Vraag
Ik heb veel discussie met mijn vader en moeder over het geloof. Wij zijn streng ‘gereformeerd’. Het heeft me al eens een pak slaag gekost. Ik moet mij, zolang ik thuis woon, gehoorzaam opstellen. Ik heb daar veel moeite mee, maar ik voldoe aan hun eisen. Op deze manier begin ik te wel twijfelen dat als ik eenmaal niet meer thuis woon, ik het vertrouwen in het geloof verlies. Vooral ook omdat mijn vader mij de laatste keer zo vernederd heeft.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Hartelijk dank voor je vraag. Dapper dat je die hebt opgeschreven en opgestuurd hebt aan Refoweb. Hopelijk kan ik je wat helpen.
Ik vermoed dat jij het oudste kind in jullie gezin bent of de eerste puber in het gezin die kritische vragen bij het geloof stelt. Dat lijkt heel erg, maar dat is het helemaal niet. Dat hoort gewoon bij de groei naar de volwassenheid. Dan ga je over allerlei dingen nadenken en je afvragen wat je daar zelf van vindt. En zo vormt zich een overtuiging, die als het goed is, heel je leven met je meegaat. Je neemt dan niet dingen voor waar aan, omdat een ander dat zegt of je oplegt, maar omdat het een deel van jezelf geworden is. En dan kun je er ook voor staan en gaan.
Als ik het goed aanvoel, zit jij in dat proces. En vandaar die heftige discussies met je ouders. Zij horen je kritische vragen en opmerkingen en worden bang dat je de kerk zult gaan verlaten. Terwijl dat volgens mij nog lang niet aan de orde is.
Het is niet verstandig van je vader geweest om zo’n verhitte discussie te beëindigen door jou een pak slaag te geven. Dat vind ik een teken van onmacht en doet geen goed. Dat jij dat als een vernedering hebt ervaren, kan ik mij goed voorstellen. Je vader zal wellicht op teksten in het boek Spreuken wijzen, maar die rechtvaardigen mijns inziens zijn gedrag niet. Hij moet tegen een stootje kunnen, als jij zo kritisch bent. Hoe heeft hij zijn eigen puberteit beleefd? Misschien wel net zo heftig als jij (zo vader, zo zoon...). Ik hoop dat hij zal gaan inzien dat het zo niet mag en moet en dat hij jou zijn excuses hiervoor zal aanbieden.
Dat je ouders van je vragen om je aan de regels van het gezin te houden, vind ik een goede zaak. Je bent volgens het vijfde gebod gehoorzaamheid aan hen verschuldigd en daar valt volgens mij ook dit onder. Woon je op een bepaald moment op jezelf, dan is het aan jou om je leven in te richten zoals je dat wilt. Ik hoop dat het ook dan volgens de Bijbel zal zijn.
Ik kan me voorstellen dat het geloof je gaat tegenstaan als er geen discussie over mogelijk is en een afwijkende mening zelfs met een pak rammel afgestraft wordt. Probeer daar echter maar doorheen te kijken. Het geloof van de Bijbel is heel mooi en maakt een mens echt gelukkig als de Geest het in ons hart werkt. Je moet maar denken dat we allemaal onvolmaakt zijn en allemaal Gods genade nodig hebben. Ik hoop dat je daar in je jonge leven van zult mogen leren leven.
Veel genade en zegen in de komende tijd toegewenst.
Hartelijke groeten!
Ds. C. J. Droger
PS. Je mag mijn antwoord gerust aan je ouders laten lezen. Wellicht vloeit er een goed gesprek uit voort...
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Droger
- Geboortedatum:10-01-1963
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Vlaardingen
- Status:Actief
