Geen vertrouwen meer in man

Wij zijn getrouwd en hebben een dochtertje. De laatste tijd hebben we een erg slecht huwelijk. Mijn man is in onze verkeringstijd twee keer verliefd geweest op een ander maar heeft toen voor mij gekozen. Nu zijn we een aantal jaren verder en nu heeft zijn ex ruim een half jaar geleden contact gezocht met mijn man en gevraagd of we als stellen (zij is ook getrouwd en heeft kinderen) of als gezinnen vrienden kunnen worden. Op dat moment ben ik te naïef en vol vertrouwen in mijn man geweest. Na een poosje kwam ik er achter dat hij nog van haar hield. Eerst ontkende hij dat, maar ondertussen niet meer.

In deze maanden heeft hij me vaak beloften gedaan en die zijn niet nagekomen. Daarnaast heeft hij om meerdere dingen gelogen omtrent dit contact. Er is bij mijn weten op lichamelijk gebied nooit iets gebeurd, maar wel bellen en heel veel appen. Nu heeft hij, omdat hij van de week weer drie keer gelogen had en ik aangaf het niet meer aan te kunnen, besloten het contact te stoppen. Na zo vaak het vertrouwen geschaad te hebben kan ik hem niet meer vertrouwen. Ik wil het wel heel graag en wil vechten voor onze relatie. Maar wat kan ik doen? Door veel liefde te geven en vertrouwen te geven is onze relatie er niet beter op geworden. Nu zitten we op een punt dat lichamelijk contact (door mij) schaars is. Dit komt omdat hij anders gelijk seks wil en ik ben daar nu echt niet aan toe. Ik moet hem eerst kunnen vertrouwen dat hij echt zonder haar kan en voor ons vecht.

Beste vraagsteller,

Tja, vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Opnieuw leren vertrouwen ís mogelijk, maar kost heel veel energie en tijd. Niet alleen van uw kant, maar ook uw echtgenoot moet zich terdege bewust zijn (wórden, wellicht) dat een relatie van twéé kanten investering vraagt. Het contact met het andere echtpaar is definitief verbroken, neem ik aan. Hoe heeft uw man dat gecommuniceerd? Is het voor beide echtelieden duidelijk waar het om gaat? Zo ja, en úw echtgenoot wil vechten voor jullie relatie dan is ‘een nieuw begin’ mogelijk. Doe veel dingen samen, juist ook de zogenaamd ‘leuke dingen’. Maak er tijd voor, investeer in elkaar. Ik beloof niks, maar zélfs lichamelijk contact kan een nieuwe impuls krijgen. Mits het één niet voorwaardelijk is voor het ander. Dus níét: híj éérst met excuses of bewijs van veranderd gedrag of wat dan ook, en dáárna bent u bereid tot aanraking en contact. Zó werkt het in vergevende liefde -die ónvoorwaardelijk is- niet.

Derhalve... en dit is héél belangrijk voor uzelf: wílt u ten diepste wel een ‘doorstart’? Wees uiterst eerlijk tegenover uzelf, want dan is áctie van uw kant gevraagd en dat staat haaks op een houding van (blijvende) beschuldiging naar uw man! Vertrouwen géven is vertrouwen óntvangen, normaal gesproken tenminste. Controle of ‘leugens tellen’ leiden tot wantrouwen... en zolang u die houding blijft voeden is er voor een opnieuw leren vertrouwen geen plaats. Nee, dit is zeker geen gemakkelijke taak voor u, maar het in stand houden van uw huwelijk ligt net zo goed in úw handen als in die van uw echtgenoot! 

Een aantal therapeutische gesprekken zou duidelijkheid kunnen brengen, maar misschien helpt het ook wel om bijvoorbeeld samen een  boek als  “Als sorry niet meer helpt” of “Liefde helpt” van Gary Chapman te lezen.

Trouw en vertrouwen horen bij elkaar, maar zijn niet vanzelfsprekend. Daarom veel wijsheid, tact en tíjd toegewenst! 

En eigenlijk is het enige wat ik kan zeggen: geef de moed niet te gauw op, maar blijf in gesprek met elkaar over alle gevoelens en gedachten die u bezighouden, waarbij de toon tijdens het gesprek van essentieel belang is.

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1502 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven