Naar de dokter

C. M. Chr. Rots - de Weger / 2 reacties

04-06-2018, 11:22

Vraag

Ik ben een vrouw van 22 en anderhalf jaar gelukkig getrouwd. Inmiddels mochten we ook vader en moeder worden van onze lieve dochter. Nu voel ik mij al een tijdje niet zo goed, ik weet niet wat ik wil en vind het lastig om positief te denken. Dit terwijl ik wel redelijk nuchter ben en me niet zomaar uit het veld laat slaan. Ik vind het lastig om hiervoor de oorzaak aan te wijzen en zou hier graag hulp bij krijgen. Mijn man en ik kunnen er gelukkig goed over praten, maar hij weet ook niet zo goed wat hij hier mee aan moet. Ik heb al wel gedacht om langs de huisarts te gaan, maar ik zou ook graag met iemand praten die mij ook begrijpt in mijn geloof.

Ik mocht enkele weken geleden voor het eerst aan het Heilig Avondmaal gaan, ik heb er al lang mee geworsteld, maar mocht God vragen of Hij mij duidelijkheid wilde geven en Hij heeft mij naar het Heilig Avondmaal gebracht. Nu twijfel ik ook hier aan. Zou ik me zo slecht voelen omdat ik niet mocht gaan?

Ook vind ik het lastig om op de juiste manier voor onze dochter te zorgen. Ze heeft weinig regelmaat en ik daarom ook niet. En dit terwijl ze bij de oppas wel om de vier uur drinken krijgt. Kan ik wel een goede moeder zijn?

Sinds kort ben ik ook weer begonnen met werken na mijn verlof. Ik merk dat dit mij best zwaar valt en wil misschien ook iets anders gaan doen. Op mijn werk is het voor mijn verlof erg onrustig geweest door familieproblemen (ik werk bij een familiebedrijf). Dit is nu voor ons opgelost, maar ik merk dat er nog wel veel stress is. Ook vind ik het lastig dat er op mijn werk veel wordt gescholden en dit terwijl het een christelijk bedrijf is.

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen met het oplossen van deze problemen, ik zou daar graag hulp bij krijgen.


Antwoord

Beste vraagsteller,

De allerbeste hulp die u op dit moment kunt krijgen is die van uw huisarts! Ga er heen en leg hem/haar uw situatie uit. Als er niets lichamelijks aan de hand is kan hij/zij u doorverwijzen naar de hulp waar u waarschijnlijk wél iets mee kunt, want helaas kan ik -anoniem en via een kort briefje- op dit moment niet zoveel voor u betekenen.

Eventueel mag u mij natuurlijk later nog eens schrijven... maar eerst naar de dokter! 

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1499 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
2 reacties
AHHK76
04-06-2018 / 23:29
Als er niets lichamelijks is kun je overleggen met de huisarts of die je kan doorverwijzen naar een (christelijke) hulpverlener. Dan krijg je de zorg mogelijk ook vergoed. Of als je een zorgverzekering hebt met een aanvullende verzekering en je wilt vergoede hulp dan kun je ook uitzoeken bij wie je terecht kunt, dit valt dan vaak onder alternatieve geneeswijzen. Blijf er niet alleen mee lopen, meestal lossen problemen niet vanzelf op.
Jouw onzekerheid over alles is niet raar, maar heel herkenbaar voor mij. Vergelijkbaar met toen ik getrouwd was en een baby had gekregen enz. Dus schaam je er niet voor, maar vraag iemand met je mee te denken en je te begeleiden...
Je komt hier weer uit en met Gods hulp wordt je sterker en leer je God en jezelf meer kennen en Zijn doel met jouw leven.
Ik wens je Zijn zegen!
Autumn
05-06-2018 / 13:23
Dit klinkt mij als moeder bekend in de oren. Na de geboorte van onze tweede heb ik mij ook een tijdje zo 'onbestemd' gevoeld. Ik ben toen naar de huisarts geweest en daarna heb ik gesprekken gehad met een psycosociaal medewerker (geen psycholoog hoor). Het heeft me wel wat geholpen, maar uiteindelijk gaat het ook 'vanzelf' over. De hormonen na je zwangerschap en bevalling moeten in balans komen, je hebt nieuwe verantwoordelijkheden, je werkt naast je moederschap, jullie hebben samen de nieuwe rol als ouders. Dat zijn allemaal dingen die energie vragen en waar je aan moet wennen. Geef het de tijd zou ik zeggen! Het komt echt goed. En als je er met een (professioneel) iemand over kunt praten, dan zou ik dat zeker doen. Sterkte!

P.s. Inmiddels heb ik kortgeleden ons derde kindje mogen krijgen, maar het gaat al stukken beter dan na de tweede zwangerschap.

Terug in de tijd

Kan een jongen die zaadbalkanker heeft gehad, nog vruchtbaar zijn? Of is de kans daarop nihil geworden?
Geen reacties
04-06-2007
Ik ben niet uit liefde getrouwd. Ondanks allerlei waarschuwingstekens voorafgaand aan het huwelijk ben ik toch getrouwd en heb ik inmiddels kinderen. Er is al veel huwelijkstherapie geweest. Nu is er ...
12 reacties
04-06-2012
Aan het bestuur van de HSV. In de brochure "De Statenvertaling herzien" heb ik een klein foutje ontdekt. Op pagina 38 wordt een tekst geciteerd uit Genesis 18. Er staat bij dat het om het 14e vers van...
Geen reacties
04-06-2013
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering