Vraag
Mijn leven is een ontzettende chaos wat betreft het beeld van God en kerkgang. We zijn nu lid in de Gereformeerde Gemeenten en daar voelt het voor mij als een stabiele omgeving waar ik de rust waardeer. Ik heb teveel kerken gezien. Daardoor heb ik veel stabiliteit gemist. Door mijn opvoeding heb ik veel weerstand gekregen tegen het naar de kerk gaan en geloof. Genieten van het leven was er eigenlijk niet bij, want we leven om dood te gaan en daarna het oordeel. De kans dat je erbij hoorde was klein en je was nooit goed genoeg enz. Allemaal niet opbeurend.
Toch heb ik een tijdje zoveel oprecht verlangen gehad om te leven met God. Wat een fijne tijd was dat. Toen geloofde ik vast dat God mij vast zou houden en af zou maken wat zijn hand begon. Ik zag dat alles ging om Zijn eer en wat een ruimte lag daar in! Ik ben een paar jaar geleden burn out geraakt en in therapie op zoek gegaan naar wie ik ben. Nu krijg ik alleen steeds meer het gevoel dat ik walg van vrome mensen en vrome uitspraken. Kinderen van God die zich dan ook zo kleden en gedragen, daar ‘kots’ ik van. De weg naar de bekering zoals die soms wordt opgelegd, daar kan ik niets mee. Dominees die een eigen invulling geven aan bijbelteksten vind ik irritant. Eerder was ik een trouwe kerkganger (twee keer op een zondag en één keer door de week). Iedere dag in gebed en lezen uit een dagboek en Bijbel. Daar is niets meer van over. Ik doe m’n best, maar het gaat me steeds meer tegen staan. En als ik kijk naar mijn jeugd kan ik het wel een beetje begrijpen.
Ik heb ook twee kleine kinderen op te voeden. Ik maak me zorgen. Houdt de Heere mij vast? Eerder mocht ik geloven van wel, maar kan dat als ik zover afgezakt ben? Eigenlijk lach ik om alle refo-gewoonten en ben ik de wereld meer gaan ontdekken zonder na te denken of dingen zondig zijn. Is dit herkenbaar voor mensen die in mijn positie zitten? Ik voel dat alleen God mij nog maar kan redden, maar ik kan er niet eens meer om vragen. Loslaten kan ik het nu nog niet, maar ik heb zo geen idee waar het eindigt.
Antwoord
Beste vragensteller,
Ik lees in je vraag twee dingen. Je ergert je aan refo-gewoonten. En je vraagt je af of de Heere je vast houdt, nu je in de omgang met God en Zijn Woord afgezakt bent.
Wat betreft het ergeren aan refo-gewoonten: dat kan ik goed begrijpen. Wat kan er veel gemaakte vroomheid zijn. Degelijkheid zonder hart. Buitenkant zonder binnenkant. Uiterst rechtzinnige en bevindelijke praat, maar de levende omgang met God en de liefde tot de Heere wordt gemist. Als je daarvan walgt, heb je gelijk. Zulk toneelspel is een gruwel in Gods ogen. Alleen, mijn vraag aan jou zou zijn: Doe jij het beter? Leef jij wel met God en naar Zijn Woord? Want de buitenkantsgodsdienst van anderen afwijzen is makkelijk. Maar mis je, als je zelf zonder de Heere leeft, Zijn Woord slordig of niet leest, en leeft zonder de vraag te stellen of het wel naar Gods geboden is, niet hetzelfde als zij?
Hoe moet je verder? De Bijbel (de Heere Jezus zelf) zegt: Bekeer je en geloof het evangelie. Breek met je levenswandel die niet is zoals God van je vraagt. Stop met de zonden. En zoek God. Hoe? Door de Bijbel te lezen. Door te bidden. En door te gaan naar een kerk waarin de Bijbel wordt uitgelegd en Christus verkondigd wordt.
Je kunt jezelf de vraag wel stellen: Houd God mij vast? Maar wat doe je met de verantwoordelijkheid die Hij je gegeven heeft? Je kunt de bal wel bij God leggen (Hij moet me vast houden), maar wat doe je met je schuld tegenover Hem (je vergeten van God, de zonden die je doet, Zijn Woord dat je niet of slordig leest)?
Lukt het je niet om God te zoeken met heel je hart? Dat is precies wat de Bijbel leert. Zoals je schrijft: Alleen God kan je redden. Daar heb je een nieuw hart voor nodig. Wedergeboorte. Tenzij je wederom geboren wordt, kun je het Koninkrijk van God niet zien (Joh. 3). Het goede nieuws is dat God je dat geven wil. Ga met je schuld en tekorten en reddeloosheid naar Hem, om Hem om genade te bidden. Wie Hem zoekt, zal Hem vinden. Ga met de chaos van je leven naar God. Hij kan en wil er wat van maken.
Ds. S. T. Lagendijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. S.T. Lagendijk
