Vraag
Ik weet echt zeker dat ik nooit bekeerd ga worden en dat ik nooit in de hemel kom. Ik lijd echt een slecht leven terwijl ik beter weet, maar het gewoon niet doe omdat ik er geen zin in heb. Vaak zijn er momenten in mijn leven dat ik zó klaar ben met het geloof dat ik er van vloek en dat is dagelijks. Nu heb ik in de afgelopen jaren vaak paniekaanvallen gehad omdat ik dan het idee had dat de wederkomst aangebroken was of dat ik sterk besefte dat ik echt naar de hel ga en niet bekeerd ga worden. Ik weet gewoon zeker dat ik niet bekeerd kan worden. Ik ben zo zwak en ik geef zo snel toe aan zonden. Verder ben ik zo’n persoon die altijd heel veel op het nippertje doe en vaak met dingen te laat kom. Ik weet zeker dat het met bekering ook zo is.
Ik had vlak voordat ik deze vraag stelde weer een paniekaanval. Ik besefte weer dat ik echt verloren ga en dat Christus elk moment terug zal komen. Toen werd ik helemaal gek, want ik kan nooit al mijn daden verantwoorden. En er zijn soms momenten dat ik jaloers ben op gelovigen. Zij zijn al gered en het maakt voor hen toch niks uit wanneer ze sterven, want ze komen toch wel in de hemel. Tegelijkertijd maakt het mij ook boos. Waarom wordt niet iedereen bekeerd? Als God iedereen behouden wil, waarom doet Hij het dan niet?
De uitverkiezing voelt gewoon als een loterij voor mij. Je hebt geluk of je hebt het niet. Een leraar van mij zei een keer dat je de uitverkiezing kan zien als een lift. Je zit vast in een grot en er is een lift, alleen is het aan jou de taak om in de lift te stappen. Dat is toch krom? Dan is het opeens wel je eigen keuze terwijl het in principe toch genade is als je bekeerd bent? Waar ik ook mee zit is dat bekering meestal een proces is. Eerst heb je verdriet van je zonden en dan komt God in je leven en dan leer je in Hem geloven. Maar stel, over 1 uur komt God terug. Dan moet ik het voor elkaar zien te krijgen om in 1 uur bekeerd te worden. Dat is bijna onmogelijk, want dan is het wel echt een wonder wil je dan gered worden. En zo’n wonder gaat al helemaal niet bij mij plaats vinden. Ik weet zo 100 procent zeker dat ik nooit bekeerd ga worden, terwijl ik het zelf wel wil soms. Maar aan de andere kant heb ik heel vaak het idee dat het toch allemaal niet waar is. Ik zit soms een kwartier huilend op m’n bed te bidden of God mij wil helpen en bekeren, maar er gebeurt niks. En dan zeggen dat God geen bidders laat staan... Ik word er moe van en snap niet dat sommige mensen zo snel en vrolijk bekeerd zijn geraakt. Waarom is zoiets sowieso niet voor mij weggelegd? Als God al wist voordat ik er was, dat ik niet bekeerd zal worden, waarom heeft hij mij dan überhaupt geschapen? Dan had hij me beter niet kunnen maken, want dat heeft dan verder ook geen nut want ik kan vrij weinig bedenken wat ik doe tot Gods eer in mijn leven.
Ook al deze vragen zorgen er voor dat ik ga denken dat alles nep is. Als er zo veel vragen zijn, hoe kan het dan nog waar zijn? Ik voel er toch niks van. En beseffen we wel hoe vreselijk veel mensen er verloren gaan als God wederkomt. Dat is echt niet normaal. Waarom bidden christenen dan of God terug wil komen? Dan kan je beter bidden of God eerst nog heel veel mensen wil bekeren. Of dat God de mensen die met geloofsvragen zit wil bekeren. Want als ik nu naar de hel moet heb ik het zevenmaal erger dan een mens die niet is opgevoed met de Bijbel, heb ik gehoord. Ik wil dat echt niet en ik krijg het vreselijk benauwd als ik aan de wederkomst denk. Ik schrik me ook altijd helemaal naar als ik bijvoorbeeld een toeter hoor. Dan koppel ik dat geluid direct aan de wederkomst. Is dat wel gezond? En is angst überhaupt wel een goede reden om tot God te gaan? Want God moet toch alle eer krijgen en dat krijg je niet als er iemand tot angst tot je komt. Kan iemand me helpen met dit?
