Spijt van uitbreiding vriendengroep

Ik heb iemand bij onze groep betrokken, maar daar heb ik nu spijt van. Hoe kan ik toch aardig tegen zo iemand blijven doen?

Geachte briefschrijver of -schrijfster,

Een korte vraag, waarbij ik niet zomaar een antwoord heb. Dus eerst maar een aantal tegenvragen.
 
1. Wat betekent “bij onze groep”: heb je het dan over een vriendengroep, een bijbelstudiegroep, een sportclub of nog iets heel anders?
 
2. Waarom heb je iemand erbij betrokken: wilde je aardig voor hem of haar zijn, wilde jezelf aardig gevonden worden, of nodigde iemand zichzelf min of meer uit en móést je wel?

3. Hoe komt het dat je er nu spijt van hebt dat je hem of haar bij de groep gevraagd hebt: is hij/zij meer geliefd geworden bij groepsgenoten dan je kunt of wilt aanzien, stelt hij/zij de goede vragen, die jij eigenlijk zelf had kunnen of willen bedenken, levert hij/zij betere prestaties dan jij?
 
4. Kortom: kijk eerst eens kritisch naar jezelf en je eigen reacties. Ben je min of meer jaloers geworden op de ander die populairder is in de groep?
Gedraagt de ander zich zo, dat jij je voor hem/haar gaat schamen?

Wanneer je goed bij jezelf hebt nagegaan hoe het komt dat je spijt hebt -en wees daarbij vooral éérlijk tegen jezelf- weet je denk ik je houding vanzelf wel te bepalen. Het gaat namelijk niet in de eerste plaats om de ander, maar om jezelf, om je eigen reacties ten aanzien van die ander!

En dan de volgende stap: vind je dat je koste wat kost áárdig moet blijven doen? Aardig blijven doen om zelf aardig gevonden te (blijven) worden, houd je op de duur niet vol. Je zult je gaan ergeren, en de ander merkt dat (als het niet door je woorden is dan gebeurt dat wel door je houding!). Misschien zet je daarmee wel een vriendschap op het spel! Zou het niet beter -eerlijker- zijn tegenover jezelf én de ander om open kaart te spelen, door bespreekbaar te maken wat je dwars zit? Misschien met de leiding van de groep, of met iemand van de groep of uit je omgeving, die je absoluut vertrouwt. Gebruik daar dit antwoord maar bij.

Mijn advies is in twee punten samen te vatten:

1. kijk kritisch naar jezelf, onderzoek je eigen motieven: waarom heb je de ander gevraagd, hoe komt het dat je er nu spijt van hebt.

2. wees eerlijk naar jezelf én naar de ander! Het helpt als je jezelf durft te geven, jezelf kwetsbaar durft op te stellen. Maak geen verwijten, maar vertel wat jou dwarszit (ni­ét zeggen: “jij ook altijd met je ....”, maar: “í­k heb er moeite mee, dat ...”).

Waarschijnlijk kun je, nadat je deze adviezen hebt opgevolgd, vanzelf aardig  doen en mogelijk zelfs vriendschap sluiten.

Sterkte ermee, Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1502 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven