Verdiepen in de reformatorische kerken

Ik ben momenteel, helaas, nog geen lid van een reformatorisch kerk, waar ik op dit forum over lees (HHK, Ger. Gem. enz.). Graag wil ik mij verdiepen in de gebruiken van de reformatorische kerken en dan met name de Hersteld Hervormde Kerk. Door Gods leiding ben ik via Kerkdienstgemist en Kerkomroep bij de HHK terecht gekomen, waarvoor ik Hem zeer dankbaar ben. Nu heb ik een aantal vragen. Het is niet aanvallend bedoeld, zeker niet! Begrijpt u mij alstublieft niet verkeerd, maar ik ben belangstellend. Hopelijk wilt u die beantwoorden.

1. Waarom dragen vrouwen een rok/hoed in de kerk? Ik vind het zelf mooi om zo onderscheid te zien tussen man en vrouw. In mijn kerk komen zowel mannen als vrouwen soms in een spijkerbroek en zo'n dikke trui met capuchon. Ik vind dat niet echt netjes, als je bedenkt dat het Gods Huis is wat je betreedt. Hoe denkt u daarover?

2. Ik hoorde via via van iemand die op een reformatorische studentenvereniging zit, dat er in de reformatorische kerken vaak mensen niet aangaan aan het Avondmaal, terwijl ze wel geroepen worden door de Heere? Hoe komt dit? Bij ons gaat iedereen aan, voor zover hij of zij daartoe geroepen en gerechtigd is natuurlijk. Tenzij iemand vanwege tucht onthouden wordt.

3. Ik mis de vreugde nu om op zondag naar de kerk te gaan. Ik ervaar geen gemeenschap met de huidige kerkleden en het doet alsmaar meer pijn. Daarom ben ik op zoek naar een kerk waar ik vooral de verkondiging van het Woord Gods mag verstaan, de gemeenschap mag ervaren en heerlijk de oude berijming zingen op hele noten (daar geniet ik echt van, veel meer dan de nieuwe berijming in mijn huidige kerk). Maar mijn vraag nu: wat is bekering en wanneer weet ik of ik bekeerd ben. Ik heb heel veel verdriet dat ik God zo mis, dat ik God kwijt lijk te zijn en ik zo op zoek ben naar de gemeente waar ik mij thuis mag voelen. Nu voel ik mij totaal niet begrepen en ik voel mij onder de ongeveer 190 leden uit mijn huidige gemeente erg eenzaam en alleen. Mijn geloofsleven komt daar niet ten goede. Wilt u voor mij bidden?

Al met al is het misschien een lang verhaal geworden, excuus maar ik ben echt op zoek naar Gods plan en Zijn wil voor mijn leven. 
Een vrouwelijke studente.

Beste vraagstelster,

Hartelijk dank voor je belangstellende vraag. Het is fijn dat je je wilt verdiepen in de reformatorische kerken. Je bent, zo begrijp ik je vraag, op zoek naar een reformatorische kerk die Bijbelgetrouw is en waar je je thuisvoelt omdat daar je geloofsleven gevoed wordt.

Het belangrijkste is wel, dat je daar, zoals je zelf ook wel schrijft, Gods leiding in ziet. Weet je zeker dat God je niet roept om in je huidige gemeente te blijven om daar een helder licht te zijn? Ik denk aan onze Heere Jezus Christus, Die in Zijn dagen niet de keuze had uit vele, verschillende kerkgenootschappen. We lezen in Lukas 4:16: “En Hij kwam te Nazareth, daar Hij opgevoed was, en ging, naar Zijn gewoonte, op den dag des sabbats in de synagoge.” Ongetwijfeld waren er in Zijn dagen verschillende godsdienstige stromingen, maar de synagoge was toch de plaats waar Hij op de sabbat moest zijn, ook al betekende dat, in het geval van Nazareth, dat iedereen met toorn vervuld raakte toen Hij het Woord nam en men Hem van de berg af te pletter wilden gooien. Voordat je je aansluit bij een andere kerk, ook al is dat een reformatorische kerk, moet je zeker weten dat God je niet roept op de plaats waar je nu gesteld bent. 

Wat betreft je vragen, die verdienen eigenlijk allemaal een uitgebreide, afzonderlijke behandeling. En nee, ze komen zeker niet aanvallend over. Het is wel goed om te beseffen dat er binnen de breedte van de gereformeerde gezindte redelijk wat verschillen kunnen zijn ten aanzien van bepaalde gebruiken binnen de kerkdienst. Doorslaggevend lijkt mij toch wel of de prediking ‘gereformeerd’ is, in de zin van Bijbelgetrouw. Reformatorische kerken staan in de traditie van de Reformatie, wat inhoudt dat Gods Woord de grondslag en enige norm voor leer en leven is. Dat gezegd hebbende, kan er nog wel verschil zijn in uitleg en toepassing van Gods Woord, omdat wij mensen nu eenmaal feilbaar zijn. 

