Afleggen van een overledene

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs / 8 reacties

17-09-2020, 10:59

Vraag

Een vraag over het verzorgen van een zieke of afleggen van een overledene: hoe wordt daarbij omgegaan met de ‘lichamelijke schaamte’ m.b.t. familieleden? Dat verzorgend personeel daarmee te maken krijgt is vanzelfsprekend, ze zijn dit in hun werk gewend. Maar hoe zit dat met familieleden? Ik krijg n.a.v. een eigen ervaring en voorbeelden dichtbij de indruk dat daar dan wel eens geen rekening mee wordt gehouden. Dat familieleden in geval van ziekte of overlijden zoveel mogelijk aanwezig willen zijn is volkomen logisch, maar hoe zit het dan met bovenstaande?

Aangezien wij er beide moeite mee zouden hebben als zij onze naaktheid zien, is het dan verstandig om dit in een levenswensverklaring vast te laten leggen? Of is dat overbodig en zal dit sowieso niet gebeuren, ook al zijn we dan misschien zelf niet aanspreekbaar of overleden?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Deze vraag kan ik enkel beantwoorden vanuit mijn eigen ervaringen in het verpleeghuis. Ik weet dus niet hoe het in andere huizen of in ziekenhuizen gaat.
 
Als iemand ziek en/of hulpbehoevend zal in eerste instantie het verzorgend personeel deze taak op zich nemen. Ook in geval van overlijden. Al wordt dit laatste, naar mijn ervaring,  steeds vaker door de begrafenisonderneming overgenomen vanwege de hoge werkdruk van het verplegend personeel.
 
Het is wel zo dat als er een wens is vanuit de familie om dit (gedeeltelijk) zelf te willen doen, dit vaak wel wordt toegestaan, in aanwezigheid van een verplegend personeel.
 
Dus ik zou u willen adviseren een naaste familielid hierover in vertrouwen te nemen en dit kenbaar te maken. Heel begrijpelijk is het als u dit lastig vindt en is het natuurlijk ook mogelijk dit vast te leggen op papier.
 
Ik wens u veel wijsheid in deze!
 
Hartelijke groet,
Irma Roobol

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs

  • Geboortedatum:
    21-02-1975
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Barendrecht
  • Status:
    Inactief
  • Bijzonderheden:

    Functie: Ziekenverzorgende Somatiek & Psychogeriatrie

Tags in dit artikel:

dood
8 reacties
K80
17-09-2020 / 19:26
Ben zelf ook eens doodziek geweest als volwassene en langere tijd in het ziekenhuis verbleven.
Als je zo ellendig bent denk je niet aan je schaamte. Door omstandigheden ben ik toen ook wel eens gewassen door mijn moeder en zus. Je staat er dan echt niet bij stil, je bent alleen blij en dankbaar dat ze dat voor je willen doen. Naakt is maar naakt. Het betekend dan niets.

Ik zou er niet moeilijk over doen.
vadervandochters
18-09-2020 / 13:59
Hierbij meer een reactie vanuit mijn eigen ervaring. Onlangs is mijn lieve moeder overleden. Midden in de nacht kreeg ik de vraag; zou jij nog iets willen doen? Ineens kwam het in mij op dat ik het mooi zou vinden om te helpen bij het aankleden van mijn moeder, laatste zorg bieden. Die mogelijkheid kreeg ik. Met behulp van een assistent-begrafenisondernemer hebben wij mijn moeder gewassen. De assistent waste mijn moeder en ik droogde haar af, vanaf boven naar beneden. Intiem, kwetsbaar en uiterst privé. Mijn moeder was niet preuts, dat scheelde ook denk ik, ze zou het prima gevonden hebben. Maar toch, het was ontzettend waardevol om dit laatste stukje zorg aan haar te kunnen geven. Ik zou het iedereen aanraden als die mogelijkheid er is, doe het, het is niet raar, schaamte is er op dat moment niet...het helpt je in het proces van loslaten. Ik was daarna bang flashbacks of dromen te zullen krijgen van dat moment, niet een keer meegemaakt. Daarmee is het voor mij een bevestiging dat ik dit, als jongste zoon, voor mijn moeder mocht doen. De reacties waren verschillend toen ik het vertelde, maar voor mij was het goed. Heel veel sterkte als je in deze situatie komt, rouwen is een grillig proces. Ook al kan je zeggen; het is goed, ze is Thuis.
Mona
18-09-2020 / 19:05
Al jaren werk ik in een verpleeghuis en ik heb dan ook zeer regelmatig iemand na zijn/haar overlijden verzorgd.
Toen mijn vader in het voorjaar overleed, werd mij gevraagd of ik hem samen met mijn zus wilde afleggen. Op het moment dat ik de vraag met ja of nee moest antwoorden, besprong mij ook deze gedachte : het is zo kwetsbaar en het komt zo dichtbij! Wil ik dit echt?
Toch gedaan. En het was zo goed om dit samen te doen. Het allerlaatste stukje zorg. Hij weet het niet, maar voor ons is het onvergetelijk geworden. Zoals @vadervandochters zegt: de schaamte bestaat op dat moment helemaal niet meer, alleen maar de wil om het allerlaatste stukje zorg te mogen geven.
Zodoende hebben wij hebben nog een allerlaatste goede herinnering erbij,
bij de zeer vele die wij hebben aan onze dierbare vader.
K80
18-09-2020 / 19:26
Mooie reacties hier boven.
AHHK76
18-09-2020 / 22:05
Een levenswensverklaring is meer om vast te leggen, dat je geen euthanasie wilt, volgens mij.
Ik zou persoonlijk zelf geen dingen vastleggen over het afleggen. Gewoon omdat ik het minder belangrijk vind en mijn nabestaanden ook de ruimte wil geven het op hun manier te doen. Ik weet van een situatie waarin vrouw en kinderen hielpen met het afleggen van man en vader. De kinderen zijn even weggegaan toen het ging over het deel wat ze niet hoefden te zien. Ik vond het mooi dat ze op deze manier zelf respect toonden naar hun vader toe. Niet opgelegd, maar gewoon vanuit zichzelf.
Lekkerbek
19-09-2020 / 14:25
Er bestaan boekjes waarin je kunt vastleggen hoe jij wilt dat er gebeurt vanaf het moment van overlijden. Het is goed om dit met iemand door te nemen die dicht bij je staat zodat hij/zij daarvan op de hoogte is.
Bedenk wel dat er op dat moment geen schaamte meer is, je bent dan overleden. Als je ernstig ziek bent valt schaamte ook weg, dan ben je blij dat bv je dochter je helpt en hier respectvol mee omgaat.
Als het echt een heikel punt voor je is dan is het goed om dit van te voren al duidelijk te maken. Voor de één zal dit anders zijn dan voor de ander. Het is fijn als je bepaalde beslissingen over kunt geven aan nabestaanden, dat kan goed zijn voor de verwerking. Maar als je met deze beslissing zóveel moeite hebt is het wijs om dit alvast te delen met één van de nabestaanden.
Catherine
20-09-2020 / 23:34
Er wordt door de mensen die nu reageren alleen vanuit henzelf, het kind, gesproken. Maar de vraagsteller zegt duidelijk dat zij dit niet willen. En ongeacht hoe je daar als zoon of dochter dan zelf over denkt, vind ik het over de grens gaan als je het vervolgens toch doet.
Het heeft met preutsheid als zodanig niet veel te maken. Ik denk dat dit uit de Bijbel te herleiden is, de geschiedenis van Noach. Zijn zonen bedekten hun vader en wilden zijn naaktheid niet zien. Het lijkt mij dan wel verstandig om dit in een wilsverklaring te zetten.
Justinus
21-09-2020 / 10:59
Mijn kinderen en ik hebben mijn vrouw toen ze overleden was samen afgelegd en 'naaktheid' en 'schaamte' speelde totaal geen rol. We hebben een goed gevoel er aan over gehouden, het was het laatste lichamelijke wat we voor haar konden doen, ook al heeft ze dat zelf niet gemerkt. Ik heb er een goed gevoel aan over gehouden.
Ik begrijp dan ook niet dat men in een dergelijke omstandigheid nog over naaktheid praat en of denkt. Of is er bij de dood dan ook nog een preutsheid?

Ben het roerend eens met wat @Mona schrijft.

Terug in de tijd

Een tijdje nu heb ik het gevoel dat het niet meer ‘goed’ zit tussen mij en God. Voorheen was ik vol van Hem, vol overtuiging dat ik Zijn kind mocht zijn; ik had geloofszekerheid. Verheugde me altijd i...
1 reactie
17-09-2014
Aan ds. G. A. van den Brink. In een vraag die de titel gekregen heeft "Inlegkunde of geestelijke lessen", schrijft u: "Wat niet direct in de geopenbaarde wil van God wordt bepaald, laat de Heere over ...
1 reactie
17-09-2011
Niet gedoopt en toch aan het heilig avondmaal. Mag dit? Ik heb wel in de gaten dat ik Jezus nodig heb, want ik ben me bewust van mijn zonden. Ben zelf ook psychiatrisch patiënt met de diagnose schizof...
1 reactie
17-09-2013
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering