Pink Floyd

Ik houd ontzettend veel van progressieve rock, vooral van de band Pink Floyd. Is er iets mis met deze band?

Beste vraagsteller,

Ik kan je voorliefde voor deze muziek begrijpen. Ik ben opgegroeid met Pink Floyd en andere progressieve rock bands en had ook een redelijke verzameling muziekalbums in deze categorie. Toch heb ik ze op een bepaald moment allemaal weggedaan. En ik zou hetzelfde weer doen als ik ze nog had of weer zou krijgen. Ik wil daar twee hoofdredenen voor noemen.

De eerste reden is de levensfilosofie die naar voren komt uit hun muziek. Dan heb ik het niet zozeer over de individuele teksten van bepaalde muzieknummers, maar meer over de onderliggende denkwijze die telkens weer terugkomt. Bij Pink Floyd is de alles overkoepelende boodschap die ik uit hun muziek mee krijg er één van uitzichtloosheid. Er worden allerlei dingen in vraagvorm gesteld en er worden allerlei aanklachten ingediend, maar er zijn geen antwoorden en er is geen hoop. Met elk album neemt de troosteloosheid toe. De wereld is een puinhoop en de meeste mensen zijn dom of slecht, of allebei. Mensen worden gek of gek gemaakt. Het leven is vol teleurstellingen. En er is niets na de dood. Dus probeer er maar wat van te maken zo goed of zo kwaad als het gaat, tot je sterft en je alleen nog voortleeft in de herinnering van sommigen.

Op “The Dark side of the Moon” klinkt het bijvoorbeeld: “All you touch and all you see is all your life will ever be.” Op het album “Wish you were here”, een album vol van gevoelens van verlies en spijt, maar zonder hoop: “Just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year. Running over the same old ground. What have we found? The same old fears.” Op “Obscured by Clouds” iets soortgelijks in bijvoorbeeld “Free Four”, “Childhood’s End” en “Stay.” Later wordt het alleen maar sterker, met name op het album “The Wall.” Daar zitten vele verhalen in verweven, maar als ik het moet samenvatten zou ik zeggen: bij uitstek een album zonder hoop. Op het album “The Final Cut”, een album over het falen van het Verenigd Koninkrijk na de Tweede Wereldoorlog, komt dit ook weer sterk terug, met de climax in de epiloog “Two Suns in the Sunset.” Op “A Momentary Lapse of Reason” wordt het niet beter. “A pointless life has run its course”, “Do you ever get tired of being in there? Don't worry, nobody lives forever.” Je kan al hun albums afgaan en je zal deze troosteloosheid keer op keer terug vinden in toenemende mate. Natuurlijk zijn er ook veel instrumentele stukken, maar je kan Pink Floyd niet luisteren zonder dit telkens weer tegen te komen. Het zit overigens ook in de muziek zelf, waar eigenlijk voortdurend een spanning wordt gecreëerd die eigenlijk nooit tot een oplossing komt.

De bandleden zijn voor zover ik weet allemaal atheïst. God is voor hen slechts een (slecht) idee. Het (christelijk) geloof is onderdeel van het probleem en niet iets waar antwoorden te vinden zijn. Veel teksten bevatten verdraaide zinspelingen op bijbelteksten, wat niet ongewoon is voor deze soort muziek. Zoals bijvoorbeeld het nummer “Sheep” van het album “Animals” dat geïnspireerd is op George Orwell’s boek Animal Farm. De mensheid bestaat hier dan uit drie groepen: varkens (de egoïstische machthebbers), honden (de wrede maar domme uitvoerders) en schapen (de domme onderdanen). Met een draai op de spiritual “Swing low, sweet chariot” en psalm 23 luidt het dan: “I’ve looked over Jordan, and I have seen. Things are not what they seem... Meek and obedient you follow the leader... The Lord is my shepherd, I shall not want. He makes me down to lie. Through pastures green He leadeth me the silent waters by. With bright knives He releaseth my soul. He maketh me to hang on hooks in high places. He converteth me to lamb cutlets.” Dit is typisch voor hun wereldbeeld.

Dit zijn een paar voorbeelden ter indicatie. Je kan het zelf verder onderzoeken. Ik moet belijden dat er een tijd was dat ik dit alles prachtig vond. Dat waren nog eens diepe gedachten! Totdat ik er de dwaasheid van ging inzien en leerde dat er wel degelijk antwoorden zijn en dat die totaal wat anders zeggen. Er is inderdaad een hoop rot in deze wereld, maar er is ook een uitweg. Er is hoop. Dit leven is niet alles wat er is. Er is wel degelijk een boodschap van vergeving, verlossing, hoop en toekomst en die is te vinden bij de Heere Jezus. In de duisternis van deze wereld schijnt Zijn licht!

