Verzoening door voldoening

Ik heb de volgende vraag: is genade identiek aan de vergeving van zonden of aan onvoorwaardelijk verkiezing (of beide)? Ik zal dit even toelichten. We leren dat de zonden van de uitverkorenen gerechtvaardigd zijn geoordeeld in Christus’ kruisdood. Dit noemen we verzoening door voldoening: de straf op de zonden is betaald met het bloed van Christus; Hij werd tot een zondoffer gemaakt, opdat de Zijnen zouden worden gerechtigheid van God in Hem (2 Kor. 5:21).

Genade is dan niet dat de zonden van een mens worden kwijtgescholden, maar dat deze zijn weggenomen door ze aan het kruis te nagelen (Kol. 2:14). En dit laatste is alleen gebeurd voor die mensen die onvoorwaardelijk zijn gekozen als verbondsgenoten (particuliere verzoening). Als dit zo is, dan worden Gods kinderen niet verlost van hun zonden omdat deze worden vergeven, maar omdat deze in Christus rechtvaardig worden geoordeeld. Genade is dan niet de vergeving van zonden, maar de onvoorwaardelijke verkiezing om met Christus gestorven te zijn aan het vloekhout van Golgotha (Rom. 6:6; Gal. 2:20, 3:13; Joh. 10:15). Is dit een correcte weergave van hoe het zit?

Beste vragenstel(l/st)er,

Je stelt een belangrijke vraag aan de orde die echter (vanwege de vele aspecten die eraan vast zitten) nog niet zo makkelijk te beantwoorden is. Daarbij komt: ik wil het graag eenvoudig houden. Daarom denk ik dat ik er het beste aan doe te antwoorden met een tekst uit de Bijbel, namelijk 2 Kor. 5:19-20: “Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd. Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.”

Wij lezen hier nu twee dingen: 1. God is verzoend. 2. Wij moeten verzoend worden. Ik denk dat dit het evenwicht is dat in het Woord te vinden is en in de prediking naar voren moet komen. In Christus is God geheel verzoend. Maar wij zijn het van nature niet maar moeten het worden, namelijk door het geloof in Christus, waardoor wij vergeving van zonden en eeuwig leven ontvangen. 

Christus heeft als Borg en Zaligmaker de toorn van God tegen het ganse menselijk geslacht gedragen (HC zondag 15 antwoord 37, Joh. 1:29). Om één zondaar zalig te maken moest Hij hetzelfde werk doen als om miljoenen zondaren zalig te maken, namelijk DE ZONDE overwinnen, wegnemen en de BREUK tussen God en mens helen. Deze principiële zaak heeft Hij volbracht door Zijn dood en opstanding heen. Maar Christus deed dit effectief met het oog op de UITVERKORENEN. Hij kwam om hen (door de Vader aan Hem gegeven) zalig te maken. 

Nu mag aan een IEDER echter verkondigd worden dat de zonde der wereld is weggenomen en de breuk tussen God en mens geheeld in en door Christus en dat er omwille van Hem vergeving van zonden is voor de grootste der zondaren. Wij moeten dus deel aan Hem krijgen willen wij deel krijgen aan hetgeen Hij verworven heeft met de prijs van Zijn dierbaar bloed. En dat door het geloof alleen. We geloven dat God deze prediking wil zegenen tot geloof en bekering van allen die Hij uitverkoren heeft zodat ze zullen komen, geloven en zich bekeren (Hand. 13:48).

De uitverkorenen liggen van nature even verloren als alle anderen. Ze hebben het nodig in de tijd wederom geboren te worden, door het geloof aan Christus verbonden te worden en zich als bewijs daarvan tot God te bekeren. Rechtvaardiging en heiliging zijn zaken die in de tijd worden uitgewerkt door Gods Geest in de harten en niet van eeuwigheid. Maar God staat er Zelf voor in dat deze zaken zullen geschieden en dat Zijn uitverkoren Kerk zalig wordt. 

Ik wens je de ondervinding van deze zaken van harte toe. Laat je met God verzoenen!

Je ds. A. Kot

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Kot

• Geboortedatum:
  25-12-1966
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Huizen
• Status:
  Actief

79 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven