Vraag
Waarom gaat het bijna nooit goed als men een pleegkind aanneemt in een bestaand en hecht gezin?
Antwoord
Dit vind ik een lastige vraag. Waarschijnlijk omdat er al een gezinsstructuur is. Wat inhoud dat iedereen zijn/haar plekje al heeft binnen dat hechte gezin. Het pleegkind kan dan gezien worden als indringer. Het vergt veel van de communicatieve vaardigheden van de ouders.
Vriendelijke groet,
Truus Koster
Dit artikel is beantwoord door
G.M. Koster
- Geboortedatum:04-01-1960
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Renswoude NL/Tournus FR
- Status:Inactief
5 artikelen
Bijzonderheden:
Maatschappelijk werkster bij Stichting L’Abri-france
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
3 reacties
Catherine
15-09-2015
/ 14:05
Vergeet daarbij ook niet dat een pleegkind vaak een "rugzakje" heeft.
denkna
16-09-2015
/ 14:24
Omdat de vraagster spreekt over: 'als men een pleegkind aanneemt', wordt er mogelijk een adoptiekind bedoeld. Een pleegkind wordt namelijk geplaatst, zoals men dat noemt, en niet aangenomen.
Het kind blijft voor een kortere of langere periode, maar wordt niet je eigen kind. Daar ligt een cruciaal verschil!
Als pleegouders zich bewust zijn van hun taak, en zich goed laten begeleiden door de maatschappelijk werker van de pleegzorg instelling, is de kans dat een plaatsing slaagt gelukkig groot. Daar ken ik genoeg voorbeelden van.
Echter, het pleegkind is en blijft een kind van andere ouders. Je moet het dus als pleegouder kunnen accepteren dat een pleegkind vaak een dubbele loyaliteit heeft: én naar jou én naar zijn of haar eigen ouders. Zelfs al was de thuissituatie onveilig. Dat vraagt soms opoffering, geduld en ook vooral ervaring. Net zoals dat je als pleegouders nooit partij mag kiezen in een conflict tussen kind en ouder(s).
Bij adoptie is wat vaker het verlangen om zelf ouder te zijn de (legitieme!) motivatie, naast de zorg en het belang van het adoptiekind. Noemt het een natuurlijke ouderrol.
Bij pleegzorg staat het belang voor het kind toch meer voorop, dus zou ik daarbij liever spreken van een professionele ouder rol. Al moet natuurlijk je hart (en je huis) ook groot genoeg zijn.
Als het bovenstaande goed in oog wordt gehouden, zal een periode een pleegkind in het gezin opnemen, ook voor de eventuele eigen kinderen, enorm verreikend zijn. En is het dankbaar werk om voor periode een bijdrage te mogen leveren aan de ontwikkeling van kinderen.
Het kind blijft voor een kortere of langere periode, maar wordt niet je eigen kind. Daar ligt een cruciaal verschil!
Als pleegouders zich bewust zijn van hun taak, en zich goed laten begeleiden door de maatschappelijk werker van de pleegzorg instelling, is de kans dat een plaatsing slaagt gelukkig groot. Daar ken ik genoeg voorbeelden van.
Echter, het pleegkind is en blijft een kind van andere ouders. Je moet het dus als pleegouder kunnen accepteren dat een pleegkind vaak een dubbele loyaliteit heeft: én naar jou én naar zijn of haar eigen ouders. Zelfs al was de thuissituatie onveilig. Dat vraagt soms opoffering, geduld en ook vooral ervaring. Net zoals dat je als pleegouders nooit partij mag kiezen in een conflict tussen kind en ouder(s).
Bij adoptie is wat vaker het verlangen om zelf ouder te zijn de (legitieme!) motivatie, naast de zorg en het belang van het adoptiekind. Noemt het een natuurlijke ouderrol.
Bij pleegzorg staat het belang voor het kind toch meer voorop, dus zou ik daarbij liever spreken van een professionele ouder rol. Al moet natuurlijk je hart (en je huis) ook groot genoeg zijn.
Als het bovenstaande goed in oog wordt gehouden, zal een periode een pleegkind in het gezin opnemen, ook voor de eventuele eigen kinderen, enorm verreikend zijn. En is het dankbaar werk om voor periode een bijdrage te mogen leveren aan de ontwikkeling van kinderen.
Samanthi
17-09-2015
/ 13:31
Er zijn adoptiegezinnen en situaties in pleeggezinnen waar het wel goed gaat.
Ik weet dat adoptie uit een ander land echt niet een ideale oplossing kan zijn.
Misschien heb je zelf nare ervaringen opgedaan of zelf of van dichtbij, ik hoop dat je, als het jezelf betreft, er hulp voor gaat zoeken en dat je iemand kan vinden die er voor jou mag zij.
Ik weet dat adoptie uit een ander land echt niet een ideale oplossing kan zijn.
Misschien heb je zelf nare ervaringen opgedaan of zelf of van dichtbij, ik hoop dat je, als het jezelf betreft, er hulp voor gaat zoeken en dat je iemand kan vinden die er voor jou mag zij.
