Vertrouwen na vergeving

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs / 2 reacties

10-12-2019, 08:03

Vraag

Ik heb met mijn hele hart iemand vergeven (specifieker wil ik niet zijn), mede doordat ik besef dat ik zelf niet beter ben. Maar vergeten lukt mij niet, het zit te diep. Ik ben toch weer bang voor herhaling, waardoor het mij niet lukt om diegene op dat gebied weer te vertrouwen. Die persoon neemt mij dit kwalijk en zegt dat ik het dus niet vergeven heb en dat hij zich bedrogen voelt.

Is vergeven hetzelfde als vergeten? Als God vergeeft, vergeet Hij wel. Moeten wij dit ook niet doen, juist ook omdat wij Hem gelijkvormig moeten worden? Ik zal het mijzelf nooit kunnen vergeven als diegene toch in herhaling valt, terwijl ik weet wat er in het verleden gebeurd is. Mag je, als je iemand vergeven hebt, nog voorzichtig zijn? Om jezelf/gezin en ook die persoon te beschermen?


Antwoord

Uw vraag is een moeilijke, maar voor velen herkenbaar denk ik. Vergeven is vergeten... Ik denk dat alleen God dit kan. Hij werpt onze zonden in een zee van eeuwige vergetelheid en gedenkt ze niet meer. Maar wij zijn mensen...

Zeker, wij kunnen en moeten vergeven, ook als je tot in het diepst van je ziel gekrenkt bent. Dan lijkt vergeven soms ook onmogelijk. Maar met Gods genade kan het en dat is ook bevrijdend. Maar je kán en je hóeft van jezelf niet te verlangen dat iets wat je zo diep gekrenkt heeft, ook kan vergeten. Dat kunnen wij mensen eenvoudigweg niet. Want er gebeurt iets als je beschadigd wordt in je vertrouwen, beschadigd wordt in je ‘zijn’. Dat verwondt en laat een litteken achter. De wond is genezen, maar het litteken blijf je zien/voelen.

Dat moet ook degene erkennen die deze schade heeft aangericht en hierin de gevolgen van zijn daden dragen. Wetend vergeven te zijn, maar niet weer verder te gaan alsof er nooit iets gebeurd is. Dat kán eenvoudig niet. Een vaas die kapot gevallen is, kun je lijmen, maar de barst blijft zichtbaar. Maar... hij is wél weer te gebruiken!

Het vertrouwen wat geschaad is kan in liefde weer hersteld worden. Maar als de persoon het u kwalijk neemt dat u niet kunt vergeten, vraag ik me (heel voorzichtig) af of hij wel echt berouw heeft! Is hij dan wel doordrongen van wat hij aangericht heeft?! De pijn, wellicht het bedrog, het verwonden van uw ziel... Als dit besef er komt, zal er enkel een gebed overblijven: “O God, wees mij zondaar genadig!” Als je op deze plaats terecht komt, dan heb je nergens meer recht op. Dan voel je dat je niet eens het recht hebt op vergeving, laat staan op vergeten!
 
Vanuit deze weg kan er heling plaatsvinden. Vanuit de vergevende genade van God, kan dit pijnlijke naar de achtergrond geraken. Al zal het litteken gevoelig blijven, als het je allebei afhankelijk maakt van Hem, dan zal Hij zelfs littekens kunnen laten meewerken ten goede!
 
Van harte Gods helende liefde toegewenst!,
Irma Roobol

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs

M. F. (Irma) Roobol-van der Sluijs

  • Geboortedatum:
    21-02-1975
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Barendrecht
  • Status:
    Inactief
  • Bijzonderheden:

    Functie: Ziekenverzorgende Somatiek & Psychogeriatrie

Tags in dit artikel:

vergeving
2 reacties
schoenveter
10-12-2019 / 19:01
Naast vergeving moet er ook berouw zijn, zoals het antwoord zegt.

Ik hoorde eens: Je kan iemand niet 'zomaar' vergeven, diegene moet eerst door het stof gaan. Alleen bij diep berouw kan er vergeving zijn! Met andere woorden: Was de spijt wel echt genoeg om dit te KUNNEN vergeven?

Eventjes 'sorry' zeggen is dat niet. Is het een ernstige zaak, dan zal diegene een hoop moeten laten zien en bewerkstelligen om aan te TONEN dat er oprecht spijt is! Dat betekend er moeite voor doen!

Indien dat is gedaan, dan zal je pas kunnen vergeven omdat daar dan ruimte voor is gemaakt (misschien heb je dit te snel gedaan). Dan heeft de ander er alles eraan gedaan om die fout aan te passen en de gemaakte schade te herstellen (zover redelijk haalbaar is). Dan nog zal het pijn kunnen doen en een gevoelige plek blijven, zo leven wij allemaal in periodes van pijn om verdrietige zaken die er onderling spelen.
Ellenoor
11-12-2019 / 06:32
Ik denk dat het heel helend kan zijn voor een slachtoffer om te vergeven, ook als de dader geen (oprecht) berouw toont. Misschien zou het in sommige situaties een dader zelfs tot oprecht berouw kunnen brengen. Maar als ik een verhaal als dit lees, denk ik dat richting de dader misschien helender is om hem in je hart te vergeven en het alleen uit te spreken als de dader duidelijk gebukt gaat onder schuldgevoelens en laat merken dat hij inziet wat de ander is aangedaan. Anders gaat hij wellicht denken dat hij er bij eventuele andere slachtoffers ook makkelijk mee wegkomt.
Vraagsteller: sterkte! Juist als iemand min of meer eist dat je niet alleen vergeeft maar ook vergeet, krijg je de indruk dat hij niet beseft hoe erg het is. En dat lijkt me juist een reden om inderdaad voorzichtig te blijven. Dat staat mijns inziens los van vergeven. Het is niet alleen Bijbels om vergevingsgezind te zijn, maar ook om jezelf en je kinderen te beschermen!

Terug in de tijd

Aan iemand van de Gereformeerde Gemeenten. Ik doe een Engelse cursus op Oxfordniveau en daarvoor is het handig dat men Engelstalige programma's kijkt, zoals het BBC (World)News. Is dit bijbels te vera...
6 reacties
09-12-2014
De laatste tijd zijn mijn gedachten erg verward met name als het gaat over bekering, vergeving en schuld belijden (aan je naaste). Soms ben ik bang dat God mij pas wil vergeven als ik met mijn naasten...
4 reacties
09-12-2011
In de vorige eeuw heeft de synode van de Nederlandse Hervormde Kerk de NBG ‘51 en het Liedboek voor de Kerken (1973) met de nieuwe psalmberijming (1968) vrijgegeven voor gebruik in de kerken. Hiervan ...
5 reacties
09-12-2022
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering