Geestelijk leven na depressie

In mijn depressie is mijn geestelijk leven totaal afgevlakt. Ik zat zo diep, ik was zo depressief en aan het overleven dat alles uit heeft gestaan. Nu ik langzaam herstel van de depressie merk ik dat het geestelijk ook zo diep en donker is geweest dat ik moeite heb om ook daar weer terug te komen in hoe het was. Waar Bijbellezen en bidden mijn lust en mijn leven was, moet ik nu vechten om me te concentreren en me er toe te zetten. “Gun leven aan mijn ziel”, is mijn gebed, want ik voel me afgevlakt en leeg.

Daarbij komen er allerlei aanklachten: dat het vast niks geweest is wat ik ooit had en dat mijn lege slordige leven nu me er alleen maar verder vandaan brengt en het steeds onmogelijker wordt met de dag. Ik zit vast en weet niet hoe ik verder moet, alleen ik hou het niet uit. Is er iemand die mij kan helpen, een stap in de goede richting? 

Een jongere.

Wat is het hebben van een depressie moeilijk.  Er was bij jou niet zomaar een dipje, maar het was een periode waarin je hebt moeten vechten om te overleven. Dat is door jou kort opgeschreven, maar de beleving in die depressie zal zeker heel belastend en zwaar zijn geweest. Wat een voorrecht dat je mag schrijven dat je langzaam herstelt van de depressie. Je voelt dat je uit het dal aan het opkrabbelen bent. Dat kost zeker heel veel energie en moeite. Het is een zegen van de Heere dat je weer aan de beterende hand mag zijn. Je zult erom gebeden hebben. Die gebeden zijn verhoord. 

Maar nu is er een nieuwe zorg. Je denkt terug aan de tijd vóór je depressie, toen Bijbellezen en bidden je lust en je leven. Dat is nu helemaal veranderd. Je schrijft het niet, maar tussen de regels door merk ik dat je tijdens de depressie -vaak op doktersadvies- medicijnen gebruikte. Een kenmerk van deze medicijnen is dat ze de dieptepunten van een depressie verminderen en dat daardoor je gevoelsleven afvlakt. Omdat het nu beter gaat, ben je misschien bezig om die medicijnen -in overleg met je arts of psychiater- af te bouwen. 

Je krabbelt dus langzamerhand uit deze depressie omhoog, maar je merkt dat het je moeite kost om je te concentreren. Dat zal misschien nog een poos duren, maar vrijwel altijd verbetert dat. Houd dus maar moed. In deze donkere en geesteloze periode in je leven is het zeker een gepast gebed: “Gun leven aan mijn ziel!” Blijf dat maar bidden en zucht tot God: “Voer mij uit mijn gevangenis, tot roem Uws Naams, die heerlijk is.” Vertel je omstandigheden aan de Heere. Hij weet van je af en kent jouw weg! Zou de Heere  ook niet weten dat je hart altijd bezig is om af te wijken en dat de duivel je kwelt? Hij wijst je op je slordige levenswandel, waardoor het allemaal nog veel donkerder wordt. Weet je dat dat ook in de Bijbel staat? Laten we samen de berijmde Psalm 142 lezen: “Als mij  geen hulp of uitkomst bleek, wanneer mijn geest in mij bezweek, en overstelpt was door ellend’, hebt Gij, o Heere, mijn pad gekend!”
 
Bid om bewaring voor de zonde en om kracht om er tegen te strijden. Je weet wel, dat in ons geen kracht is om de zonde te overwinnen, maar Christus heeft voor overtreders gebeden. Zoek dan bij Hem je heil en zaligheid. 

Het zal niet vanzelf gaan na zo’n moeilijke periode. Vraag ook niet teveel van jezelf. Het is vaak al genoeg om één tekst, één psalmvers te lezen. En bedenk: wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. Heel veel geduld en kracht van de Heere toegewenst!

N. J. Teerds

P.S. Ik hoop dat je wel contact hebt binnen je kerkelijke gemeente met iemand uit de kerkenraad, iemand in de gemeente of met een hulpverlener die naar je luistert, je vragen herkent en vanuit Bijbels perspectief je antwoorden geeft.

Dit artikel is beantwoord door

N.J. Teerds

• Geboortedatum:
  24-09-1944
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik Ido Ambacht
• Status:
  Actief

49 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven