Vraag
Bijna een jaar geleden heb ik een meisje ontmoet dat katholiek is opgevoed. Zij is al een tijdje mijn vriendin. Zij gaat in veel dingen met me mee, zij levert veel meer in dan ik. Zonder dat ik erom vraag. Tot mijn schaamte ben ik erachter gekomen dat ik haar meer kan vertrouwen dan mezelf. Ik heb de neiging om het geloof te laten sudderen omdat ik zo graag met haar verder wil. Ze is eerlijk en realistisch over de verschillen tussen ons. Ik heb van haar geleerd, ik weet nu dat ik onze relatie op zou kunnen geven als ik voel dat iets ons geluk in de weg staat. Sindsdien voel ik me vrijer om over moeilijke dingen te praten en tegelijkertijd ben ik nog meer gaan voelen hoe ik van haar houd. Eigenlijk is dat heel goed dat ze zo duidelijk is, want ik weet waar ik aan toe ben, maar ook tegelijk moeilijk omdat je echt voor een duidelijke keuze komt te staan. Zoals de volgende keus, waar ik u mijn vraag over wil stellen.
Ik heb het met haar over belijdenis gehad. Ze vindt dit heel moeilijk. Ze gaat eigenlijk in alles mee en ze doet al zoveel voor me. Haar leven is totaal veranderd. Maar ze kan op dit moment niet positief staan tegenover het belijdenis doen. Het gaat haar te ver om bewust haar afkomst te verloochenen en haar ouders zullen er ook niet blij mee zijn. Die verbazen zich toch al over haar veranderingen. Nu weet ik niet of ze uiteindelijk bij haar standpunt blijft, maar ik vraag me af of ik haar voor de keus moet stellen: belijdenis doen of anders stopt hier de verkering. Maar er zijn ook genoeg meisjes in onze kerk waar ik verkering mee zou kunnen hebben die nog geen belijdenis hebben gedaan. Je zou dan immers ook nog niet weten of ze dat uiteindelijk wel zullen doen? En hoe zit het met trouwen en dopen? Kan dit wel in de kerk, want dat wil ze wel, hoe gaat dat?
Dus twee vragen: moet ik haar al voor de keus stellen? En hoe en wat -als ze hiertoe voorlopig niet besluit- met trouwen en dopen in de kerk. We zijn er allebei serieus mee bezig en ik hoop op een eerlijk advies.
Antwoord
Jouw vraag is best duidelijk. Laat ik er drie dingen van zeggen:
1. Om te beginnen met de gemakkelijkste vraag: het verschilt per kerk wat de regels zijn m.b.t. het trouwen en dopen en het doen van belijdenis. Het lijkt me erg belangrijk om hierover contact te zoeken met je predikant of met een ouderling. In de hervormde gemeenten (zowel in de Protestantse Kerk in Nederland als in de Herstelde Hervormde Kerk) hoef je geen belijdend lid te zijn om te trouwen en je kinderen te laten dopen. In de andere kerken moet je wel belijdenis doen of beloven om het zo snel mogelijk te doen. Voor beide standpunten is wel wat te zeggen, maar zorg dat je helder krijgt wat de regels zijn van je eigen kerkelijke gemeente.
2. Het lijkt mij verkeerd om jouw vriendin te 'pushen' om belijdenis doen. Het gaat immers om de geloofsbelijdenis en dus om de geloofsverhouding met de Heere. Het zou niet goed zijn als zij geloofsbelijdenis zou doen omdat jij dat graag wilt; het moet bij haarzelf vandaan komen. Dat betekent niet dat je niet aan haar duidelijk moet maken dat het voor jou heel belangrijk is dat zij oprecht gelooft en dat ook belijdt. Zelfs als het in jullie kerkelijke gemeente -ik ga er vanuit dat zij bereid is om straks ook met jou naar de kerk te gaan- een voorwaarde is om te trouwen en je kinderen te laten dopen, lijkt het mij duidelijk dat zij alleen maar belijdenis kan doen omdat de Heere die keuze in haar hart legt; dat kun jij niet afdwingen en als je toch probeert ben je verkeerd bezig.
3. De belangrijkste vraag is voor jullie allebei de persoonlijke verhouding tot God. Mag je de Heere kennen? Zoek je Hem? Zoek eerst het koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid en alle andere dingen zullen jullie toegeworpen worden. Het is ook voor jou zelf een hele belangrijke vraag. Is jouw godsdienst alleen maar buitenkant of is er sprake van een persoonlijke relatie met de levende God? Als dat zo is kunnen jullie ook samen de Heere zoeken en dan is het belangrijk om niets te forceren, maar te wachten op Gods tijd en te geloven dat Hij ook in het hart van je vriendin wil werken. Als het echter niet zo is dat jullie de Heere vrezen en zoeken, dan kun je beter helemaal niet aan de relatie beginnen. Dan is het zelfs gevaarlijk. De bijbel zegt duidelijk in 2 Korinthe 6:14: “Trekt niet een ander juk aan met de ongelovigen.” Niet omdat zij minder zijn, maar omdat die relatie een gevaar gaat vormen voor je geestelijke leven. Dan kan het op een gegeven moment tot een breuk komen in je relatie. Niet omdat je vriendin geen belijdenis wil doen, maar omdat het onmogelijk is om samen de Heere te zoeken.
Ik hoop van harte dat jullie er samen uit mogen komen en dat jullie samen de Heere mogen vinden. Ik vind het vooral belangrijk om nogmaals op te wijzen dat je in zulke situaties nooit te vroeg een gesprek kunt vragen met een predikant of ouderling.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. van den Belt
- Geboortedatum:08-06-1971
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Woudenberg
- Status:Inactief
