De daad geen fijn gevoel

Ik ben gelukkig getrouwd met een lieve man, moeder van vier (jonge) kinderen. In ons huwelijk praten we overal over, we delen alles en zijn één team. Op het gebied van seksualiteit zijn er verschillen. Waar mijn man bij wijze van spreken (!) elke dag wel gemeenschap zou willen, zou ik bij wijze van spreken (!) aan drie keer per jaar ook genoeg hebben. We zijn ons bewust van de verschillende behoeften van man en vrouw en willen elkaar graag in alle verschillen respecteren. Maar in de praktijk is dit lastig uitvoerbaar.

We kiezen nu voor een soort middenweg van bijvoorbeeld een of twee keer per week, wat verstandelijk beredeneerd voor beiden prima is. Maar in de praktijk betekent het dus dat ik zonder zin seks heb met mijn man. Het doet niet vreselijk pijn, ik heb geen blokkade o.i.d, ik vind het gewoon veel gedoe en knuffelen en bij elkaar liggen en praten veel fijner. Natuurlijk hebben we tijdens het liefdesspel interactie en probeer ik te genieten. Maar ik denk te vaak ondertussen: wat duurt het lang, pfff wat warm, o, straks ook nog even de was afhalen (ik noem maar wat). Mijn man merkt dit niet echt, hij vindt het uiteraard wel jammer dat ik niet geniet, hoe hij ook zijn best doet.

Onze vraag: moeten we elkaar hierin op deze manier blijven respecteren en elkaar geven wat we nodig hebben? Doe ik hem tekort? (Hij zegt van niet). Ga ik over mijn grens? (zo voelt het niet, al is het naar dat seks soms bijna als een huishoudelijke taak voelt - hoe erg dat ook is. Dat heb ik overigens verder niet met lichamelijk contact o.i.d, hoor, het is puur dat ik de daad gewoon geen fijn gevoel vind).

Dag vragenstelster,

Fijn dat jij en je man een goed team vormen en kennelijk ook goed kunnen afstemmen waarbij  respectvol rekening wordt gehouden met elkaar. Zoals je aangeeft is er verschil in verlangen tussen jullie beiden ten aanzien van behoefte om gemeenschap te willen hebben. Als ik echter goed lees is er niet alleen verschil in verlangen maar ook geen zin in seks bij jou als vrouw. Je zegt te proberen te genieten, maar ik lees niet dat je ook werkelijk geniet van het hebben van seksueel contact. Wel geef je aan dat je knuffelen en met elkaar praten fijn vindt.

Ik lees ook dat je aangeeft dat penetratie niet vreselijk pijn doet. Penetratie mag nooit pijnlijk zijn als het gebeurt, ook niet een beetje. Als seksuoloog raad ik bij pijn tijdelijk penetratie af om eerst te werken aan het opheffen van de oorzaak van de pijn. Dan pas wordt penetratie weer tot de mogelijkheden. Pijn tijdens penetratie is een reden om geen zin te hebben of een afkeer te krijgen van het willen hebben van seks.

Ik vermoed dat je in je schrijven de pijnklacht bagatelliseert. Als ik het mis heb mijn excuses.

Mocht het inderdaad zo zijn dat er geen zin ontstaat of genot ervaren wordt tijdens de gemeenschap terwijl  het niet pijnlijk voelt, kan het zijn dat je jezelf onvoldoende over kunt geven aan eigen plezier. Twee op de drie vrouwen komen niet tot orgasme van alleen penetreren en is bijstimulatie nodig om voldoende geprikkeld te worden. Daarbij is binnen het hebben van gemeenschap sprake van een solofase wat betekent dat ieder bij voldoende opwinding zich richt op eigen genot om tot orgasme te komen. Het voert nu te ver om hier nu inhoudelijk verder te gaan.

Ik raad jou en je man hierover in gesprek te gaan met een seksuoloog om te bezien wat precies de klacht is en te bespreken, indien gewenst, deze mogelijk te kunnen opheffen. Het is enorm fijn als man en vrouw beiden met respect voor elkaar kunnen genieten van het hebben van gemeenschap. God heeft deze mogelijkheid in de schepping gelegd waar we ook van mogen genieten.

Met vriendelijke groet,
Kees den Hamer

Dit artikel is beantwoord door

C. den Hamer

• Geboortedatum:
  15-03-1953
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  Zwolle
• Status:
  Actief

114 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven