt en daarin kwetsbaar mens mag zijn. Zodat je los kunt gaan laten wat niet van jou is. En overtuigd kunt opkomen voor wat er voor jou toe doet.
Even terug naar deze vriendin. Seksuele gevoelens voor een ander dan de eigen partner is dus vaak een signaal van iets wat je mist. Wat dit signaal wil zeggen gaat verloren als je de gevoelens onderdrukt of afwijst, zonder de boodschap die erachter zit serieus te nemen. Als zij daarvoor open zou staan, is het misschien fijn om hulp te zoeken van een derde met kennis van zaken en de benodigde doortastendheid. Als er passende zorg en aandacht komt voor het verlangen onder de gevoelens, zou het inderdaad kunnen dat de seksuele of verliefdheidsgevoelens 'overwaaien'. Vaak duurt het dan nog wel een tijdje alvorens ze minder sterk worden, denk maar aan een paar maanden tot een paar jaar tijd. Je kunt overwegen of jij in de zorg voor het signaal iets zou willen betekenen. Of dat zou kunnen heeft vooral te maken met de vraag of zij, haar man en jouw man op die manier naar de gevoelens willen kijken.
Uit jouw vraag kan ik niet opmaken hoe deze situatie beleefd wordt door je man. Om elkaar in een huwelijk te kunnen (blijven) steunen en vertrouwen helpt het als je open communiceert over de emoties die zo’n situatie kan oproepen, zoals schaamte, onzekerheid en angst om het verkeerd te doen. Ik hoop dat dit antwoord je hier verder in op weg kan helpen.
Jantine Stam-van de Beek
Dit artikel is beantwoord door
J. (Jantine) Stam-van de Beek
- Geboortedatum:07-12-1987
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Actief
