Vraag
Sinds negen maanden hebben mijn vriendin en ik een relatie. Mijn vriendin is 17 en hoopt in juli 18 te worden. Ze is sinds tien weken zwanger. We belanden nu is een lastige situatie. Het is sinds kort wettelijk geregeld dat je pas op je 18e mag trouwen. Ze wordt 18 in de vakantieperiode en op dat moment zijn er heel veel mensen weg. Ze wil dat er zo veel mogelijk mensen bij zijn, dus wil ze dan liever nog een paar weken wachten. Dat houd in dat ze acht maanden zwanger is eer we kunnen trouwen. Dit vind ze heel erg. Ze heeft dan een heel dikke buik en ze is bang dat ze niet in staat is om te trouwen.
Nu heeft ze een oplossing bedacht. Eerst trouwen voor de staat en later als het kind is geboren trouwen in de kerk, schuldbelijdenis doen en een receptie geven. Ik wil dit liever niet. Ik hoop eerst te gaan trouwen voor de staat en een zegen te vragen over ons huwelijk en schuldbelijdenis af te leggen. Pas dan denk ik dat we een goede start (voor zover het nog een goede kan zijn) kunnen maken. Ik denk ook dat dit complexe situaties voorkomt. Wat is er het beste om in deze situatie te doen?
Antwoord
Wel volgens de regels! Vanwege het feit dat je vriendin/toekomstige vrouw 17 jaar is, is het van belang de situatie met de dominee/ouderling te bespreken. Er zal schuld beleden worden voor de kerkenraad. Je belooft dat zij of beiden (?) de belijdeniscatechisatie zal/zullen volgen het volgende seizoen. En dat het huwelijk DV na 18 juli voltrokken zal worden en daarna de kerkelijke bevestiging.
Iedereen weet dat jullie een baby verwachten en als alles goed gaat wordt dat zichtbaar (een dikke buik). Die dag zal op een gepaste wijze gevierd worden. De Heere vraagt ook jullie in zijn wegen te wandelen. Erken Zijn trouw over jullie en bidt dat het allemaal goed mag gaan.
Schuld/schaamte en dankbaarheid zullen afwisselen. Zie op de Heere, Hij zegt: Laat de kinderen tot Mij komen.
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je hebt op deze manier nu eenmaal niet de luxe dat je er een droomfeest van kunt maken. Je zou kunnen inventariseren of de mensen die echt belangrijk voor jullie zijn op vakantie zijn eind juli. Misschien valt het best mee met het aantal mensen dat er niet bij kan zijn.
Maar kun je niet overwegen om het trouwen gewoon uit te stellen tot een poosje na de uitgerekende datum. Dan heb je wat meer tijd om je voor te bereiden op het huwelijk en het ouderschap. Waarom zou "zo snel mogelijk trouwen" per se het beste zijn?
Als ze het kindje willen laten dopen zal minstens 1 van de ouders belijdenis moeten doen.
als ik jullie een advies mag geven, trouw op haar 18de verjaardag.
of er nu wat meer of minder vrienden bij zijn; wat maakt dat uit?
Je familie en beste vrienden kunnen er toch rekening meehouden?
Zo kan je de tijd dat het kindje er nog niet is nog even samen doorbrengen.
Schuld/schaamte en dankbaarheid zullen afwisselen.
en
Die dag zal op een gepaste wijze gevierd worden.
Dat lijkt mij toch een aanwijzing om enige terughoudendheid te betrachten rondom het organiseren van de trouwdag.
Vraagsteller zegt niets over de mening van hun ouders hierin? Het meisje is nog steeds minderjarig.
Ik sluit me volledig bij Ideetje aan. Waarom terughoudendheid met de bruiloft, ondanks alles hopelijk toch de mooiste dag van je leven. Wie van ons zonder zonden is werpe de eerste steen. Om dan ook nog je trouwdag ingetogen te moeten vieren gaat mij helemaal te ver. Als je het zelf zo voelt, prima! Maar als je beiden blij bent dat je in het huwelijk gaat treden mag dit best zo gevierd worden. Je wordt soms doodmoe van roddelende mensen die op zo'n bruiloft komen(of niet) en het er maar over hebben wat een schande het is. Blijf dan lekker thuis en houdt gewoon je mond er over. Nogmaals, wie zonder zonden is mag de eerste steen gooien. En Degene die zonder zonden was deed het tegendeel. Hoeveel te meer moeten wij dat dan doen. Je leven is niet over of zo, het begint net pas!
Wat betreft belijdenis doen, lang niet alle kerken hebben die regel. Bij ons werd daar toen geen punt van gemaakt (HHK). In de kerk getrouwd en het kindje 'gewoon' gedoopt. Pas 10 jaar daarna hebben wij belijdenis gedaan.
Het tweede, waarom zou je niet in de vakantie trouwen? Wat maakt het uit. Je eigen familie zal aanwezig zijn neem ik aan, dat is toch het belangrijkste.
En uitstellen om de dikke buik zou ik ook niet doen, iedereen weet het toch al. Je vriendin kan wel van alles willen of juist niet, maar daar had(den) ze (jullie) een paar maandjes geleden aan moeten denken... nu is het roeien met de riemen die je hebt.
Daarnaast brengt de baby, hoe lief hij/zij ook is, ook veel extra werk, gebroken nachten enz. mee. Daarvan wordt je extra moe, sneller geprikkeld en misschien af en toe wanhopig. Fijner als dat niet het begin van je leven samen is!
Ook het eind van de zwangerschap kan flink wat (lichamelijk) ongemak met zich meebrengen, vaak met name 's nachts. Het zou fijn zijn als je er dan bent om haar te steunen.
En last but not least: is seksualiteit niet meer belangrijk, nu ze eenmaal zwanger is? Vrouwen hebben in het tweede trimester van de zwangerschap vaak veel meer behoefte aan vrijen dan 'normaal'. De laatste maand wordt dat vaak juist weer moeilijk, om maar even niet te spreken van na de bevalling. Realiseert je vriendin zich dat zij jou met haar wens bij voorbaat seksuele omgang ontzegt, vanaf de trouwdag tot een aantal maanden daarna?
Openbare zonden moeten openbaar beleden worden. Zonden in het verborgen, moeten in het verborgen beleden worden.
Niemand wordt er beter van als ik al mijn zonden op ga noemen voor de gemeente, het zou juist aan kunnen zetten tot het doen van zonde.
Als het goed is, hanteert de kerk bij openbare zonden van elk gebod dezelfde regel. Dus zowel bij het 7e gebod als bij bijvoorbeeld het 8e gebod.
De inhoud van de vraag gaat hier toch helemaal niet over?
