Vraag
Momenteel ben ik lid van een CGK-gemeente die recent vacant is geworden. Deze rekent zichzelf tot de Bewaar het Pand-stroming. Nu we vacant zijn word ik echter enigszins moedeloos. Er wordt een dusdanig smaldeel uitgenodigd dat ik me er steeds minder thuis voel. Ik heb verschillende predikanten gehoord die zonder meer uitgenodigd zouden kunnen worden. Het gebeurt echter niet.
Wat daarbij komt is dat ik het ook niet kies vind. Je behoort tot een kerkverband, dan zou je toch ernaar moeten streven zoveel mogelijk in de volle breedte predikanten uit te nodigen. Dat sommigen afvallen oké, maar dat je 'clubje' beperkt wordt tot vijftien predikanten van je kerkverband gaat mij m.i. te ver.
Voor mij is in gesprek gaan hierover extra lastig, omdat ik een autisme spectrum stoornis (ASS) heb. Op dit moment probeer ik naar de diensten te gaan die ik aankan. Het archaïsche taalgebruik van sommigen is dusdanig vermoeiend dat ik die diensten oversla. Ik luister dan of via internet of ga ergens anders naar de kerk. Niet de meest ideale situatie. Het is verleidelijk om naar een andere gemeente op zoek te gaan, maar dat lost niet alles op. Trouwens, ik ben net drie jaar lid in deze gemeente. Enfin, graag zou ik wat advies ontvangen. Wat is wijsheid? Moet ik het gesprek proberen aan te gaan? Of de huidige situatie laten zoals deze is?
Antwoord
Dag vriend(in),
Inderdaad kennen we binnen ons kerkverband verschillende geestelijke liggingen. Dat verschijnsel is overigens al heel oud binnen onze kerken en doet zich binnen ieder kerkverband voor. Dat is een verdrietig gevolg van de gebrokenheid van ons bestaan en het ‘ten dele weten’, waarover de apostel Paulus schrijft.
Niettemin is er ook een geestelijke werkelijkheid dat we over bepaalde dingen niet eenduidig denken. We kunnen daarbij denken aan de accenten die in de prediking gelegd worden en de levensstijl die voorgestaan wordt. Op zichzelf zijn dat legitieme zaken. Zo is er binnen onze kerken een richting waar men bijzonder hecht aan een prediking waarin het werk van de Heilige Geest een belangrijke plaats krijgt. Het werk van de Heilige Geest in de ontdekking van de zonden, maar ook in het leiden naar Christus en het leven uit Hem. Een richting waarin men bijzonder hecht aan het bevindelijke element in de prediking.
De kerkenraad is gehouden om toe te zien op de inhoud van de prediking. Meent zij naar haar diepe overtuiging dat een bepaalde wijze van prediking niet recht doet aan het genoemd vereiste dan is het terecht dat zij die niet op de kansel verkondigd wil horen.
Nu moeten we niet denken dat alleen zo geoordeeld wordt binnen het “Bewaar het Pand”-smaldeel, maar zo gaat het in heel ons kerkverband. De meeste gemeenten binnen ons kerkverband vragen mij ook niet om te komen preken. Ik ben het met u eens dat het een verdrietige situatie is, maar wel een begrijpelijke.
Verder schrijft u over het taalgebruik. Inderdaad kan er sprake zijn van wat verouderd taalgebruik. Vaak is dat gerelateerd aan de Statenvertaling, waar we allemaal mee opgegroeid zijn. Is dat nu echt zo erg? Zou dat de Heere in de weg staan om uw hart te raken? We moeten niet te snel diensten overslaan en ons dan maar tot andere diensten wenden. We moeten ook leren trouw te blijven aan de gemeente waar we toe behoren. Laten we oppassen voor ‘shop-gedrag’. Het is echt iets van deze tijd om predikanten te zoeken die bij ons passen. Natuurlijk staat de weg open om uw zorg aan de kerkenraad mee te delen. Maar laten we liever met elkaar bidden om de krachtige werking van de Heilige Geest, dat Hij geve een opwekking binnen onze kerken. Dat het Woord recht bediend mag worden en dat we met elkaar mogen buigen onder dat Woord en elkaar vinden aan de voet van het Kruis.
Met een hartelijke groet en Gode bevolen,
Uw ds. A. A. Egas
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.A. Egas
- Geboortedatum:30-05-1957
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Damwoude
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
