Ongemakkelijk gevoel bij gemeente

Aan ds. H. Paul. Ik kom uit een gemeente van de Ger. Gem. waarin ik me redelijk thuis voel. Deze Ger. Gem. staat staat bekend als een 'lichte' gemeente. We hebben een fijne dominee en in de kerk heerst er onderling een goede band.

Toch zijn er zaken waar ik me wat ongemakkelijk bij voel. Er gaan veel mensen aan het avondmaal, maar doordeweeks zie ik er weinig van aan de buitenkant. Ik doel hier specifiek op vrouwen die doordeweeks in een lange broek lopen. “De Heere kijkt naar het hart”, wordt er dan gezegd. Maar is er dan echt niks aan te zien van de buitenkant? Ik kan dat gewoon niet rijmen voor mezelf.

Als we leesdienst hebben, worden er eigenlijk altijd preken gelezen van een bepaalde groep predikanten. Het zijn eigenlijk altijd de predikanten met een ruime verkondiging van het evangelie. Heel soms wordt er ‘iets anders’ gelezen, maar dat is zeldzaam. Ik zou graag eens een preek willen horen van een dominee met een ‘ander geluid’, die meer bevindelijk preekt en andere accenten ligt. Zulke dominees vind ik ook erg fijn (deze beluister ik doordeweeks weleens). Ik heb dit aangegeven bij een paar ouderlingen uit de kerkenraad. Ik heb verschillende keren het antwoord gekregen dat ze kijken naar de samenstelling van de gemeente en het daarom het beste vinden om predikanten die andere accenten leggen in de prediking niet te lezen (kortom: om zulke predikanten te mijden). Dit ten beste voor de gemeente, zeiden ze. Ik baal hier van. Ik heb er begrip voor, maar er zijn naast mij ook verschillende andere mensen uit de gemeente die het fijn zouden vinden om eens ‘wat anders’ te horen bij de leesdiensten. Ook denk ik dat dit zorgt voor een evenwichtige balans tussen zonde en genade. Kunt u mij advies geven hoe hier mee om te gaan?

Beste vraagstel(ler)ster, 
 
U behoort tot een gemeente die kennelijk veel voorrechten geniet: ook een eigen predikant. Terwijl ouderlingen preken lezen met een ruime evangelieboodschap. Maar het is ook een gemeente ‘buiten het paradijs’. Helaas zijn er ook zaken die niet te prijzen en te rijmen zijn. In Openbaring 2 en 3. komen we dat ook tegen. Dat verdriet de Heere. 
 
Wat de “eenzijdige preken” betreft, is dit niet de weg waarop dit onderwerp behandeld kan worden. Daar zijn de kerkelijke instanties voor en niet een vragenrubriek.  
 
Hartelijke groet, 
Ds. H. Paul