Vraag
Op oudejaarsdag wilden we 's avonds naar de kerk gaan en dit wilde ik ook heel graag, omdat ik dan God zou kunnen horen spreken door middel van de prediking. Maar het werd heel mistig en we konden niet met de auto vanwege de dikke mist, dus gingen we weer terug! Is dit Gods’ wil? Kan Hij de mist niet verwijderen?, was mijn gedachte.
En tegelijkertijd dacht ik ook: wie denk je nu wel dat je bent? Je hebt het toch niet verdiend om naar de kerk te gaan? Om twaalf uur ‘s nachts was de mist weg en kon iedereen het vuurwerk zien. Ik snap dit niet, want het zou toch andersom eigenlijk moeten zijn? Of was het de duivel die dit deed? Maar dat zou God toch tegen kunnen houden zodat we naar Gods’ huis konden gaan?
Antwoord
Op oudejaarsavond gingen we goedsmoeds op reis door een lichte mist naar Friesland om Zijn Woord te verkondigen en er naar te luisteren. Biddend voorbereid en met lust opgaan naar de kerk. Bij Akkrum werd de mist dichter en kon ik nog op tijd remmen voor de kettingbotsing die voor mij plaatsvond: een dode en negentien gewonden met veel schade. Na een paar uur wachten konden we terugkeren naar huis. Hoe zit dat nu? Moest dat ongeval plaatsvinden dat ik niet in Friesland kon voorgaan? Nu begin ik te redeneren, i.p.v. de Heere te aanbidden dat ik nog leven mag. Hij nog geen lust gehad in mijn dood, maar daarin vindt Hij lust, dat de zondaar zich bekeert en leeft.
De Heere regeert de natuur en Hij vergist Zich niet. Alles gaat naar Zijn raad en voorzienigheid. Dat is mijn troost dat alles gaat zoals Hij wil dat het gaan zal. Dan wordt mijn verstand gekruisigd en mag het ware geloof zich in Hem verliezen en zijn alle vragen beantwoord in Hem. Stil zijn en rusten in Zijn beleid.
Hartelijke groeten,
Ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
