Verliefd geweest op een ander

Verliefdheid overkomt je, daar kun je niets aan doen. Hoe je er vervolgens mee omgaat is een keuze. Je kunt niet voorkomen dat een vogel op je hoofd gaat zitten, maar wel dat hij er een nestje opbouwt. Dit is een bekende uitspraak in zulke situaties. Zo te lezen heb je daarin een goede keuze gemaakt. Alleen is het jammer dat het wederzijds bleek te zijn. Ik weet niet hoe je dit te weten bent gekomen....?! Ik kan me ook voorstellen dat je niet gelijk het contact kon/hebt verbreken.
Nu kun je gaan strijden wie er gelijk heeft, jouw man of jij. Onze relatie-therapeut vroeg eens: "ga je voor je gelijk of voor je geluk?" Dat geldt trouwens ook voor je man... Dus probeer niet (alleen) te disscussiëren maar bij elkaars gevoelens te komen. Vertel rustig allebei wat jullie voelen en luister eerst voordat je reageert. Ik denk dat je daarmee samen verder komt. En vergeet niet te bidden dat jullie elkaar weer zullen begrijpen en vinden...

Beste vraagsteller

Volgens het woordenboek betekend vreemdgaan: overspel of echtbreuk; een seksuele relatie hebben buiten je huwelijk. Dat was niet van toepassing dus is er geen sprake van vreemdgaan.

Zoals @Ahhk76 ook als scheef, kun je aan een (vlaag van) verliefdheid niets doen maar je moet er, als het niet past, zoals als in jouw geval niet aan toegeven.
Er staat: " wekt de liefde niet op en prikkelt haar niet, vóórdat het haar behaagt". (Hooglied 2:7). En dat wordt nog eens letterlijk herhaald om het met klem te benadrukken in Hooglied 3:5.

Je bent wel dom geweest en hebt de liefde lopen prikkelen maar je bent er niet mee verder gegaan waarschijnlijk OMDAT JE VAN JE MAN ECHT HOUDT, van God, van je gezin, je vrienden e.d. Vertel je man dat maar.

Maar al te vaak zie ik bij kerkelijke jeugd gaat dit fout met als gevolg liefdesverdriet of ander verdriet....... Ook zie ik veel (te) jonge jongelui onnodig worstelen met seksualiteit. Waarom niet rein en vrij door het leven gaan, je jeugd aan God geven en als de tijd is een partner vinden?!