Vraag
Ik vind het vreemd dat veel vrouwen met vlechten in refokringen tegen het dragen van een broek zijn, terwijl dat nergens in de bijbel verboden wordt. Wel staat in Timotheus dat het beter is dat vrouwen geen vlechten zouden dragen. Toch zie je dit veel in de kerk. Waarom is dat?
Antwoord
Beste mensen,
Eigenlijk lopen in deze vraag enkele vragen en zaken door elkaar heen. Het gaat over broeken, over de kleding, over vlechten en over wat de Bijbel gebiedt en verbiedt.
Laten we beginnen met broeken. Daar zijn we het snelst mee klaar. Die komen in de Bijbel namelijk niet voor in de zin zoals wij tegenwoordig broeken hebben. De conclusie die we daaraan kunnen verbinden is, dat de kleding van de mens nogal aan veranderingen onderhevig is. Neem alleen al dit voorbeeld: de broek die mij opa droeg was niet helemaal volgens de snit van mijn huidige broeken. Die van opa bezaten een "klep" in plaats van een ritssluiting. Dat de Bijbel dus geen broeken verbiedt kan simpel verklaard worden uit het feit, dat ze er simpel niet waren. ik weet wel, in het boek Daniël wordt van de mannen in de vurige over gezegd, dat ze broeken droegen, maar die ene plaats zegt niet zoveel, omdat andere vertalingen niet over broeken spreken, maar over hoeden. Kortom, het woord dat daar in onze vertaling met broeken vertaald is, is niet zo duidelijk.
Wat voor kleding droeg men dan in de Bijbel. Simpel gezegd: een onderkleed en een opperkleed daaroverheen. Zowel mannen als vrouwen hadden een onder- en een opperkleed. Hadden ze dus dezelfde kleding? Duidelijk niet, want in Deut. 22:5 wordt aangegeven dat het zelfs streng verboden was dat mannen en vrouwen elkaars kleding droegen! Of dat verschil dan vast zat op de verschillende kleur van de kleding voor man en vrouw, we weten het niet goed. In elk geval was er duidelijk verschil! Waarom moest er verschil zijn? Omdat het niet onverschillig was welke kleding je droeg. Je kleding had alles te maken met jouw persoon! Verwisselde je kleding, dan verwisselde je personen.
Welke conclusie kunnen we hieruit trekken? Dat er verschil dient te zijn tussen man en vrouw in kleding. En dat is eeuwenlang ook zo de regel geweest, al moeten we ons bewust zijn, dat de mode door de eeuwen heen veranderde. Maar de laatste eeuw is de modeverandering wel héél erg hard gegaan. Met als onderdeel van al die veranderingen: uni-sex! Zelfde kleding tussen man en vrouw. Zou de emancipatie, zoals ze in de jaren zeventig gepropageerd werd, ook uitgegaan zijn van de stelling uit de oudheid: je persoon en je kleding hebben alles te maken. In elk geval speelt momenteel wel duidelijk, dat Lonsdale-kleding hoort bij radicaal rechts denken en optreden!
Nu die vlechten nog. Ik ga hier voor het gemak voorbij aan de haardracht van mannen en vrouwen in verschillende landen, tijdperken en omstandigheden. Beperk ik me tot de vlechten van de vrouw, dan waren die een onderstreping van de schoonheid van de vrouw. Voorbeelden vinden we daarvan in het Hooglied (Hgl. 4:1, 4:3, 6:7). Ook het Nieuwe Testament kent de vlechten als schoonheid. Ik denk aan 1 Petr 3:3. Echter, in 1 Tim 2 komen we tegen, dat Paulus zich keert tegen de vlechten. Waarom? Hij pleit daar voor matigheid. Zeg maar: soberheid. Daar horen geen gouden sieraden, parels dure kleding etc. toe. Ook geen vlechtingen van het haar. Vrouwen moeten -zo zegt Paulus- liever opvallen door goede werken. Dat is een schoonheid die voor de Heere kan bestaan. Ik denk niet, dat we 1 Tim 2 mogen uitleggen als een "verbod" op het dragen van vlechten. Het is eerder een pastorale raad van Paulus, dat we "schoon' voor God hebben te leven. Trouwens, ook als er rouw was in de oudheid, dan werden de vlechtingen nagelaten!
Ik hoop zo deze zaak tot klaarheid te hebben gebracht.
Met een hartelijke groet,
ds. M. Baan
Eigenlijk lopen in deze vraag enkele vragen en zaken door elkaar heen. Het gaat over broeken, over de kleding, over vlechten en over wat de Bijbel gebiedt en verbiedt.
Laten we beginnen met broeken. Daar zijn we het snelst mee klaar. Die komen in de Bijbel namelijk niet voor in de zin zoals wij tegenwoordig broeken hebben. De conclusie die we daaraan kunnen verbinden is, dat de kleding van de mens nogal aan veranderingen onderhevig is. Neem alleen al dit voorbeeld: de broek die mij opa droeg was niet helemaal volgens de snit van mijn huidige broeken. Die van opa bezaten een "klep" in plaats van een ritssluiting. Dat de Bijbel dus geen broeken verbiedt kan simpel verklaard worden uit het feit, dat ze er simpel niet waren. ik weet wel, in het boek Daniël wordt van de mannen in de vurige over gezegd, dat ze broeken droegen, maar die ene plaats zegt niet zoveel, omdat andere vertalingen niet over broeken spreken, maar over hoeden. Kortom, het woord dat daar in onze vertaling met broeken vertaald is, is niet zo duidelijk.
Wat voor kleding droeg men dan in de Bijbel. Simpel gezegd: een onderkleed en een opperkleed daaroverheen. Zowel mannen als vrouwen hadden een onder- en een opperkleed. Hadden ze dus dezelfde kleding? Duidelijk niet, want in Deut. 22:5 wordt aangegeven dat het zelfs streng verboden was dat mannen en vrouwen elkaars kleding droegen! Of dat verschil dan vast zat op de verschillende kleur van de kleding voor man en vrouw, we weten het niet goed. In elk geval was er duidelijk verschil! Waarom moest er verschil zijn? Omdat het niet onverschillig was welke kleding je droeg. Je kleding had alles te maken met jouw persoon! Verwisselde je kleding, dan verwisselde je personen.
Welke conclusie kunnen we hieruit trekken? Dat er verschil dient te zijn tussen man en vrouw in kleding. En dat is eeuwenlang ook zo de regel geweest, al moeten we ons bewust zijn, dat de mode door de eeuwen heen veranderde. Maar de laatste eeuw is de modeverandering wel héél erg hard gegaan. Met als onderdeel van al die veranderingen: uni-sex! Zelfde kleding tussen man en vrouw. Zou de emancipatie, zoals ze in de jaren zeventig gepropageerd werd, ook uitgegaan zijn van de stelling uit de oudheid: je persoon en je kleding hebben alles te maken. In elk geval speelt momenteel wel duidelijk, dat Lonsdale-kleding hoort bij radicaal rechts denken en optreden!
Nu die vlechten nog. Ik ga hier voor het gemak voorbij aan de haardracht van mannen en vrouwen in verschillende landen, tijdperken en omstandigheden. Beperk ik me tot de vlechten van de vrouw, dan waren die een onderstreping van de schoonheid van de vrouw. Voorbeelden vinden we daarvan in het Hooglied (Hgl. 4:1, 4:3, 6:7). Ook het Nieuwe Testament kent de vlechten als schoonheid. Ik denk aan 1 Petr 3:3. Echter, in 1 Tim 2 komen we tegen, dat Paulus zich keert tegen de vlechten. Waarom? Hij pleit daar voor matigheid. Zeg maar: soberheid. Daar horen geen gouden sieraden, parels dure kleding etc. toe. Ook geen vlechtingen van het haar. Vrouwen moeten -zo zegt Paulus- liever opvallen door goede werken. Dat is een schoonheid die voor de Heere kan bestaan. Ik denk niet, dat we 1 Tim 2 mogen uitleggen als een "verbod" op het dragen van vlechten. Het is eerder een pastorale raad van Paulus, dat we "schoon' voor God hebben te leven. Trouwens, ook als er rouw was in de oudheid, dan werden de vlechtingen nagelaten!
Ik hoop zo deze zaak tot klaarheid te hebben gebracht.
Met een hartelijke groet,
ds. M. Baan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. Baan
- Geboortedatum:16-02-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
114 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