Om toch het een en ander over je vragen te zeggen: 

1. We komen in de kerk om de allerhoogste Koning eer te bewijzen. De kerkdienst is een eredienst. Wanneer we naderen tot de Koning der koningen past het ons om onze kleding daarop af te stemmen. Daarbij mag het geen modeshow van hoeden, mantelpakjes en kostuums worden. De Heere ziet in de eerste plaats het hart aan, zodat ook hij, die niets heeft te besteden, met armoedige kleding van harte in de kerk welkom is. Dat is wat anders dan moedwillig met vrijetijdskleding in de kerk te komen. Wat betreft de hoofdbedekking voor vrouwen kun je daar veel over vinden op refoweb.nl. De grondslag voor de hoofdbedekking van de vrouw vind je in 1 Korinthe 11. Voor de bredere samenhang kun je goed terecht bij een Bijbelstudie van Ds. C. den Boer, die je als bijlage vindt in zijn artikel 'Hoeren met kaal hoofd'.

2. De oorspronkelijke reformatorische lijn is dat een ieder aan het Heilig Avondmaal deelneemt, die belijdenis van het geloof heeft afgelegd in het midden van de gemeente. Wie desondanks geen vrijmoedigheid vindt om tot Christus’ Tafel te komen, moet zich dan ook de vraag stellen of hij of zij wel geloofsbelijdenis had moeten doen. In de loop van de tijd is deze oorspronkelijke lijn steeds meer losgelaten en gaan in bepaalde reformatorische kringen mensen niet of nauwelijks aan het Avondmaal. Dat heeft veel oorzaken, die te maken kunnen hebben met opvoeding, traditie, prediking en in het algemeen, een onjuist zicht op wat nu het Heilig Avondmaal inhoudt. Maar wanneer je met mond en hart Christus hebt beleden in het midden van de gemeente, laat dan niets of niemand je ervan weerhouden om aan Zijn Tafel te komen, tenzij je bewust in zonden leeft. Dan heb je dringend een (hernieuwde) bekering nodig!

3. Aangesloten zijn bij een reformatorische kerk garandeert niet dat je met vreugde naar de kerk gaat en gemeenschap met gemeenteleden ervaart. Ook reformatorische kerken leven buiten het paradijs in een gebroken wereld en bestaan uit mensen met zonden.  En ja, het kan heerlijk zijn om de oude berijming te zingen op hele noten, maar dit is geen wezenlijk onderdeel van de eredienst. Ook hier geldt dat de oorspronkelijke lijn in de Reformatie niet het zingen op ‘hele noten’ is, maar ritmisch. Maar dat is een zaak van niet-principieel belang. Veel belangrijker en wel van principieel belang is je vraag over bekering. Daarbij mag ik je wijzen op een bekend reformatorisch belijdenisgeschrift, namelijk de Heidelbergse Catechismus, Zondag 33. Samengevat staat daar dat bekering enerzijds betekent, dat je er een hartelijk berouw over hebt, dat je God door je zonden vertoornd hebt en dat je daarom hoe langer hoe meer je zonden haat en ontvlucht. Anderzijds, dat je een hartelijke vreugde kent en van harte bereid bent om te leven naar Gods wil, in alle goede werken. Als je hier iets van kent, ben je bekeerd. Tegelijk heb je een dagelijkse bekering nodig. Elke dag weer moet je en mag je je zonden belijden, geloven dat je zonden door Christus’ bloed weggenomen worden, om vervolgens tegen je zonden te strijden en te leven tot Gods eer. 

Tot slot: je vraagt of ik voor je wil bidden. Als je dit leest, heb ik dat inmiddels graag voor je gedaan. Toch, het gebed van een dominee is niet meer waard dan je eigen gebed. Onze gebeden kunnen niets bij God verdienen. Toch wil God je gebeden verhoren, wanneer je bidt in de Naam van Christus. Dan mag je weten, dat Christus Zelf voor je bidt als je hemelse Hogepriester. Ik bid je toe, dat je je door Hem geleid mag weten en als het Zijn wil is, je een gemeente mag vinden, waar Zijn Woord in waarheid wordt verkondigd, waar voor je ziel gezorgd wordt en waar je de geloofsgemeenschap met de gemeenteleden mag ervaren. 

Ds. B. M. Meuleman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.M. Meuleman

• Geboortedatum:
  20-05-1972
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Hoogeveen
• Status:
  Actief

62 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven