Als meisje bij Korps Mariniers

Als er oorlog was gingen de mannen vechten en de vrouwen en kinderen moesten dan thuis blijven en beschermd worden. Zo gebeurde dat altijd in de Bijbel. Geeft de Heere Jezus dan geen toestemming om als meisje in het leger met gevechtsfuncties te gaan? Want het is toch altijd goed om mensen te helpen, bijvoorbeeld als er oorlog is? En natuurlijk heb je ook altijd functies om te helpen met een oorlog waarbij je niet hoeft te vechten, maar ik wil juist zo graag bij het Korps Mariniers (dus wel met gevechtsfunctie).

Nu twijfel ik heel erg of dit in het christelijk geloof wel de bedoeling is. En als de Heere deze weg juist wel heel goed vindt, hoe kan ik dat dan weten? Hoe kan ik dan weten of ik Hem nu ongehoorzaam ben of dat Hij juist wél achter me staat? Het is natuurlijk heel erg gevaarlijk, want het gaat om leven en dood en het is mentaal erg zwaar, maar het is dan juist zo mooi om als christen bij het leger te gaan en om dan op God te kunnen vertrouwen. Maar dan komt die twijfel weer bij mij op of God het wel een goed idee vindt om dat als meisje te doen...

1. De Bijbel geeft geen direct antwoord op de vraag. In het Oude Testament lezen we van Jaël (Richteren 4:17v) en van een ongenoemde vrouw die haar stad verdedigde (Richteren 9:53). In vroegere tijden waren oorlogen en gevechten bijna altijd directe lichamelijke confrontaties waarbij mannen meer dan vrouwen geschikt zijn. De huidige oorlogsvoering vraagt andere vaardigheden, waarbij vrouwen evengoed mee kunnen doen.

2. Johannes de Doper (Lukas 3:14), Jezus Christus (Matth. 8:5v), Petrus (Handelingen 10:1) en Paulus hebben militairen niet veroordeeld. Jezus Christus prees een officier om zijn geloof!

3. Wel zijn er strikte morele regels voor geweld en oorlog. Oorlogshandelingen en geweld mogen alleen dienen ter verdediging of bescherming en moeten proportioneel zijn. Er moet altijd bereidheid zijn tot overleg en gericht op herstel van vrede. De geschiedenis leert dat oorlog en geweld niets oplossen, maar wel erger leed kunnen voorkomen.

4. Momenteel kent alleen de staat Israël dienstplicht voor vrouwen. In Marokko wordt het op 1 oktober 2018 ingevoerd. In veel landen kunnen vrouwen wel vrijwillig bij krijgsmachtonderdelen dienst doen.

5. Tijdens  de Duitse bezetting van ons land in 1940-45 hebben vrouwen en meisjes soms deel genomen aan gewapend verzet. Behalve uiteraard de bezetter sprak niemand daar afkeurend over.

6. Na deze korte  inleidende opmerkingen kom ik tot de kern van de vraag. Mag vraagstelster haar wens om bij het Korps  Mariniers te dienen doorzetten? Dan moeten de volgende vier overwegingen meetellen.

7. Wat is je motivatie? 
a. Dat kan een zucht naar avontuur zijn. Dat hoeft echter op zichzelf niet altijd verkeerd te zijn, avonturiers zijn soms ook nodig. 
b. Het kan ook de behoefte zijn het gevoel van eigenwaarde te versterken wanneer je in het uniform van het Korps voor de dag kunt komen. Dan gaat het wel erg om jezelf. 
c. Het kan ook de begeerte zijn anderen te beschermen en te helpen. Maar dat kan niet alleen als marinier. Samenvattend: heb jij de krijgsmacht, in jouw geval het Korps Mariniers, nodig om jezelf te zijn, of wil je via de krijgsmacht dienstbaar zijn aan anderen? In de wervingscampagnes voor de krijgsmacht komt het eerste wel sterk naar voren.

8. Wanneer je anderen wilt verdedigen en helpen recht te herstellen, moet je niet alles alleen op de kaart van het Korps zetten. Stel dat je niet toegelaten wordt, niet kunt voldoen aan de nodige fysieke of mentale eisen. Stel dat je de eerste opleiding en training niet kunt volbrengen (velen vallen dan af). Zijn dan meteen al je idealen van helpen en dienen weg? Heb een tweede keus achter de hand?

9. Ben je bewust dat in een situatie van dreiging of oorlog de gewone waarden en normen gemakkelijk vergeten worden. Dat is voor een vrouw in een maatschappij van overwegend mannen dubbel gevaarlijk. Wanneer allerlei zekerheden weg vallen, gaan andere gevoelens een rol spelen: je kunt morgen sterven, vermist, verwond of invalide raken, ontvoerd worden of krijgsgevangen gemaakt. Met die onzekerheden krijgen andere, vaak impulsieve, beslissingen en gedragingen een kans. Militairen zijn ook mensen, zondige mensen, met grotere verleidingen. Heb je daaraan gedacht en kun je dat aan?

10. Tenslotte. Hoe kun je zeker weten dat je de juiste beslissing neemt? Ik kan je die zekerheid niet geven. Er is wel een oude regel: “Bij twijfel, niet doorgaan”. Dat geldt niet alleen in het verkeer. Ook in de omgang met het andere geslacht en ook bij jouw keuze. Is er misschien de mogelijkheid van een proefperiode?

Anderen zullen mogelijk zeggen dat je er veel over moet bidden. Natuurlijk is dat goed, maar denk niet dat je meteen een duidelijk antwoord krijgt, buiten de eigen verantwoordelijkheid om alle bovenstaande en andere argumenten te overwegen.

Ds. J. J. Tigchelaar

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.J. Tigchelaar

• Geboortedatum:
  05-12-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Putten
• Status:
  Actief

130 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven