Vraag
Mag deze vraag naar iemand van de Ger. Gem.? Ik heb in mijn vriendengroep (wij zijn inmiddels volwassen dertigers) een vriend waar ik heel erg op gesteld ben. Wat mij echter vaak veel verdriet doet is dat deze jongen niet tot de kerk behoort en dus in de ‘wereld’ leeft. Vaak bid ik of hij die wereld van zonden vaarwel mag zeggen, echter besef ik dat ik hem daar niet van kan overtuigen. Ik voel me vaak zo machteloos omdat ik het niet kan veranderen, soms voelt het wel eens hoe meer ik erom bid, hoe onmogelijker en verder weg dat lijkt. Wat moet ik doen? Voel me zo vaak moedeloos tijdens het gebed.
Antwoord
Ik kan me heel goed voorstelen dat je met deze vraag worstelt. Wanneer je erg op iemand gesteld bent, gun je hem of haar het allerbeste. En dat is toch het leren kennen van God, onze Schepper, van Jezus Christus, Zijn Zoon, de Zaligmaker van de wereld, en een leven tot eer van God. En als je dan ziet dat hij of zij zijn of haar leven inricht in strijd met wat je hem of haar gunt, dan geeft dat verdriet en doet dat pijn. En het is goed dat je voor hem of haar worstelt in je gebeden om terugkeer naar de Heere. Vergeet je daarbij niet om ook jezelf bij de Heere te brengen met je vragen over je eigen zaligheid? Want soms kunnen we druk zijn met een ander -en dat is goed- maar vergeten we onszelf.
Ik lees in je vraag niet dat je er met je vriend over praat, over zijn leven en over wat hem beweegt. Heb je hem al eens gezegd hoe goed het is om de Heere te dienen? Ziet hij uit jouw leven dat je hart uitgaat naar de Heere, al struikel je misschien dagelijks in vele? Wij hoeven niemand te overtuigen om onze zonden vaarwel te zeggen. Dat kunnen we trouwens ook niet. En dat hoeft gelukkig ook niet. Dat doet de Heere Zelf wel. Dat is gelukkig Zijn zaak. Maar God gebruikt wel de middelen daarvoor. Onze levenswandel bijvoorbeeld. Of een gesprek over en met Zijn Woord. Heb je hem al wel eens een Bijbel aangeboden? Of ben je bang dat je zijn vriendschap dan verliest?
De Heere beproeft ons wel eens door te doen alsof Hij ons gebed niet hoort. Om ons te oefenen in het aanhouden bij Hem om Zijn genade voor ons en voor onze vrienden. Maar Hij hoort het geroep van de jonge raven. Zou Hij dan ons gebed niet horen? Ook wil de Heere ons door niet te verhoren wel eens laten zien dat wij er met onze gebeden helemaal tussen uit moeten. Hij doet het niet om ons gebed, maar op ons gebed. En de verhoring komt soms langs een heel andere weg dan wij denken. Wat je moet doen? Aanhouden in je gebed. De Heere heilig lastig blijven vallen, maar Hem ook vrij laten in Zijn handelen. Vergeet jezelf daarbij niet. “Laat Hem besturen, waken, ’t is wijsheid wat Hij doet. Zo zal Hij alles maken dat ge u verwonderen moet.”
J. H. Doeven
Dit artikel is beantwoord door
mr. J.H. Doeven
- Geboortedatum:01-08-1947
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Was 42 jaar lang ouderling.
Bekijk ook:
