Geen ogen des geloofs

Ik heb een vraag voor iemand  uit de Ger. Gem. of HHK. Al jaren werk ik een paar uur per week in de zorg (daarnaast heb ik nog de zorg voor mijn gezin). Een hele poos heb ik een client mogen verzorgen die wist dat ze een Borg voor haar ziel had! We hebben vaak samen gesprekken daarover mogen hebben, jaloersmakend was het! Maanden geleden is ze overleden, ze mocht nog rijk getuigen op haar sterfbed en ons wijzen op dat ene nodige! Sinds die tijd heb ik geen rust meer. Las ik voorheen uit gewoonte uit de Bijbel, nu lees ik er juist hongerig uit, om ook diezelfde Borg als mijn client te vinden. Hetgeen ik lees, breng ik biddend in gebed, maar het blijft zo donker! Het komt op het zaligmakende geloof aan en dat mis ik nog steeds.

Ik heb er ook al veel boeken over gelezen, van Erskine en William Guthry (“Des christen groot interest”) Ryle, enz. Verstandelijk kan ik het allemaal beredeneren. Ik weet dat Jezus Christus is gekruisigd, gestorven, begraven enz. Maar ik heb geen ogen des geloofs. Ik bid elke dag of ik ziende mag worden en of de Heere de grendels van mijn hart wil verbreken en of de Heilige Geest in mij mag wonen. Soms mag ik na een gebed een stukje lezen uit Gods Woord, wat precies op mij van toepassing is. Dan voel ik blijdschap, maar dat is zo weer weg en dan denk ik: ik heb het zomaar op mezelf toegepast, het is niet echt. En zo blijf ik maar rond dwalen en blijft de vraag bestaan: hoe kom ik ooit met God verzoend. Ik heb al veel gelezen hier op Refoweb, maar zou toch graag een ‘persoonlijk’ antwoord willen.

Beste vraagsteller,

Het antwoord van mensen is voor u niet zo belangrijk, maar wat zegt de Heere. In de eerste plaats geeft Hij je een voorbeeld: Het kan. Een mensenkind kan een kind van God zijn.

Wat heerlijk dat je die gesprekken mocht hebben. Al luisterend naar haar getuigenissen is je de rust opgezegd. Ik bedoel hiermee dat je niet meer verder kunt zonder de Heere. Dat is van de Heere, lieve zuster. De Heere werkt deze onrust in je hart. Je zou kunnen zeggen: Hij staat aan de deur van je hart te kloppen. Hij wil binnen gelaten worden. 

Dat deed Hij vroeger ook al, maar toen gaf je er geen acht op. Je leefde je gewone leven. Je ging naar de kerk, je las in de Bijbel. En je bad nog ook. Maar je bleef wie je was. Maar de Heere houdt nog aan bij je. Hij geeft je dat verlangen naar Hem. Is dat geen wonder?! Hoeveel mensen, jongeren zowel als ouderen, leven zomaar verder zonder ooit aan de Heere te denken, en jij kunt eigenlijk niet meer leven zonder Hem.

En wat is nu jouw antwoord? Redeneren, redeneren en nog eens redeneren. Je gaat boeken lezen, enzovoort. Maar dat zegt de Heere niet in Zijn Woord. Hij zegt iets heel anders. Hij zegt: “Hoort naar Mij en je zult leven!” Dat is de kern van de Bijbel. De kern van onze belijdenis... Maar de vraag is of het de kern is van ons bestaan, de Heere geloven op Zijn Woord. Niet afgaan op ons gevoel, niet van emoties afhankelijk zijn. Maar geloven wat Hij zegt. Gewoon geloven.

Jij zegt dat je het verstandelijk allemaal kunt beredeneren. Je moet stoppen met redeneren. Redeneren is de rede eren, zeiden ze vroeger wel. En dat is ook zo. Je moet geloven dat Jezus gekruisigd is om voor de zonden van mensen te betalen. Niet voor een uitgelezen groepje uitverkorenen... Niet voor een paar mensen die het voelen... Hij heeft zoveel betaald dat het genoeg is om alle zonden van de hele wereld te kunnen vergeven. Je mag geloven dat Hij opgestaan is uit de dood en dat jij daarom ook op mag staan uit de dood.

Het is goed om te bidden om de Heilige Geest. Om Zijn krachtig werk. Maar het is niet genoeg als we er alleen om bidden.  Jezus riep over de velden, de heuvels en de dalen: “Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen.” Op een andere plaats lezen we: “En toen Jezus zag dat hij verstandig geantwoord had, zei Hij tegen hem: U bent niet ver van het Koninkrijk van God. En niemand durfde Hem meer iets te vragen,” Markus 12:34.

Zo mag ik het in deze beantwoording van je vraag ook zeggen: “Je bent niet ver van het Koninkrijk van God.”  Grijp je vast aan de slip van Jezus’ mantel. Lees en lees in de Bijbel. Het is Gods “liefdesbrief” aan zondaren gericht. Luister niet naar de preek van satan: “Dan voel ik blijdschap, maar dat is zo weer weg en dan denk ik: ik heb het zomaar op mezelf toegepast, het is niet echt.”  Dat preekt die mensenmoordenaar altijd. Bid het van je af in een stille worstelomgang met de Heiland. Blijf niet langer ronddwalen, maar werp je neer aan de voeten van de Heere Jezus. Hij is zo liefdevol en genadig. Bij Hem is nog nooit iemand bedrogen uitgekomen.

Stop maar met die vraag: “Hoe kom ik ooit met God verzoend?” God is met jou verzoend. Luister maar naar Zijn Woord in 2 Kor 5:19: “Want God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd.” God heeft Zich met de wereld verzoend. Er staat niets meer in de weg. Als je naar Hem toe gaat jaagt Hij je niet weg omdat je zo’n groot zondaar bent. Maar... Hij sluit je in Zijn armen omdat je terug komt bij Hem. Lukas 15, Gelijkenis van de verloren zoon. Nee, veel meer de gelijkenis van de goede Vader.

Wees verblijdt dat God je vast gehouden heeft en grijp je aan Hem vast in geloof. Het is het liefste werk van de Heilige Geest (Pinksteren) om mensen naar Jezus te leiden. Het is het liefste werk van de Goede Herder om mensen thuis te brengen in de veilige stal bij Zijn Vader. Het is het liefste werk van de Vader om zondaren Zijn liefde te schenken.

Hartelijke groeten,
Evangelist Jan van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

262 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven