Houden van autistisch meisje

Mijn vriendin en ik hebben nu ruim 2,5 jaar verkering. Ik houd veel van haar. Onze verkering verloopt wisselend. Er zijn fijne momenten maar ook moeilijke momenten waar we gelukkig wel altijd samen uitkomen. Mijn vriendin weet sinds enkele jaren dat zij een vorm heeft van autisme. Dit merk ik regelmatig in onze relatie. Mijn vriendin kan soms gesloten en afwezig zijn (druk in het hoofd door prikkels). Ook ontstaan er regelmatig problemen in de communicatie. Iedere persoon heeft natuurlijk zijn of haar moeilijke punten, maar soms vind ik het moeilijk hoe ik op een juiste wijze met haar om moet gaan.

Het lijkt soms of alles in onze relatie alleen om haar draait. Natuurlijk hou ik veel van haar en vind ik het belangrijk dat zij gelukkig is. Maar moet echt alles volgens haar manier? Of mag ik ook dingen bepalen? Mijn vriendin heeft moeite met spontane en nieuwe dingen. Ook veranderingen zijn lastig. Dit heb ik voor haar over en doe dat ook regelmatig, maar ik merk dat het me steeds meer dwars gaat zitten dat er zo weinig spontaan kan gaan. Ik kan soms dagenlang niets van haar horen omdat ze zo druk is met zichzelf en haar problemen. Dit geef ik haar ook omdat ze rust nodig heeft om alle prikkels te verwerken.

We zijn nu 20 en 19 en hebben nog geen specifieke trouwplannen. Ik ben alleen bang dat er steeds nieuwe dingen bijkomen die zij moeilijk vind. Een huwelijk is voor haar een nieuwe stap en dat geeft spanning en stress. Het zal dan dus betekenen dat ik dit veel zelf moet regelen, zonder haar. Ook hebben we samen gepraat over het krijgen van kinderen. Dit vindt zij moeilijk. Door al deze omstandigheden vind ik het soms moeilijk om deze relatie vol te houden. Uitmaken is niet iets wat ik wil. Ik hou veel van haar en wil ook met haar trouwen. Maar het omgaan met deze aspecten is voor mij soms zo moeilijk te begrijpen. Wat kan ik doen?

Beste jongeman,

Wat kun je doen? Heel veel, zou ik denken! Om te beginnen eens kritisch naar jezelf kijken. Want wat wíl jij? Het is goed om te lezen dat je veel van je vriendin houdt en heel veel voor haar over hebt. Maar dan... jij bent er ook nog. En een leven lang samen waarbij alles (uitsluitend) om háár draait, lijkt mij inderdaad iets wat je nu al moet overwegen. Met andere woorden: hoe ver en hoe diep gaat jouw liefde voor je vriendin? Vraag je dus af, wat jíj verwacht van een relatie cq. huwelijk, in het algemeen, én van de relatie plus een eventueel huwelijk met háár. Als je dát voor jezelf helder hebt (en misschien is het goed om daar een paar gesprekken met een deskundige over aan te gaan!), kun je ‘werken’ aan de volgende stap. En dat is: je verdiepen in de vorm van autisme die je vriendin schijnt te hebben. Zij heeft tijd voor zichzelf nodig, schrijf je. En rust. Maar dat vind ik redelijk ‘algemene’ dingen, want wie heeft dat níét? Wat hoort specifiek bij haar? Kun jij daarmee ook een leven lang verder?

Je schrijft, dat je verwacht dat jij een heleboel dingen zult moeten regelen wanneer jullie toekomst vastere vormen krijgt. Het zou kunnen, maar wellicht kan zij zich dan juist ‘buitengesloten’ voelen en wordt de situatie voor haar nog moeilijker dan zij al is. Ik denk, dat je veel meer richting ‘afspraken’ en ‘structuur’ moet gaan denken, waarbij ieder een eigen taak en een eigen inbreng heeft. Maar goed, dat is te bespreken met iemand die jullie goed kent, bijvoorbeeld haar ouders, haar/jullie huisarts. Of een behandelend autismespecialist, mocht die in beeld zijn. Zó kun je naar elkaar toegroeien. Óf tot de ontdekking komen, dat deze relatie niet levensvatbaar is.

Ik wens je het beste, en sterkte bij alles!
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1499 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven