Verbondenleer in Hersteld Hervormde Kerk

In de Christelijk Gereformeerde Kerk wordt de drieverbondenleer geleerd. Nu weet ik dat onder andere ds. Kersten hier een fel tegenstander van was. Nu heeft de Hersteld Hervormde Kerk enkele jaren geleden haar kansels open gesteld voor Christelijk Gereformeerde Predikanten en omgekeerd. Mijn vragen aan een HHK-predikant zijn:

1. Wat is het standpunt van de HHK, twee of drie verbonden?

2. Welke verschillen zijn er te merken bij een behoudend gereformeerde prediking?

3. En ondanks dat het mooi is dat er een kanselruil is, hoe kan het zo zijn dat er bij (wellicht theoretische) leerverschillen een ruil mogelijk is?

Beste vragensteller, 

Twee of drie verbondenleer is een discussie die in de HHK nauwelijks wordt gevoerd. Er is dan ook geen officieel standpunt daaromtrent. Er zullen enige predikanten zijn die in hun gedachtengang meer in de lijn van de twee verbonden liggen, maar de meesten dunkt mij niet. Het is eigenlijk ook nauwelijks een relevant issue. Men kan met een twee verbondenleer een ruime aanbieding hebben van het evangelie (denk aan Boston en de Erskines). Daar gaat het om: de prediking en de aanbieding van de genade mag niet onder de beheersing van de uitverkiezing liggen. Als de twee verbondenleer daar wel toe leidt, dan zal dat binnen de HHK bij velen tot grote bezwaren leiden. Maar dat hoeft dus niet per se. Ook predikers die de twee verbondenleer aanhangen kunnen een ruime plaats geven aan de bediening van het genadeverbond, al ligt bij hen het wezen van dat verbond in de uitverkorenen.

Zij die de drie verbondenleer aanhangen moeten daarentegen wel oppassen dat zij de notie van de tweeërlei kinderen des verbonds niet uit het oog verliezen. Helaas gebeurt dat nogal eens wel en wordt een uiterlijk zijn in het verbond al voor zaligmakend gehouden. Dat gevaar is evenzeer groot. Dat was ook de vrees van ds. Kersten. Wat mij betreft mag iedereen in de HHK op de kansel, die zowel een ruime bediening van het genadeverbond voorstaat en dus de aanbieding van de genade niet inperkt en zowel in de prediking laat uitkomen dat er weliswaar geen uitwendig en inwendig verbond is, maar wel een uitwendig en inwendig zijn in het verbond. Dan zal er dus onderscheidend  worden gepreekt. 

Hartelijke groeten, 
Ds. J. L. Schreuders