Vraag
Ik ben sinds kort verloofd en daar was ik in eerste instantie heel blij en dankbaar voor. Nu nog steeds heel erg, maar het blije gevoel laat me soms in de steek. Nu ben ik van mezelf niet een heel enthousiast en gewoon een nuchter persoon, maar toch kan ik heel erg verwikkeld raken in bepaalde gevoelens en gedachten.
We hadden een discussie gehad via de telefoon die de dag daarna wel was uitgesproken, maar er toch irritaties door ontstaan waren. Hierdoor voelde ik even niks voor mijn verloofde, eigenlijk zelfs een beetje negatief als ik naar hem keek. Geen behoefte aan aanraking, knuffels of dingen die te maken hadden op seksueel gebied. Dat gevoel is nu gelukkig weer weg, maar toch vind ik het lastig.
Ik heb het wel vaker en dan gaat het vanzelf over na enkele dagen of een week, in de winterperiode heb ik dit sterker. Of als ik moe ben zoals nu ook het geval is. Ik wil zo graag dat deze tijd leuk is en ben bang dat ik hier in mijn huwelijk vaker last van ga krijgen zonder dat ik het wil. Ik hou van hem en hij is heel goed voor mij, we hebben een goede basis in het geloof en dat is het belangrijkste.
Die negatieve gedachten van mij verdient hij ook niet, maar ik heb daar soms geen controle over. Vaak maak ik me van tevoren al druk over dagen die leuk moeten zijn, bijvoorbeeld ons huwelijk. Wat nou als ik me die dag niet goed voel?
Graag ook tips van mensen (vrouwen) met dezelfde ervaring!
Antwoord
Beste vraagsteller,
Hoewel ik je beschreven ervaring niet deel wil ik er wel iets over schrijven. Kernwoorden zouden wat mij betreft zijn: verwachten en vertrouwen. Verwachtingen hebben van elkaar en van het leven heeft iedereen. Niks mis mee, maar overdenk wel wat jóúw specifieke verwachtingen zijn. Ook je verloofde zal zo zijn verwachting van een toekomst samen hebben... een leuk en leerzaam gespreksonderwerp om elkaar goed te leren kennen!
Vertrouwen in het leven hebben en vertrouwen in elkaar is een proces dat, als het goed is, groeit tijdens de verkerings- en verlovingsperiode. Waarbij het niet alleen maar hoogtepunten zijn, dat kan gewoonweg niet! Af en toe twijfelen hoort erbij. Bespreek ze samen. Gedachten en gevoelens kunnen met je op de loop gaan, zeker. Maar je kunt ook steeds terug naar ‘af’ door vast te houden aan de gedachten van liefde tussen jullie beiden. Je van te voren druk maken over dingen die (nog) niet aan de hand zijn, dat is zeer zeker niet helpend. Nicolaas Beets (1814-1903) wist het lang geleden al toen hij zei: “een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest, doch dat nooit op zal dagen. Zo heeft men meer te dragen, dan God te dragen geeft.”
Blijf dus maar nuchter en laat je niet teveel meeslepen door negatieve gedachten, want dat verdien jíj net zomin als je verloofde!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je hebt het over dagen die leuk moeten zijn. Van wie moet dat? Van jezelf? Dat is niet zozeer een verwachting, eerder een eis. Moet het leuk zijn en wat houdt dat in? Moet jij het leuk vinden, je er fijn bij voelen? Natuurlijk is het prettig als we fijne momenten ervaren! Ook niet fijne momenten horen bij ons gebroken leven. Ik zou je willen aanraden om ipv tegen jezelf te zeggen dat iets leuk moet zijn, dat het je verlangen/wens is dat het leuk is. Verlangens en wensen mogen er zijn. Met het besef dat ze niet altijd vervuld worden. Dat geeft een ander gevoel als dat je iets eist en het gebeurt niet.
"Wat nou als ik me op mijn trouwdag niet goed voel?" als je meer wilt weten over gevoelens kun je me mailen. Als je het hier vraagt, geef ik het mailadres.
Groetjes van een 40 jarige moeder die heel wat verwachtingen en nare gevoelens heeft gehad en daar over heeft geleerd.
Er is namelijk van alles waarvan we kunnen vinden dat het ‘leuk’ moet zijn. De verlovingsrijd, de trouwdag, het huwelijk, de geboortes en het opgroeien van de kinderen, de manier waarop mijn ouders opa en oma zouden zijn
Maar in je leven zullen er onvermijdelijk dingen komen die je anders had gewild. Wij mensen zijn niet perfect, dus een huwelijk is niet perfect. Accepteer dit zoals het is. In een verlovingstijd gaat het er niet om dat het alleen ‘leuk’ is. Het gaat erom elkaar nog beter te leren kennen, de mooie en mindere kanten van elkaar. Elkaar accepteren en trouw zijn aan elkaar met de imperfectheden die we hebben. En alle leuke momenten samen zijn zeker belangrijk, fijn en nuttig en om te koesteren, maar bestaan dus naast lastige momenten die ook belangrijk zijn om samen verder te groeien.
En na het trouwen zal dat niet anders zijn. In nieuwe situaties leer je elkaar weer op een andere manier kennen en zul je opnieuw daarin een weg met elkaar moeten vinden. En dat is echt iets waar elk huwelijk mee te maken krijgt.
Veel zegen!
