Vraag
Ik heb een schat van een man, maar hij heeft één gebrek. We zijn schatrijk en hij kan geen cent missen. Klaagt over duur zijn van alles, terwijl dat we materieel gezien alles hebben, groot huis, maar hij kan geen cent missen voor goede doelen. Koopt wel een grote caravan, wil nu een grote auto. Ik zou bijvoorbeeld liever een gewone auto hebben en een adoptiekind, maar er valt niet over te praten. Soms schaam ik mezelf omdat we het zo goed hebben. Nu heb ik maar een baantje waar ik weinig mee verdien, dus kan ik ook niet stoer roepen dat ik het wel betaal. Ik bid dat zijn ogen geopend worden om meer te geven, maar wat kan ik nog meer doen, want ik ben zo totaal anders... Deel wat je hebt en wat je kunt, maar ik word hierin zo geremd.
Antwoord
Beste mevrouw,
Dat u beiden heel verschillend bent in het omgaan met de financiën is níét het moeilijkste probleem. Zorgelijk vind ik het dat u de manier waarop uw echtgenoot met het geld omgaat door u “een gebrek” genoemd wordt. U komt waarschijnlijk beiden uit een gezin waar er ánders omgegaan werd (wordt) met ‘rijkdom’. Dat gegeven zal er ongetwijfeld liggen. En ik ken veel echtparen, waar dat verschil meer of minder duidelijk aanwezig is. En ook, dat de financiën een bron van onenigheid kunnen zijn. Tenslotte heeft ieder op zijn eigen manier geleerd wat belangrijk is, betaalbaar, mogelijk of onmogelijk.
Nu over uw woorden: wat is een gebrek en wie heeft er een gebrek? Wie doet het ‘goed’ en wie doet het ‘beter’? Dan hebben we het niet meer over geld verdienen en uitgeven, maar over normen en waarden. Dáár zult u dus met uw man over moeten gaan praten. Hoe komt het, dat hij op een heel andere manier met geld omgaat dan dat u dat wilt, kunt, doet.
En daar komt nog een heel ander onderwerp bij: u hebt het over een adoptiekind, hij over een auto. Beiden kosten geld... zeker, maar de investering berust in een auto of een kind maakt nogal verschil! Niet te vergelijken, maar wél een punt van gesprek. Zélfs als hij dat niet wil. U praat nu immers over twee ‘werelden’, met volkomen andere gevoelens!
U bent getrouwd, dus béiden verantwoordelijk voor elkaars geluk. Voor materieel geluk, voor immaterieel geluk, als ik het zo even mag uitdrukken.
Wanneer u in gemeenschap van goederen getrouwd bent is de helft van ‘zijn koninkrijk’ van u: misschien moet u dat goed duidelijk maken aan uw echtgenoot. Ook al zorgt hij voor de inkomsten, dan gaat hij nog niet alleen over de uitgaven! Wanneer er echter onder huwelijkse voorwaarden is gehuwd liggen de kaders anders en dient het gesprek ook op een ander niveau plaats te vinden.
U schrijft dat u slechts een bescheiden inkomen verdient met een ‘baantje’. Nee, stoer doen hoeft niet, ook al zou het kunnen. Maar mag ik u eens vragen hoe u tegen uzelf aankijkt? Bent u de pártner van uw echtgenoot? Of ‘het vrouwtje van’ en dan bedoel ik dat zo ‘klein’ als het er staat. Ook die gedachte heeft met waarden en normen te maken... en kan zich gemakkelijk onder de ‘verborgen agenda’ van materieel bezit tóch laten zien. Huiswerk dus: geen ‘gebrek’, maar een ander gezichtspunt vanuit een andere levensvisie. En juist binnen een huwelijk is het de kunst om gezamenlijk tot één nieuwe ‘eenheid’ te komen, waarin de verschillen er ook mogen zijn.
Deel wat je hebt, schrijft u. Daarbij denk ik in de eerste plaats: deel uw liefde voor elkaar. En leer van daar uit te leven, samen en met anderen.
Ik wens u alle goeds toe,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Deze jonge man komt bij Jezus en vraagt: 'wat moet ik doen om het eeuwige leven te verkrijgen. Markus schrijft dat hij zelfs op zijn knieen viel. Hij noemde Jezus 'Rabbi', een titel die een jood niet licht gebruikte voor iemand. Hij had ontzag voor Jezus, hield hem in hoog aanzien, want hij zegt zelfs 'Goede Meester', ook een titel die een jood niet licht gebruikte. Jezus stelt hem daarom de vraag: waarom noem je mij goed? Alleen God is goed zoals de joden belijden. Erken je dat ik God ben?
De jongeling stelde ook een belangrijke vraag, de belangrijkste vraag die een mens kan stellen in zijn leven, de vraag naar het eeuwige leven. Alleen had hij er een verkeerd idee, hij dacht dat hij er iets voor moest doen.
Jezus doorziet het probleem en begint, zoals Hij in vrijwel elke ontmoeting doet, de zonde van jongeling naar boven te halen, zijn werkelijke probleem. Jezus zegt: je kent de geboden, houdt deze geboden. Als je wat wilt doen, hou dan al de geboden en je zult zalig worden. De jongeling antwoord: dat heb ik altijd gedaan, wat moet ik nog meer doen?
Jezus kijkt hem dan met ontferming aan. Deze jongeling denkt dat hij alle geboden onderhoud, maar hij realiseert niet dat hij ze met zijn afgoderij ze allemaal overtreedt. Als een goed heelmeester zegt Jezus: "verkoop alles wat je hebt, en deel het onder de armen, en je zult een schat hebben in de hemel, en kom herwaarts, volg Mij."
Met andere woorden: bekeer je en geloof het evangelie. Bekeer je van je afgoderij, van je hebzucht (wat afgoderij is Kol 3:5) en volg mij en je zult een schat in de hemel hebben, een schat die niet vergaat. Je hoeft er niets voor te doen, maar bekeer je van afgoderij en geloof het evangelie en volg Mij.
De jongeling gaat dan bedroefd weg. Dat kan hij niet. Zijn bezit is voor hem belangrijker dan Jezus. Zijn bezit is belangrijker voor hem dan het eeuwige leven. Hij wil er wel wat voor doen, hij heeft immers geld genoeg, maar hij wil er niet iets voor loslaten.
Hoeveel mensen, kerkmensen, zitten er niet vast hun bezit, in materiele zaken, een te hoge hypotheek, een mooi huis, noem maar op, wat hun verhinderd het koninkrijk van God binnen te gaan. Het probleem is niet het bezit op zich, Job was een rijk man, Abraham had veel bezit en zo zijn er velen. Het probleem is de geldgierigheid, de afgoderij, die een hindernis opwerpt en wegmoet. Want wat baat het een mens, als hij heel de wereld wint maar aan zijn ziel schade lijdt? Wat zal een mens geven als losprijs voor zijn ziel?
Ik denk dat er meer verdriet achte de vraag schuilgaat, dan je op het eerste gezicht zo ziet.
Wat kunt u doen mevrouw? Er over praten met uw man!
Al zie ik niet hoe een nieuwe caravan of een adoptiekind een punt van onderhandeling zou kunnen worden.
Zoals mevr Rots zegt: twee verschillende werelden en gevoelens.
Moeilijk, maar niet onoverbrugbaar.
Sterkte en wijsheid!
Eigenlijk best een aangrijpende situatie die je in je vraag voorlegt. Ik heb er een poosje over zitten denken of ik wel of niet zou reageren. Een reactie kan al snel als belerend worden ervaren. Zeker omdat we elkaar niet kennen. Toch heb ik de vrijmoedigheid gevonden om wel te reageren en wil je vanuit liefde wat meegeven.
Allereerst vind ik prachtig dat je zegt "een schat van een man" te hebben. Ik hoop dat dit iets zegt over jullie onderlinge band. Dat er sprake is van wederzijdse liefde. Met die liefde als uitgangspunt kun je samen op zoek gaan naar het beste voor jullie beiden, jullie kinderen? en de wereld om je heen. Echte liefde komt van God. Het is daarom goed om bij Hem te beginnen en in alle eenvoud te vragen om een hart dat gevuld is met Zijn liefde. Liefde afkomstig uit die bron is gevende, gunnende liefde er zijn geen voorwaarden er is geen sprake van "voor wat hoort wat".
We leven in een maatschappij die helaas wel transactioneel is. Waarbij je alles moet verdienen. Mensen willen wel iets voor je doen maar er staat wat tegenover. Bewust of onbewust zijn allemaal besmet met dit virus. Ik weet waar ik het over heb want ik praat vooral ook tegen mezelf. Hoe dan ook, de uitwerking is verschrikkelijk het maakt ons egoïstisch, gevoelloos en berekenend. Ook christenen zitten vaak vast in dit verlammende systeem.
God weet hoe wij in elkaar zitten. Hij is bezorgd om deze hartgesteldheid. Niet voor niets staat in de bijbel de aangrijpende dialoog tussen Jezus en de rijke jongeling. (dank je Gerard). Maar ook de eerste 10 verzen van Jesaja 58 zijn bijzonder heftig. Het zijn juist de godsdienstige mensen die aangesproken worden...
Beste zus, het raakt me dat jullie situatie je onrustig maakt. Het laat je niet los je gaat er over in gesprek. Je hebt het over een sponsorkind en geeft daarmee het enorme contrast tussen arm en rijk een gezicht. Armoede is onrecht. Het staat haaks op Gods bedoelingen voor deze wereld.
Vanuit de bijbel kunnen we ook leren dat ons bezit niet van ons is. We hebben het te leen. We mogen rentmeester zijn. Daarmee is rijkdom niet per definitie van de rijken en armoede niet van de armen. Het maakt dan niet meer uit hoe jullie het onderling hebben geregeld. (huwelijkse voorwaarden of gemeenschap van goederen). Het maakt ook niet uit wie het verdiend heeft, het is immers niet van jullie.
Ik kwam op internet onderstaande bijbelstudie tegen. Ik ken de organisatie niet maar volgens mij is het waardevol om deze studie eens (samen?) te doen. Voel je daarin natuurlijk vrij, ik wil je niets opdringen. Nog een tip? Kijk eens op de site van Compassion onder het kopje Muskathlon en bekijk de video. Deze projecten hebben een sportief en uitdagend karakter en kunnen je leven zomaar op de kop zetten. Ik spreek uit ervaring :)
Wat je verder ook gaat doen geef alsjeblieft gehoor aan het gevoel van onrust. Ik denk dat het een onrust is die van God komt. Misschien ga je moeilijke gesprekken tegemoet van pijn, boosheid en teleurstelling. Toch denk ik dat je geen keuze hebt. Je kunt je huidige gevoelens niet negeren en denken dat het wel overgaat. Het zou maar zo kunnen dat jullie relatie een diepgang krijgt die je niet had kunnen bedenken.
Veel wijsheid en zegen, ik bid voor jullie,
Harry
http://gainhelpt.nu/wp-content/uploads/2012/05/Bijbelstudie-over-armoede.pdf
www.compassion.nl/muskathlon/
Iedereen heeft gebreken, net als ik die heb, en net als mijn man ook heeft (welke houd ik maar even voor mezelf ;-) )
Het is echt ingrijpend als je verschillend denkt over de besteding van de financiën, vooral als dat principiële verschillen zijn. Dan is het echt moeilijk om met elkaar op één lijn te komen. Dan moet je echt zoeken of naar een compromis, of soms ook kiezen om dingen laten gaan. Maar als jullie allebei Bijbelse standpunten hebben, dan mag je daar je man ook op aanspreken.
Lukas 12:34 Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn.
Het probleem wat deze man heeft is dat hij zijn ziel heeft verkocht aan geld en goederen. Dat is een ernstig probleem. De vraagstelster heeft het goed gezien en weet van God van ons vraagt.
Dat klinkt wellicht hard, maar Jezus is duidelijk dat men aan de vruchten de boom herkent. Daar moet deze man van worden overtuigd. Ik ben er zeker van dat als hij zijn ziel aan Jezus verkoopt, dat die dure auto er niet komt, maar dat hij zijn leven als een offer aan God gaat wijden (Rom. 12:1)
Zelfs de Heere Jezus liet de rijke jongeling heen gaan, terug naar zijn geld...
Het is ondoenlijk iemand met woorden te overtuigen.
De discipelen vroegen, toen de jongeling naar huis was gegaan aan de Heere Jezus: Wie kan dan zalig worden? En Jezus zei: Wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God!
Daarom: bid voor je man, vragenstelster!
Dat is niet eenvoudig, maar als we God bidden om wijsheid, zal Hij die geven als we daar in geloof om vragen. Als je daaraan twijfelt, zal God de wijsheid ook niet geven (Zie Jakobus 1:5-7)
Je hebt een baantje maar verdiend daar weinig mee, maar een adoptie kind kost maar €25,00 per maand, misschien kun je dat zelf bekostigen?
Een voorbeeld: Bible League: veel mensen in China of andere landen hebben geeneens een Bijbel. Voor 30 euro geeft u 5 mensen het woord van God.
Hoeveel mensen had u/jij een Bijbel kunnen geven maar hebt er voor gekozen voor dat geld liever iets moois voor jezelf te kopen? (Ik spreek ook tegen mezelf).
In het antwoord zit vooral veel advies vanuit onze tijdgeest. Dat hoeft niet verkeerd te zijn, maar mist wel de diepere dimensie.