Een 17-jarig meisje.
Antwoord
Maar meisje toch!! Wat een getob! Het lijkt één groot niet ontwarbare kluwen met problemen. En dan nog wel problemen over jezelf. Een heleboel mensen zouden zeggen: “Dat kan niet opgelost worden.” Maar bij die mensen voel ik me niet thuis hoor. Alles kan opgelost. Op één voorwaarde: wil je het oplossen?! Als je dat niet wilt hoeven we er ook niet aan te beginnen. Maar ik denk dat je wel wilt, want anders zou je niet naar Refoweb geschreven hebben met een vraag.
Wat is nou jouw probleem? Ik kan je brief een beetje ontleden. En dan zie ik je daar staan: met je vuisten omhoog, maar tegelijk smekend op je knieën. “Heere God, waar bent U.” Weet je, al jouw kreten maken het voor mij duidelijk dat je niet bij de mensen hoort die niet geloven dat God bestaat. Je vindt God veel te streng... Eigenlijk ben je bang voor Hem... Ergens zou je Hem toch ook beter willen kennen... Je bent bang voor de hel. Je hebt jezelf een angstcomplex aangemeten waar je stil van wordt. Maar al met al kom je er niet meer uit.
Je begint zo keihard: ik weet echt zeker dat ik nooit bekeerd zal worden. Denk je dat Paulus gedacht had dat hij ooit in Jezus zou gaan geloven. Hij zou het je gezegd hebben: “Aan mij nooit niet!” En toen zei de Heere Jezus: “Saul, Saul, wat vervolg je Mij?” Je weet best wel wat er gebeurde. Denk eens even na! Ja precies, Paulus was al zijn haat tegen Jezus ineens kwijt. Hij stamelde: “Heere wat wilt U dat ik doen zal?” Toen was Paulus van zichzelf verlost. Hij had niet meer zelf de leiding over zijn leven. Maar hij had de leiding afgestaan aan de Heiland. Aan de Heere Jezus. Toen riep hij niet meer keihard wat er allemaal moest gebeuren. Hij vroeg het gewoon aan Jezus.
Jij zegt: Ik weet zeker dat ik nooit bekeerd zal worden. Weet de Heere dat ook zeker? Vaak vloek je om het geloof. Denk je niet dat de Heere dit hoort? Je zondigt zo veel en zo graag en zo gemakkelijk. Maar waarom doe je dat toch, meisje? Ga eens alles aan de Heere Jezus vertellen. Vertel Hem gewoon wat er allemaal is. Hij luistert graag naar je. Je bent nu bezig om je hele leven te verknallen. En je wordt er nog doodongelukkig door ook. En toch ga je door. Waarom toch? Je hele brief is één grote aanklacht tegen jezelf. Terwijl de Heere speciaal jou ook zoekt.
Weet je waarom ik dit weet? Om het volgende: Je zegt op een gegeven moment: “Ik weet zo 100 procent zeker dat ik nooit bekeerd ga worden, terwijl ik het zelf wel wil soms.” Hoe komt dat nu, dat je dan soms wel bekeerd wilt zijn? Dat gevoel geeft de Heere in je hart! Is dat niet heel bijzonder? Je bent als kind natuurlijk gedoopt. Weet je wat de Heere daarbij gezegd heeft? God de Vader zei: Ik wil de Vader van dit kind zijn. God de Zoon zei: Ik wil de Zaligmaker van dit kind zijn. De Heilige Geest zei: Ik wil in het hart van dit kind werken. En nu komt God daar op terug: Mijn dochter, geef Mij je hart... En dat is een probleem! Willen we dat eigenlijk wel; ons hart aan de Heere geven. Wil jij dat wel?
Het is moeilijk om via een vragenrubriek op al je vragen in te gaan. We zouden beter een keer een gesprek kunnen hebben, per telefoon bijvoorbeeld. Je kunt ons nummer opvragen via onze website. Met deze link zit je direct op de contactpagina. Je hebt zo’n geweldige leeftijd om de Heere te leren kennen. De zonden, daar moet je tegen strijden hoor. Want ze zijn een draaikolk waarin je ten onder gaat.
Waarom bidden Christenen om de wederkomst van Christus? Omdat ze naar Hem verlangen. Dan begint, voor ieder die de Heere Jezus kent als zijn of haar Zaligmaker, de gouden tijd bij Hem. Daar mogen ze dan eeuwig zijn en blijven. Daarvoor roept de Heere ook jou heel persoonlijk.
O ja, nog even over de uitverkiezing. Maak dat toch niet zo moeilijk. Dat is iets voor de Heere Zelf. Voor jou is er een heel belangrijk iets: de Heere God heeft jou uitgekozen om Zijn Evangelieboodschap te horen. Hij heeft jou uitgekozen om tegen je te zeggen: Geef Mij je hart. Apart toch?!
Ik stop even, anders wordt alles veel te lang. Je mag gerust terug reageren of andere vragen stellen hoor. Ik wens je van hart Gods zegen toe, en... loop maar niet weg hoor, de Heere kan wel wat met je. Hij is echt liefdevol en almachtig.
Hartelijke groeten en misschien tot later,
Evangelist Jan van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Armen worden met goederen vervuld en rijken ledig weg gezonden. Je moet juist met je ongeloof, je blindheid, je gevoel niet genoeg zondebesef te hebben, je zwakheid voor zonden, het gevoel of het voor jou nooit kan ( arm in jezelf) naar Jezus toe! Want zalig zijn de armen van geest! Juist als je niets hebt in jezelf dan alleen maar zonde, je niks aan kunt dragen, nog zelfs niet eens genoeg besef van je zonden maar wel van je blindheid en machteloosheid.. juist die mensen nodigd de Heere Jezus persoonlijk in Zijn woord!! Hij maakt doden levend Hij heeft blinden het liefelijk licht. Bij ons is het onmogelijk maar bij Hem niet! Hij antwoord niet altijd meteen, het gebeurd juist niet als wij het willen, Hij komt wanneer Hij wil. Maar je mag Hem wel verwachten! Geef niet op met bidden.. Hij zal geen bidder laten staan ook al smeek je 17 jaar lang en Hij red je dan pas, wat is dan die 17 jaar op de eeuwigheid! Ga met je onwil en onkunde tot Hem. Indien Gij wilt, Gij kunt mij reinigen!
Sterkte!!
Je weet zelf het beste wat er in je hart omgaat. Maar ook die zonden zijn niet te groot om vergeven te worden!
Het is ook nog eens precies zoals je zelf zei, dat het aan jou de taak zou zijn, om in de lift te stappen. Dan zou de Heere Jezus de lift zijn, maar beslist jij of je er gebruik van maakt. Eigen keuze dus. Ofwel God doet wat, maar ik beslist. Dan zou je dus machtiger dan God zijn.
De genade komt van God vandaan, maar Hij wil die geven aan ieder die er om vraagt.
Laat dat vragen maar bedelen worden. Als de duivel en je eigen hart je zo tegenwerken dat het bidden niet lukt, zucht er dan maar om. Bedel maar aan die troon der genade. God hoort je! Ook al houd Hij zich als doof! Zo is het met veel kinderen Gods gegaan. Dat je niet alleen staat, met je zondige hart, kun je lezen in het boek van Huntington. Dat is ook zo’n tobber geweest.
“God De Kassier Der Armen”. Gratis te downloaden bij “De Woeste Weg”. Waarvan hier de link naar dat boek is.
http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/uploads/2010/08/god-de-kassier-der-armen.pdf
Heel veel sterkte en genade toegewenst. Je hebt het nodig.
Je wankelt op het randje van de afgrond!
Het kan élk moment eeuwigheid worden... en dan?!
Wat een angst.
Je eindigt met de noodkreet: '.. en is angst überhaupt wel een goede reden om tot God te gaan? Want God moet toch alle eer krijgen en dat krijg je niet als er iemand tot angst tot je komt.'
Wat een worsteling.
God moet toch alle eer krijgen? Ja!
Krijgt Hij dat van ons? Nee!
Niet als we met angst tot Hem komen.
Niet als we rechtzinnig tot Hem komen.
Niet als we vanuit onszelf tot Hem komen.
Sterker nog, we komen vanuit onszelf helemaal niet tot Hem!
Dat staat in de Bijbel immers, er is geen mens die God zoekt, niet één.
De Heere Jezus zegt: Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader Hem trekke.
Valt dat in het vlees? Dan bruist het van binnen. Zo zijn wij. Zó erg is het met ons gesteld. Totdat het een troost voor je mag worden! O God, dán, dán... is er nog een weg, een middel tot behoud!
Vraag maar om ontdekkend licht, anders zien we het nooit!
Want het is werkelijk waar. Wij kunnen Hem NOOIT meer de eer toebrengen die Hem toekomt. Omdat wij allemaal kinderen van Adam zijn, dood in zonden en misdaden. Geestelijk dood. Onbekwaam tot enig geestelijk goed en geneigd tot alle kwaad. Hoe kan een dode zoeken? God de eer toe (willen) brengen.
Er is een WONDER nodig!
O, wat een genade, dat WONDER is er! Hoor, hoe troostvol en hoopvol het Evangelie klinkt! Het leert ons dat God óns zoekt! Alzo lief heeft Hij de wereld gehad dat Hij Zijn enig geboren Zoon gegeven heeft... En daarom kan het! Ook voor jou! Ja, voor de grootste der zondaren! Als God ons niet zou zoeken, zou er nooit één mens de hemel in gaan! En nooit één mens Hem de eer toebrengen.
Het is van het begin tot het einde toe Zijn werk, Zijn genade!
En nu ervaar jij zo'n angst. Waar komt dat vandaan en is dat wel goed? God vanuit angst te zoeken? Daar worstel je mee.
Angst op zich is niet zondig. We lezen dat de Heere Jezus zó beangst was, dat Hij bloed zweette... en smeekte of de drinkbeker die Hij naar Zich toe zag komen, voorbij mocht gaan. Indien het mogelijk is... want Hij bad er direct achteraan: maar niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede. Hij gaf Zich met al Zijn angsten over aan de wil van Zijn Vader. Vader, als U wil dat Ik dit draag, hier doorheen ga, dan is het goed.
Laat dit eens op je inwerken, als je zó beangst bent...
Hij moest die drinkbeker drinken, tot de laatste druppel toe en Hij deed dat zo gewillig. Om angstige mensen, als jij en ik, te kunnen redden van het eeuwige verderf, wat wij ons allemaal waardig hebben gemaakt vanwege onze zonden. Zelf heeft Hij nooit zonde gedaan, die angst vanwege de (straf op) de zonde helemaal niet verdiend, en tóch wilde Hij dit dragen. Hij, de Zoon van God, Hij heeft de toorn van God vanweg de zonde weggedragen, voor mensen zoals jij en ik, voor mensen die zo graag zondigen willen en er niet van los willen komen. Vat jij het nog? Dit is toch niet te begrijpen...?
Wat doet de mens met angst? Wegvluchten, in opstand komen, wij willen dit niet, ja, anno 2018 met onze angst misschien zelfs naar een psycholoog vluchten en naar pillen of drugs grijpen? Maar de Heere Jezus deed dit allemaal niet, Hij droeg het zo gewillig, als een Lam dat stemmeloos naar de slachtbank werd geleid. Opdat angstige mensen, vermoeid en belast, tot Hem de toevlucht mogen vinden en bij Hem ware rust mogen verkrijgen.
Zul je met je angsten tot deze Middelaar vluchten? Hij weet wat het is om beangst te zijn. Hij begrijpt jou als geen ander. Hij ziet op jou met medelijden neer. Hij wacht op jou, met uitgestrekte armen. Hij nodigt ook jou op dit moment: kom maar tot Mij, met al je moeiten en lasten, Ik zal je rust geven.
JA MAAR.... zul je misschien roepen...
Stop eens met die ja-maars en dat geredeneer, gelóóf alleen! Dat is wat God van jou vraagt. Dat IK ZAL is een Goddelijk IK ZAL en God dóet wat Hij belooft!
Ja, maar ik kán toch niet geloven en...
Als dát je nood geworden is, ben je een geschikt voorwerp voor Hém, vlucht dan maar met al je noden en vragen tot Hem.
En als dit niet je nood is, maar verstandelijke kennis, vraag Hem dan maar of dit werkelijkheid nood in je leven mag worden. We moeten leren dat het niet uit ons is, maar dat alles van Hém komt. Alles genade, genade, genade.
Je mag Hém álles vragen, wat je ontbreekt, Hij wil het je schenken, zo je het smeekt. Vraag Hem maar: Heere, geeft U mij, wat U mij beveelt, anders heb ik het niet en kan ik het niet.
Daar wil de Heere naar horen, hoor! Laat je niet wijs maken, door de boze, dat dit niet zo is. De boze wil jou graag de wanhoop in jagen, en als je naar hém luistert, zegt hij straks in de hel: jij bent ontzaglijk dom geweest door naar mij te luisteren, je kón zálig worden, was gedoopt, maar je luisterde naar mij en nu ben je eeuwig rampzalig, eigen schuld. Zo is de duivel, een leugenaar van de beginne. Geloof zijn leugens niet, geloof Gods heil- en troostrijk Woord! Vraag of Hij je wil bevrijden, waar je ook maar in vast zit.
Waarom zou je het nog ergens anders zoeken? Of bij/in jezelf?
Sla je oog naar Boven, naar die God Die mildelijk schenkt en niet verwijt!
En dat om Christus wil!
Angst is naar. Maar het kan een middel zijn om jou naar God toe te slaan. Dat is dan dubbele liefde van Hem. Zul je dat onthouden?!
Hij heeft geen lust tot plagen, maar daarin heeft Hij lust, dat wij ons bekeren en leven. Verlaat dus de slechtigheden en treed in de weg des verstands. Gebruik je verstand. Waar zit je in vast? Neem je verantwoordelijkheid. Gooi die mobiel weg, trap hem stuk, als dat een strik voor je is. Verbreek die verkeerde vriendschap/sociale media die je doet zondigen. Zoek een bijbaantje, als je teveel vrije tijd hebt en in de eenzaamheid de zonde je verstrikt. Zoek het vanaf nu alleen nog maar in Zijn Woord, ga in gebed, laat je plek in de kerk nooit leeg. Geen zin? Doe het tóch! Maar vraag of de Heere erin mee wil komen. Dát is de plek waar de Heere met Zijn Geest in jou wil werken. Kun je jezelf met de haren er niet naar te sleuren, belijd dit eerlijk aan Hem, Hij weet wel wat van Zijn maaksel zij te wachten, belijd het maar, met het schaamrood op je kaken, dat wel. En vraag maar of Hij je gewillig, hongerig en dorstig wil maken. Bid tegen je eigen wil in. Zo'n bidder laat Hij niet staan hoor, zo is God niet!
Kun je jezelf niet bekeren? Wil je het niet? Drukt dat jou zó teneer? Weet je het niet meer waar je het zoeken moet van de angst? Drukken de zonden jou zó terneer? Klaagt je geweten je aan? Besef je dat je zó verloren moet gaan? Dan ben je een geschikt voorwerp voor JEZUS, werp je dan maar voor Zijn voeten neer met de bede: ontferm U mijner! Want Zijn Naam is Zaligmaker. En Hij is gekomen, niet om rechtvaardigen, maar ZONDAREN zalig te maken. Hij is een volkomen Zaligmaker, voor een volkomen zondaar.
Vraag maar of Hij je leren wilt en vertrouw je maar toe aan Hem. Als Hij je rust geeft, is je angst weg. Echt waar hoor! Zoek het daarom maar bij Hem! Wentel je weg op den HEERE en vertrouw op Hem, Hij zal het maken! En Hij kan het zó maken, dat je je verwonderen moet. Tot eer van Zijn Naam!
Gods heil en zegen toegebeden!
Ik herken veel van wat je schrijft, de angst, het denken dat God je niet wil hebben, het denken dat het een hele weg is.
Misschien zit er onder je angst nog iets wat je zo angstig maakt, ik raad je aan om te doen was meneer Dooieweert je voorsteld, hem een persoonlijke mail sturen. Dan kun je helderheid krijgen in de knopen van je ziel.
Ik ga vanavond speciaal voor jou bidden.
Lieve groetjes.
Hier een eenvoudige preek waar ik aan moest denken toen ik je vraag las: http://www.prekenweb.nl/m/Preek/Open/11787 Zou je hem willen luisteren?
Iedereen mag naar de Heere Jezus komen, ook jij! En dat mag ook met je angsten en met al je zonden, Hij wil je juist zoals je bent.
Liefs
