Vraag
Mijn partner en ik hebben steeds ruzie. Soms gaat het even tijdje goed, maar de bom barst telkens weer. Het is zo erg dat ik telkens denk: ik ga wel weg bij hem. Maar om mijn kinderen kan ik het niet, ook niet omdat ik hem trouw heb beloofd. Maar als we ruzie hebben dan blokkeer ik mijn gevoel helemaal voor hem, word ik koud en keihard van binnen en telkens wordt het als maar meer. Ik kan het soms wel uitschreeuwen, zo erg is het dan van binnen. Wat moet ik doen? Ik vind het zo erg. Is ons huwelijk al kapot? Praten doen we niet, uitpraten ook niet. Ik houd dit niet meer vol.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Nee, natuurlijk houd je dit geruzie niet vol! Dat moet je ook niet willen. Waar je naar op zoek moet gaan is de óórzaak van alle ruzie. En dat kan van alles zijn. Wat je op dit moment kunt doen is: opschrijven -heel gedetailleerd- waarover de ruzie gaat, wanneer het begint, wie begint, hoe het verloopt, hoe het eindigt. Houdt een soort van dagboekje bij, zodat je mogelijk een patroon vindt dat (later) te doorbreken is.
Tweede tip: je kunt ook iets gaan lezen over de omgang en de verschillen tussen mannen en vrouwen. Boeken genoeg over dit onderwerp. Ik noem je één titel die me direct voor in de mond ligt, omdat alleen dit boek al een eye-opener zou kunnen zijn: “Als sorry zeggen niet meer helpt” van Gary Chapman.
En als derde zou ik je aanraden: zoek een ‘praathulp’, ofwel kijk eens naar mogelijke relatietherapie. Want, néé, je huwelijk is niet kapot, tenminste niet zómaar! Ooit hebben jullie voor elkaar gekozen, toch? Juist nu er ook kinderen zijn is het álle moeite waard om te vechten voor elkaar! Dat gaat niet vanzelf en is niet gemakkelijk, maar opgeven is de weg van de minste weerstand die zeker ook niet gelukkig maakt. Juist ín je kinderen blijf je immers als vader en moeder met elkaar verbonden.
Ik wens je alle goeds toe, laat nog eens horen hoe het gaat!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ken jouw omstandigheden niet en weet ook niet wat je er tot nu toe mee gedaan hebt en ken jouw worsteling (met God) aangaande de situatie niet maar ik wil je wel helpen met een goede raad. Ik besef dat deze wellicht wel je bevattingsvermogen te boven gaat maar hoop dat je toch de moeite zult nemen hier in te duiken.
Jij kunt je man niet veranderen. Maar jij kan jezelf (alleen) veranderen. Elias Aslaksen getuigde ervan met 10 “heksen” getrouwd te kunnen zijn (goed verstaan) en dan zou hij dan toch in de liefde zijn gebleven, in Hem.
Het geheim is sterven aan jezelf. Jouw eisen, jouw wil, jouw mening opgeven, aan het kruis ermee. Je man winnen door alleen maar (echt en puur) goed te doen, zonder woorden. Lees 2 Cor 4 vers 7 tot en met 18 vaak. Laat het doordringen. Elke dag 2 tabletten (die teksten) zou ik zeggen.
Verloochen jezelf dagelijks en neem je kruis op. Bid de hemel naar beneden. Laat de dood in je werken (over je eisen, irritatie, wrok) ja STERF. Een dode heeft nergens meer last van. Als jij met Christus gekruisigd bent én blijft DAN is er wat jouw betreft geen probleem en DAN heb je kracht om het te dragen. Ja DAN kunnen deze omstandigheden eeuwigheidswaarde opleveren.
Zie niet op het zichtbare, de situaties maar op het onzichtbare (de deugden van Christus, zijn leven te verkrijgen). Bid God om verlichte ogen van je hart zodat je de (onzichtbare maar reëele) heerlijkheid ziet en niet “die lastige ander” en de situaties.
De gezusters Ten Boom hadden het (na strijd) zelfs goed in het concentratiekamp en konden hun bewakers (die één van het dode) zelfs zegenen. Hun was Rom. 8:35 t/m 39 tot hulp waar een soortgelijk iets staat.
Houd vol. Laat je door God en deze situatie vormen!
https://uanews.arizona.edu/story/parents-how-you-manage-conflict-has-impact-your-kids
Natuurlijk is er in elk gezin soms conflict. Het blijkt ontzettend belangrijk voor de kinderen en hun emotionele welzijn hoe je daarmee omgaat (constructief of destructief). Als het argument dan toch "voor de kinderen" is, is het dus juist ontzettend belangrijk dat je leert op een gezonde manier conflicten uit te praten. Therapie lijkt me daarvoor een zeer geschikt middel.
Ik begrijp het helemaal zelf heb ik dit ik ook meegemaakt.
Je loopt altijd maar tegen een muur aan , overleg is niet mogelijk,
Houd stand ,sterkte in alles want dit ben je nodig
Een boekentip: https://www.gideonboeken.nl/de-uitdaging-van-de-liefde