Hiermee kom ik dan bij de tweede reden. En dat is dat ik veel liever muziek luister die mij opbouwt in de relatie met de Heere Jezus. Dat heb ik nodig, want er zijn dagelijks al genoeg dingen die me hiervan afleiden. Ik heb het nodig om gevoed te worden met dingen die goed, nuttig en opbouwend zijn en me helpen te groeien in geloof, in afhankelijkheid en het navolgen van de Heere Jezus.

Paulus zegt in Galaten 6: wat je zaait zal je ook oogsten. Als een boer in het voorjaar koolzaad zaait zal hij niet verwachten dat hij in het najaar mais kan oogsten. Vreemd genoeg is dat wel iets dat we nogal eens verwachten op geestelijk gebied. Dan zaaien we bij wijze van spreken brandnetels en hopen hoogwaardige asperges te oogsten. En dan blijven we hangen in een leven dat grotendeels wordt beheerst door de dingen van deze wereld en het zoeken van geluk en voldoening in die dingen. En als er dan moeiten en teleurstellingen komen in ons leven zinken we weg in vertwijfeling. Ik ken dat ook van mezelf.

Paulus zegt in Fil 4:11-13 iets heel opmerkelijks: “Ik heb geleerd tevreden (voldaan) te zijn in de omstandigheden waarin ik verkeer. Ik weet wat het is vernederd te worden, ik weet ook wat het is overvloed te hebben; in elk opzicht en in alles ben ik ingewijd, zowel in verzadigd te zijn als in honger te lijden, zowel in overvloed te hebben als in gebrek te lijden. Alle dingen zijn mij mogelijk door Christus, Die mij kracht geeft.” Het is niet zo dat Paulus zich maar lijdelijk voegt naar zijn omstandigheden. Dit gaat veel dieper. Voor Paulus spelen zijn omstandigheden eigenlijk geen rol meer. Voor hem is het gelijk of hij nu overvloed heeft of gebrek. Geen van beide raken hem echt meer. Waarom niet? Omdat hij zijn voldoening vindt in Christus. Zoals hij ook zegt in Fil 1:21: “Het leven is voor mij Christus.”

Maar zoiets komt niet vanzelf aanwaaien. Zeker is het ook een geschenk van God dit te leren. Maar het is ook een vrucht van waar je je dag in dag uit mee bezighoudt en je gedachten op richt. Wat de mens zaait, zal hij ook oogsten. Want wie in zijn eigen vlees zaait, zal ook uit het vlees oogsten; maar wie in de Geest zaait, zal uit de Geest oogsten. Daarom heb ik het nodig elke dag in de Geest te zaaien en niet in mijn vlees, dat wil zeggen dat ik me richt op de dingen van de Heere Jezus die eeuwig zijn en dat dat hetgene is waar ik dagelijks kracht uit put en geluk en de voldoening in vind, ongeacht mijn verdere omstandigheden en wat mij verder allemaal overkomt.

Daarom heb ik het hard nodig elke dag weer correctie in mijn denken te ontvangen. Dat komt uiteraard niet alleen uit de muziek die je luistert maar het kan wel een rol van betekenis spelen, zeker als muziek luisteren een relatief grote plaats inneemt in je leven. In positieve zin als het opbouwend is en in negatieve zin als het dat niet is en het je alleen maar afleidt.

Dit zijn de twee belangrijkste redenen dat ik deze muziek niet meer luister. Het is niet dat ik er niet van hou of dat het niet mijn smaak is, integendeel. Maar het is iets waar ik niet mijn gedachten mee wil vullen. Ik heb wat beters nodig. En zoals Paulus zegt in 2 Kor 6:14-2 Kor 7:1: “Vorm geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeenschappelijk met wetteloosheid, en welke gemeenschap is er tussen licht en duisternis? Ga daarom uit hun midden weg en zonder u af, zegt de Heere, en raak het onreine niet aan, en Ik zal u aannemen, en Ik zal u tot een Vader zijn, en u zult Mij tot zonen en dochters zijn, zegt de Heere, de Almachtige. Omdat wij dan deze beloften hebben, geliefden, laten wij onszelf reinigen van alle verontreiniging van vlees en geest, en de heiliging volbrengen in het vrezen van God.”

Daarom zijn er twee dingen die ik je zou willen aanbevelen. Ten eerste, onderzoek nog eens kritisch alles wat je luistert. Waar gaat het over, wat voor een levensfilosofie zit er achter? En wil je hier in meegaan? En ten tweede, overweeg wat belangrijk voor je is, of met andere woorden gezegd: wie is de Heere Jezus voor jou? En welke conclusies wil je daar aan verbinden? Wat denk je zelf dat je het hardst nodig hebt?

Een hartelijke groet,
Gerard Slurink

Dit artikel is beantwoord door

G. Slurink

• Geboortedatum:
  12-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Reformatorisch
• Woon/standplaats:
  Lahti, Finland
• Status:
  Actief

155 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven