Vraag
Wij zijn inmiddels een aantal jaar getrouwd, maar mijn man voelt zich nog steeds niet thuis in mijn familie. Verjaardagen mijdt hij het liefst, terwijl ik het wel gezellig vind. Eerst begreep ik dit niet, maar wij hebben hier pas uitgebreid over doorgesproken. Mijn broers/zwagers gaan eigenlijk nooit echt uit zichzelf een gesprek met hem aan. Mijn man moet vrijwel altijd zelf beginnen. En als hij begonnen is, haakt vaak iemand anders ook aan (geen probleem natuurlijk) maar dan gaat het al snel over huizen bouwen, verbouwingen etc (technische/praktische kant). Daar heeft mijn man geen kaas van gegeten en hup, daar stopt het gesprek. Wat dan vervolgens over hem heen verder gevoerd wordt.
Het gevolg is dat hij zich op verjaardagen/familiebijeenkomsten wat afzijdig houdt van de meeste zwagers/broers. Als het even kan, probeert hij er onderuit te komen, maar dat is ook niet echt gezellig. Hij gaat daardoor ook meer met de jongere neefs/nichten (14-20) in gesprek (wat verder bijna niemand doet en ze wel erg leuk vinden!).
Ik heb er de laatste paar keer op gelet tijdens verjaardagen en ik moet constateren dat hij echt gelijk heeft. Mijn man legt naar mijn idee wel heel makkelijk contact met iedereen. Het maakt hem niet uit of hij nu praat met de voorzitter van de raad van bestuur of met de enveloppenplakker, bij wijze van spreken. In mijn familie zitten verschillende mensen die niet zulke praters zijn. Komt het zo uit dat hij naast zwager x of schoonzus y komt te zitten, dan gaat het wel goed. Het wordt dan een gewoon heen en weer gesprek over van alles en nog wat. Achteraf zegt hij dan: het was best gezellig. Maar de gesprekken met de meeste anderen komen van één kant en dat loopt dan na een poosje dood. Wat kunnen wij hieraan doen? Heeft u tips?
Antwoord
Beste mevrouw,
Wat kunnen wíj hieraan doen, of wat kan híj hieraan doen? Tips voor u: mengt u zich in het gesprek door uw man om zijn mening te vragen over het gespreksonderwerp dat daardoor dan even niet de ‘technische kant’ op kan gaan of ga naast uw echtgenoot zitten, zodat hij zich niet ‘overgeleverd’ voelt.
Maar wat ik eigenlijk zeggen wil: als ik uw brief goed lees gaat uw man toch wel degelijk mee naar familiebijeenkomsten. Eerlijk gezegd begrijp ik ‘het probleem’ daarom niet zo goed. Natuurlijk past de ene persoon of het ene gespreksonderwerp beter bij iemand dan de cq. het andere. Diezelfde ervaring zult u waarschijnlijk ook wel hebben met de dames in het gezelschap. Vindt uw echtgenoot meer aansluiting bij iemand van de jongere generatie en vinden beiden dat waardevol, dan is een familiefeestje zeer zeker ook een ‘geslaagde’ tijdsbesteding, toch?
Niet ieder feestje zal aan alle verwachtingen voldoen... maar moet dat? Soms is een één-op-één gesprek heel plezierig en soms is het goed om te luisteren naar wat ánderen te vertellen hebben over onderwerpen die hèn interesseren.
Enfin, enige gesprekstechniek aanleren kan natuurlijk heel goed zijn. Vooral ook wanneer men daardoor leert observeren, kijken en luisteren naar een ander. En loopt het gesprek met de een ‘dood’ dan is er altijd wel een andere gesprekspartner te vinden in de uitgebreide familie die u in uw brief beschrijft, denk ik. Af en toe eens van (zit)plaats veranderen creëert al zo’n mogelijkheid.
Veel fijne en waardevolle familiebijeenkomsten toegewenst. Met waardering voor ieder familielid dat eigen gaven, talenten en interesses heeft.
Wil iemand het gesprek behéérsen, juist ómdat hij niet kan luisteren, dan is er iets anders aan de hand dat met de persoonlijkheid te maken heeft en vooral níét met het gespreksonderwerp of met ‘de ander’. Herkent u híérin uw echtgenoot? Dan hebt u zeker wél samen iets te bespreken en schrijft u nog maar eens om het dáár over te hebben!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Heb ik een oplossing voor deze vraagstelster: nee niet echt. Probeer het leefbaar te houden. Ga gewoon en soms loopt het soms niet jammer dan.
Ik kan me bijna niet voorstellen dat jouw man dit probleem alleen in de familiekring ervaart. Je komt immers overal mensen tegen die het liefst over onderwerpen praten die hén interesseren.
Je man zal hiermee moeten leren omgaan óf hij moet de mensheid hiervan willen bekeren...
Het eerste lijkt me het verstandigst. Probeer te accepteren dat de meerderheid in de familie nu eenmaal liever over technische zaken en verbouwingen praat. Je man heeft daar geen kaas van gegeten. Misschien direct een mooie kans om wat op te steken over hoe het moet als júllie in huis eens iets te klussen hebben!
Of mag dan die handige familie komen helpen....
Zo kom ik regelmatig in een aangetrouwd deel van de familie waar ook vrijwel uitsluitend gesproken wordt over dingen en personen uit het dorp. Mocht het eens ergens anders over gaan dat is dat alleen maar over boten of machines.
In beide gevallen moet ik op een gegeven moment afhaken, ik woon in een ander deel van het land en over varen cq techniek kan ik ook niets zinnigs te berde brengen. Probeer ik andere onderwerpen aan de orde te brengen dan krijg ik nauwelijks respons of wordt glazig aangekeken. En echt, het is alléén maar in deze familie.
Ik heb me er bij neergelegd en hoop bij elke verjaardag dat er misschien ook andere mensen te gast zijn. Daarnaast ben ik gewoon blij voor de jarige, daar kom ik dan ook in de eerste plaats voor.
Probeer het misschien dus niet zo erg als een probleem te zien en ga in elk geval de familie bijeenkomsten niet mijden, zou ik zeggen.
Succes!
