Vraag
Het komt regelmatig voor dat na mijn persoonlijke stille tijd mijn man behoefte heeft aan seksuele gemeenschap en mijn hoofd daar niet naar staat doordat mijn gedachten nog bij het bijbelgedeelte zijn bijvoorbeeld. Ik begrijp dat dat voor mijn man heel lastig is, maar weet niet goed wat de Heere daarin van mij vraagt. Moet ik het Gods Woord van me afzetten of mijn man teleurstellen? Mijn man is niet-gelovig, dus samen praten over het bijbelgedeelte is geen optie.
Antwoord
Belangrijk is in ieder geval wel dat je met je man hierover praat. Geef aan dat op dat moment na je stille tijd je gedachten een hele andere kant op gaan en dat je het moeilijk vindt om de knop om te zetten. Overigens is het niet zo erg als je hoofd er niet naar staat. Een vrouw moet er ook voor ingewonnen worden om gemeenschap te hebben en dat heeft vaak tijd nodig.
Maar je zit vooral met het punt wat de Heere van je vraagt. Moet je Gods Woord van je afzetten of moet je je man teleurstellen. Volgens mij moet je dat niet zo duidelijk tegenover elkaar stellen. De Heere heeft Zijn Woord gegeven en de Heere heeft seksualiteit gegeven. Je hebt de ruimte om stille tijd te houden. Wees daar dankbaar voor. Er mag ook ruimte zijn voor seksualiteit.
Laat je man niet het gevoel krijgen dat de Bijbel een barrière tussen jullie in wordt. Dat zal de houding tegenover de Bijbel niet verbeteren. Misschien kun je -als je hier toch steeds weer tegen aan loopt- op een ander moment stille tijd houden. Vergeet niet om deze dingen ook in het gebed aan de Heere voor teleggen. Vraag om kracht en moed en ook om volharding. Bidt dat het woord van Christus in je hart zal (blijven) wonen. Bidt ook om tot zegen te mogen zijn voor je man.
Hartelijke groet,
Ds. W. G. Hulsman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W.G. Hulsman
- Geboortedatum:08-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
'Stille tijd' met God komt uit je hart, niet op bestelling.
En gemeenschap hebben met je man/vrouw kan ook niet een verplicht nummer worden.
Overigens herken ik me wel in de vraag. Soms ben je zo in gedachten met God en deze dingen bezig, dan voelt het als platvloers als er op hetzelfde moment geprobeerd wordt om je 'over te halen' tot seks. Je kunt die knop niet zomaar omzetten.
Wat dan door de partner weer opgevat wordt als 'toch niet te willen'. Niet altijd even makkelijk.
@vraagsteller De Bijbel geeft aan dat je je stille tijd het beste 's mrogens vroeg kunt houden. Grote kans dat je dan "ongestoord" van het samenzijn met God kunt genieten.
Overigens moet je de seks niet als strijdig met je geloof zien. Het is ook een Godsgescnenk waar je Hem voor mag danken en Hem door kan dienen. In de Vroege Kerk en de Middeleeuwen zag men seks als iets aards en dus niet passend bij het hogere, geestelijke leven. Maar dat is een valse tegenstelling.
Maar het kan ook anders zijn, ik lees dat niet vanuit de vraag. Wel dat haar gedachten daarna ook nog bij de dingen zijn die gelezen/overdacht zijn.
Vandaar dat ik deze opmerking gaf, want wanneer ik naar mezelf kijk zou ik me geen raad weten wanneer ik zou moeten wachten met bidden en Zijn woorden na te gaan totdat mijn officiele, geplande stille tijd begonnen zou zijn. Wanneer je het voelt, zonder Hem niets te kunnen doen is zgn. 'stille tijd' niet in te plannen.
Gods telefoonlijn is gelukkig nooit bezet, ook niet wanneer het mijn beurt of tijd nog niet is.
Liefde vraagt toewijding, geen discipline of het maken van een afspraak. Dat geldt overigens ook in de relatie tussen man/vrouw.
Maar als je een druk leven hebt, kan het van belang zijn om vaste momenten te reserveren, zowel voor je gemeenschap met God als voor je gemeenschap met je partner. Dan weet je zeker dat niet alle tijd wordt opgeslokt door de dingen die "moeten", of dat je denkt: ik ben nu moe, laat maar een keer zitten.
Met alle liefde die ik voor God en voor mijn vrouw heb, helaas werkt het nog wel eens zo. En als je de levens bekijkt van grote mannen of vrouwenin Gods koninkrijk, dan zie je hoe belangrijk voor hen juist die vaste momenten zijn geweest.
