Geadopteerde kindje dopen

Pas hoorde ik van een echtpaar, die een kindje adopteerden, het volgende probleem. Nu ze het kindje hebben ontvangen, willen ze het laten dopen. In de Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland moet dit eerst voor de classis. Is dit niet wat overdreven? Zou de kerk niet juist blij mogen zijn dat deze ouders het kindje willen laten dopen? Zou u hier iets over willen zeggen, ook of u weet waarom men geen geadopteerde kindjes wil dopen?

In de loop der eeuwen is er over dit onderwerp verschillend gedacht. Over het algemeen oordeelden onze vaderen, onder andere op de Dordtse Synode van 1618-1619, dat het niet Bijbels is om vondelingen en geadopteerde kinderen te dopen, tenzij men ervan overtuigd is dat het betreffende kind op het erf van het verbond, uit christen-ouders dus, is geboren. Volgens hen maakt adoptie een (heidens) kind geen verbondskind. In onze tijd wordt daar in sommige kringen wat anders over gedacht. Dit is niet omdat de Bijbelse gegevens zijn veranderd, maar omdat men ze anders uitlegt. Sommigen staan op het standpunt van de Dordtse Synode, anderen denken dat een adoptie van een zodanig karakter is, dat het kind beschouwd mag worden als behorende tot het ‘huisgezin’, dus tot het verbond.

Het meest belangrijke is, wat staat geschreven in Genesis 17 vers 12. In dit hoofdstuk zegt God tegen Abraham, dat hij zijn zoon en verdere mannelijke nakomelingen moet besnijden. Maar opmerkelijk is nu dat dit volgens God niet alleen geldt van de jongetjes die uit Abraham geboren zijn of worden (tot in verre geslachten). In vers 12 staat:
Een zoontje dan van acht dagen zal u besneden worden, al wat mannelijk is in uw geslachten; de ingeborene van het huis, en de gekochte met geld van alle vreemde, die niet is van uw zaad. En om alle twijfel weg te nemen of ook ‘geadopteerde’ kinderen, slavenkinderen en zo, worden bedoeld, voegt God er in het volgende vers bij: De ingeborene van uw huis, en de gekochte met uw geld zal zeker besneden worden.

Over wie gaat het dus? Niet alleen over biologische kinderen van Abraham, maar ook over slaven, die bij zijn huisgezin hoorden. Calvijn merkt hierover op:
"Als God Abraham onderricht om allen te besnijden die hij onder zijn bevel had, schittert daarin Zijn bijzondere liefde jegens de heilige Abraham, dat Hij zijn hele huis omvat in de uitdeling van Zijn genade. Wij weten immers dat vroeger een slaaf nauwelijks een mens werd geacht. Maar God neemt hen, uit liefde tot Zijn knecht, voor Zich aan tot kinderen. Aan deze liefde kan volstrekt niets worden toegevoegd."

Naar mijn inzicht is er dan ook geen reden om kinderen die wettig zijn geadopteerd, niet te dopen. Wel is het goed om daarbij het volgende, dat Calvijn er direct bij schrijft, niet te vergeten: "In Abrahams persoon nu schreef de Heere aan al Zijn knechten deze wet voor: om zich te beijveren om allen die ze onder zich hadden staan, wie ze ook waren, te leiden tot de gemeenschap aan hetzelfde geloof. Want de huisgezinnen van de vromen moeten even zovele kerken zijn. Als wij dus onze vroomheid wensen te tonen, moeten wij ons moeite geven, dat elk van ons zijn huisgezin ingericht heeft volgens de gehoorzaamheid aan God."

Ds. W. Pieters

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Pieters

• Geboortedatum:
  27-06-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Elspeet
• Status:
  Actief

259 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven