Onvolmaakt geloofsleven

drs. W.H. Hoorn / Geen reacties

16-03-2016, 11:58

Vraag

Elke zondag hoor ik in de kerk Gods Woord en de oproep om mij te bekeren. Om mij heen krijg ik veel waarschuwingen door mensen die overlijden en door de situaties die er in de wereld gebeuren. Ik weet nog dat ik, als kind, het nooit kon begrijpen als mensen niet meer een gebed deden voor het eten of bij het naar bed gaan. Nu merk ik aan mijzelf dat ik dit zelf ook heb. Als ik naar bed ga dan val ik in slaap zonder te lezen of te bidden. In de kerk luister ik naar de preek en merk dat bepaalde dingen mij dan wel kunnen raken. Maar als de dominee hen die onverschillig zijn aanspreekt, voel ik me niet schuldig of aangesproken, terwijl ik wel weet dat dit ook over mij gaat.

Vaak na een preek heb ik het voornemen om nu echt het bidden en Bijbellezen (met dagboek) op te pakken, maar dit idee houd ik dan niet, of hoogstens een dag, uit. Ik heb ook al geprobeerd om op de dag de Bijbel erbij te pakken maar het lukt me niet. Ik ben te snel afgeleid en het Woord zonder preek of verhaal eromheen trekt me niet. Ik bid soms God of Hij mijn hart en ogen wil openen voor Hem, maar ik merk dan dat dit niet oprecht is vanuit mijzelf. Als er bijvoorbeeld thuis aan tafel uit de Bijbel gelezen wordt of ik met mijn vriend uit de Bijbel lees, dan neem ik het eigenlijk ook niet echt op. Ik zit dan meer te dromen.

Soms heb ik het gevoel dat ik het bewust vermijd. Ik word bang als er uit de Bijbel gelezen wordt over de dood of het einde van de wereld en bedenk argumenten die tegenspreken dat dit, ook voor mij, snel zal zijn. Als mijn vriend en ik de preek nabespreken merk ik (terwijl ik voor mijn gevoel goed geluisterd heb) dat ik een groot deel van de inhoud gemist heb. Ik word soms zo verdrietig van mijzelf en verlang soms zo naar een leven dicht bij de Heere, maar ik zit mijzelf in de weg. Eigenlijk heb ik niet concreet een vraag aan u; maar is het meer een vraag of u mijn verhaal herkent en of u mij adviezen kunt geven wat ik kan doen. Een 22-jarige.


Antwoord

Beste vragenstelster,

Allereerst moet ik je zeggen hoe getroffen ik ben door de eerlijkheid en oprechtheid in wat jij hier over jezelf zegt. Wij kunnen onszelf inderdaad vaak zo bitter tegenvallen wanneer wij ons spiegelen aan Gods Woord en wat Hij daarin van ons vraagt. Maar weet dan ook dat wij de Heere nooit kunnen tegenvallen, omdat alles van ons Hem van eeuwigheid en op het allervolmaaktste bekend is en Hij ons daarom beter kent dan wij onszelf ooit zouden kunnen kennen.

Niettemin en ondanks dat alles strekt Hij in Zijn Woord Zijn handen nog in liefde naar ons uit en weet Hij ook van jouw worstelingen, aanvechtingen en twijfels. Dat weet Hij beter dan wie dan ook, want Hij heeft jou geschapen en Hij heeft jou lief zoals je bent. En daarom mag jij er ook van Hem zijn, met al jouw onvolmaaktheid, geslingerdheid en twijfels aangaande jouzelf en jouw genadestaat.

Jij bent nu 22 en een volwassen vrouw geworden. Het lijkt erop dat je terug verlangt naar het onvoorwaardelijke en kinderlijke geloof van jouw kindertijd. Maar het is in de orde der dingen nu eenmaal zo dat wij, ook in ons geloofsleven, op een gegeven moment hebben af te leggen wat kinderlijk is (1 Kor. 13:11). Dat kan soms pijnlijk zijn, maar het hoort wel bij het leven. En geloof maar gerust dat de Heere ook daar van weet.

Je schrijft dat je iedere zondag onder het Woord zit. En je maakt oprecht ernst om te horen op wat dit Woord jou zegt. Daar zouden heel veel andere mensen, jong en oud, nog wel een voorbeeld aan kunnen nemen. Maar dan merk je dat er in de praktijk van alledag zo weinig van terecht komt. En je geweten klaagt je dan daarover aan. Maar zou het niet zo kunnen zijn dat het dilemma waarin je nu verzeild bent geraakt een gevolg is van het feit dat jij voor jezelf een ideaalbeeld van een gelovig en waarachtig bekeerd mens hebt opgebouwd waaraan jij met een niets ontziende godsdienstige ijver wilt voldoen?

Laat ik het je direct maar zeggen; dat lukt je nooit! Want, hoe meer en hoe dieper jij in Gods Woord en wat dit Woord over ons zegt wordt ingeleid, hoe meer je je er van bewust zult worden dat je daarin altijd tekort zult schieten. Dat blijft ook zo, hoezeer je ook je best doet. Je zult nooit kunnen voldoen aan wat de Heere in Zijn Woord van ons vraagt en je zult nog minder kunnen voldoen aan een ideaalbeeld van wat een bekeerd mens in jouw ogen moet zijn.

De Heere vraagt niet om volmaakte gelovigen, want die hebben Hem niet nodig omdat zij genoeg hebben aan hun eigen godsdienstigheid. De Heere vraagt naar uitgewerkte en in zichzelf verloren zondaren en zondaressen, die er door Zijn Woord achter zijn gekomen dat zij nooit zullen kunnen voldoen aan wat dit Woord van ons eist.

Daarom kunnen wij onszelf de gerechtigheid ook niet aanbrengen of toerekenen. En daarom moeten wij ons, om deze gerechtigheid te kunnen krijgen, dan ook niet richten op onszelf en onze eigen geloofswerken, maar ons in plaats daarvan richten op de Heere Jezus en wat Hij voor ons heeft willen doen, door aan het kruis de zonde voor ons uit te boeten en, met Zijn opstanding, de dood, die het loon der zonde is, te verslinden tot overwinning. Dat is het geloof wat ons zalig en rechtvaardig maakt en wat ons in de vrijheid van Gods kinderen zet (Rom 5:1-10). En dat is ook het geloof dat de ideaalbeelden van onszelf stukslaat. Want wij zullen in dit leven nooit kunnen worden wie wij moeten zijn. En daarom heeft de Heere Jezus dan ook in onze plaats willen treden om zo het enige en volmaakte werk te doen waarmee ons de gerechtigheid wordt aangebracht. Dan blijven wij altijd onvolmaakt, onheilig en zondig. Maar dan hebben wij wel een volmaakte, heilige en zondeloze Verlosser en Heiland, Die wij in onze onvolmaakte staat des te meer nodig hebben en ook steeds meer nodig zullen krijgen.

Laat je daarom niet van de wijs brengen door datgene waaraan jij meent te moeten voldoen, maar niet kunt voldoen, en zie niet op jezelf en jouw tekortschieten daarin, maar zie op de Heere Jezus en wat Hij voor jou heeft willen doen. Dan zul je rust vinden. En die rust in Hem wens ik jou van ganser harte toe.

Gode bevolen,
Drs. W. H. Hoorn

Tags in dit artikel:

geloofslevenlauwheid
Dit artikel is beantwoord door

drs. W.H. Hoorn

  • Geboortedatum:
    30-01-1959
  • Kerkelijke gezindte:
    Hersteld Hervormd
  • Woon/standplaats:
    Dedemsvaart
  • Status:
    Actief
99 artikelen
drs. W.H. Hoorn

Bijzonderheden:

Niet beroepbare kandidaat


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties

Terug in de tijd

Ik zou zo graag een kind van God willen zijn en bij tijden geloof ik sterk dat ik het mag zijn. Ik vind het erg fijn om naar de kerk te gaan en om in de Bijbel en andere boeken over het geloof te leze...
2 reacties
16-03-2010
Kunt u mij uitleggen wanneer je Gods naam goed gebruikt? Mijn oma gebruikt alleen de naam Heere, op school spreekt men over God, in mijn omgeving over Christus. Ik vraag dit met eerbied.
Geen reacties
16-03-2023
Ik zit met een ontzettende moeilijk vraag. Mijn huwelijk is niet zoals het zou moeten zijn! Al wil ik dat wel heel graag. Nu heb ik een man ontmoet waar ik heel goed contact mee heb. Ook voor de kinde...
6 reacties
16-03-2015
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering