Vraag
Mijn schoonmoeder is laatst gevallen en ligt in het ziekenhuis. Ze kan niet meer lopen en alleen nog maar in de rolstoel zich verplaatsen. Regelmatig zegt ze dat ze dood wil. Wat is nu een manier of hoe kunnen wij daarop het beste reageren? Soms zegt ze ook dat ze naar de hemel wil. Hoe reageer je het beste op iemand die aangeeft dat het leven niet meer hoeft?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Wat bent u in een nare situatie terechtgekomen! Uw schoonmoeder is dusdanig gevallen dat ze voortaan (zoals ik begrijp) in een rolstoel zich moet verplaatsen. De situatie wordt voor u nog lastiger door haar doodswens. De situatie wordt het lastigst voor u hoe u daarop kunt reageren, vooral omdat u zelf (waarschijnlijk) niet in een rolstoel zit en persoonlijk geen ervaring zult hebben met de situatie waarin uw schoonmoeder zich bevindt.
Het antwoord op de vraag hoe u het beste kunt reageren, kan ik u helaas niet geven. Ieder mens is uniek in het uiten van gevoelens en het ontvangen van reacties.
Ik zou u willen aanraden om bij zulke reacties door te vragen naar het waarom. Vaak kunnen er meerdere oorzaken zijn waardoor iemand zich zo uit. Blijkbaar is deze val met dit gevolg het kantelpunt geweest waardoor de lasten van het leven meer zijn geworden dan de lusten. Probeer daar eens naar te vragen, uiteraard met alle voorzichtigheid die hierbij geboden is.
U kunt ook doorspreken over de dood en wat dan verder. Kan uw schoonmoeder sterven? Is ze geborgen in het reddend bloed van de Heere Jezus Christus? Als zij de liefde van God in en door de Heere Jezus Christus kent, dan moet het ook mogelijk zijn om samen vanuit Gods Woord het leven te bezien. Dat geldt ook het verlangen naar de hemel: waar is dat verlangen op gegrond?
Een helder getuigenis lees ik van Paulus in Filippensen 1:21-26. Bij het schrijven van deze brief is Paulus al wat ouder en bevindt hij zich in een gevangenis. In datzelfde hoofdstuk spreekt Paulus over de winst van zijn sterven, maar ook de noodzaak van het in leven blijven. De winst van het sterven is dat hij dan bij Christus is. De noodzaak om nog in leven te blijven, is nodig voor de gemeente van Christus. Wat Paulus heel treffend doet: hij ziet van beide mogelijkheden het positieve in en ondertussen legt hij de beslissing in Gods hand.
Hopelijk kan uw schoonmoeder dit van harte met Paulus instemmen al zullen er genoeg momenten van aanvechtingen en strijd zijn en blijven. In zulke momenten is het belangrijk om alleen maar te luisteren en ondertussen voor haar te bidden tot Israëls God die krachten geeft.
Veel zegen en wijsheid toegewenst,
Ds. G. J. Noordermeer
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G.J. Noordermeer
- Geboortedatum:08-06-1984
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
job 14
O, verberg mij in het Graf,*+
verstop mij tot uw woede voorbij is.
Stel een tijdslimiet voor mij vast en denk dan weer aan mij!+
14 Als een mens sterft, kan hij dan weer leven?+
Ik zal wachten, al de dagen van mijn dwangarbeid
tot mijn verlossing komt.+
15 U zult roepen en ik zal u antwoorden.+
Naar het werk van uw handen zult u verlangen
de opstanding is een mooie hoop.
Maar in de tijd die nog rest is de beste palliatieve zorg te verlenen ;
maar ook alle geneugten van het leven :
15 wijn die het hart van de mens verheugt,+
olie die het gezicht laat glanzen
en brood dat het hart van de sterfelijke mens versterkt.
toch is het normaal dat levenslust afneemt volgens prediker12:
12 Denk aan je Grootse Schepper in de dagen van je jeugd,+ voordat de ellendige* dagen komen+ en de jaren aanbreken waarin je zegt: ‘Ik geniet er niet meer van.’
Een andere invalshoek is deze
:http://www.universiteitvannederland.nl/college/waarom-willen-sommige-mensen-dood/
