Mensen praten tegen kerkenraad over mijn leer en leven

Er zijn mensen geweest die naar mijn dominee en ouderling een telefoontje of een mail hebben gedaan over mijn leer en leven. Ze hebben moeite met dingen die op dit moment gebeuren in mijn leven. Namelijk dat ik ga scheiden. Ik begrijp hun moeite wel, maar zij zien de situatie van een afstand en weten niet wat er echt speelt. Deze keus is niet zomaar gemaakt, er is heel veel worsteling en therapie aan vooraf gegaan. Ook is er sprake van een vorm van ontrouw bij mijn partner. Dit laatste weten veel mensen gelukkig niet en dat wil ik graag zou houden, want ook mijn partner moet een 'normaal leven' kunnen hebben binnen onze kerk.

Die mensen zijn niet naar mij toe gekomen met de vraag: Waarom doe je dit? Waarom maken jullie deze keus? Hoe zie je dit in het licht van de Bijbel? Hoe gaat het met jou/jullie? Tenminste... voor zover ik weet. Want ik weet niet eens welke mensen het zijn. Dus het is de vraag wat ze van ons weten en tegenover wie ik mij kan verantwoorden of verdedigen! De kerkenraad vertelt mij niet welke mensen het zijn. Wel hebben ze mij gevraagd, om tijdelijk niet aan het Heilig Avondmaal te gaan. Dit doet mij enorm veel pijn en het voelt als een afwijzing, hoewel ik weet dat ze het goed bedoelen, ze leven wel met mij mee.

Is het goed dat deze mensen (die bij de kerkenraad over mij hebben geklaagd) anoniem blijven voor mij? Of horen ze eerst bij mij te komen en dan pas naar de kerkenraad te gaan? Moet de kerkenraad hen wijzen op het feit dat zij naar mij toe horen te gaan? Of is het gebruikelijk dat de kerkenraad dit met mij regelt?

Ik krijg tegenstrijdige adviezen van de mensen om mij heen. De een zegt: zoek een andere kerk, de ander zegt: je moet je hieraan onderwerpen. Ik kies de 'gulden middenweg', denk ik. Ik bespreek met de broeders van de kerkenraad wat deze situatie met mij doet. Ze begrijpen heel goed dat er geen toekomst is voor ons huwelijk, tenzij er een wonder gebeurt, dan is de weg terug nog open (het wordt een scheiding van tafel en bed). Ik onderwerp mij eraan dat ze willen dat ik tijdelijk niet aan het avondmaal ga. Maar het hele gedoe doet heel veel met mij, terwijl er al zonder dit zoveel moeite en verdriet is door de situatie. Ook voor mijn kinderen is dit ingrijpend.

Beste vraagsteller,
 
Zoveel is uit jouw mail wel duidelijk dat jij in een heel verdrietige situatie verkeert. Nu geldt dat uiteindelijk van elke scheiding, zeker ook wanneer er, zoals bij jullie, kinderen bij betrokken zijn. Zij worden immers maar al te vaak het kind van de rekening.

Na dit geschreven te hebben, moet ik eerlijk bekennen dat jouw mail bij mij meer vragen op roept dan dat ik antwoorden kan geven. Om te beginnen: ik nam aanvankelijk aan dat ik met de vrouw te maken had. Maar na herlezing besef ik dat dit schrijven ook van de mannelijke partner kan komen. Verder spreek je over een vorm van ontrouw, maar uit niets blijkt waaraan ik dan moet denken. Je schrijft over mensen die naar de dominee en de kerkenraad zijn gegaan met jullie situatie. Op zichzelf hoeft dat niet verkeerd te zijn. Het kan immers zijn dat iemand weet van jullie moeiten en vervolgens met de beste bedoelingen de kerkenraad inseint: kijken jullie naar dat gezin om en probeer hen pastoraal terzijde te staan. Wanneer die mensen jullie aanklagen bij de kerkenraad vanwege zonden die zij bij jullie ontdekken, dan is het de weg om eerst zelf met jullie te gaan spreken.

Dat de kerkenraad, hangende het onderzoek en het verloop van de dingen, aan jullie allebei vraagt je van het Avondmaal te onthouden, is een handelwijze die vaak voorkomt. Het feit dat jullie bezig zijn om te scheiden, is immers geen verborgen feit. De kerkenraad kan er zijn redenen voor hebben om zo te handelen met het oog op de gemeente.

Ik krijg de indruk dat de kerkenraad pastoraal probeert te handelen en vind het daarom ook wijs dat jij je daaraan onderwerpt. Hopelijk gebeurt in die weg het wonder waarover je schrijft en wordt er een weg tot herstel van verhoudingen gevonden. Bij de Heere is immers vergeving, genezing en vernieuwing te vinden. In ieder geval hoop ik dat je kerkenraad de wijsheid ontvangt om te handelen naar Gods Woord.

Om verdere adviezen te geven, zou ik meer moeten weten van jullie en jullie situatie. Nu kan ik alleen maar wat algemene adviezen geven. Blijkbaar spreek je mensen die precies weten wat je moet doen, maar daar zou ik liever geen gehoor aan geven.

Eén advies is ook voor jou op zijn plaats: vraag de Heere of Hij je Zijn weg bekend wil maken en of Hij je de paden wil wijzen waarlangs jullie met jullie kinderen moeten en kunnen gaan, achter Hem aan.

Ik beveel je van harte in Zijn hoede aan en wens je kerkenraad de wijsheid die de broeders nodig hebben.

Ds. J. Westerink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. Westerink

• Geboortedatum:
  25-08-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk (Maranatha)
• Status:
  Inactief

121 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven