Zonde aan de mensen belijden

Ik ben 18 jaar en heb sinds een korte periode mijn leven aan de Heere Jezus gegeven. Ik lees dagelijks uit Zijn Woord en sta in het weekend op straat om mensen over de Heere Jezus te vertellen. Pasgeleden heb ik een workshop gehad over straatevangelisatie. Hier werd verteld dat je het in reinheid en afhankelijkheid voor/van God moet doen. In mijn verleden heb ik een hoop fouten gemaakt, dit heb ik aan God en mensen beleden. Nu is het zo dat ik vanavond zonden in mijn gedachten kreeg die ik nog niet had beleden. Deze zonden heb ik gelijk aan God beleden.

Nu zit ik met de vraag of ik deze zonden ook aan de mensen moet belijden waarbij ik dit heb gedaan... Zo ja, dan vind ik dit echt heel moeilijk. Ik zit er zelf aan te denken om ze een anonieme brief te sturen met daarin het geld waar ze recht op hebben. Ik weet alleen niet of dit juist is. Eén van de twee jongens is 16 jaar oud en heeft al een moeilijke tijd thuis gehad met zijn vader. Door zijn leeftijd vind ik het ook lastig om het aan hem te belijden. Heeft iemand antwoorden/bemoedigingen op grond van de Bijbel voor mij?

Beste vragensteller, dank voor je eerlijke en herkenbare verhaal. Er is blijdschap in de hemel als er één zondaar tot bekering komt. God hiervoor de eer. God maakt door Zijn Geest ook eerlijk. Hiervan ben jezelf het voorbeeld, want je hebt je zonden beleden. En hoewel je mag weten dat door het geloof in de Zoon van God al je zonden vergeven zijn, word je in eigen oog een steeds groter zondaar. Ik heb tegen U, U alleen gezondigd. Opnieuw kwamen er weer zonden voor je geest en je hebt juist gehandeld: direct je zonden aan Hem beleden. Met je zonden naar de Zondeloze; naar het Kruis. En het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt ons van alle zonde (1 Joh.1:7b).

Maar hoe zit het nu met de zonden die je tegen mensen hebt gedaan! Moet je die ook belijden? Het blijkt dat dit een worsteling voor je is. En dat is het ook! Je wilt al een anonieme brief schrijven en geld insluiten in een envelop. Is dat de weg? Je dient eerlijk te zijn. En dat ben je niet als je je hult in anonimiteit. Is het dan nodig om ermee naar buiten te komen? Ja! Waarom? Omdat je ermee zit. Je raakt het niet kwijt. Je blijft op deze manier vast zitten aan die ander. Je raakt niet vrij, maar wordt weer ingewikkeld in je eertijds. En dat is niet de bedoeling. Want Christus maakt vrij. Hij bevrijdt uit het slavenhuis van de zonde. In de eerste brief van de apostel Johannes lees ik het volgende: “Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met Hem hebben, en wij in de duisternis wandelen, zo liegen wij, en doen de waarheid niet.” Er hangt nog duisternis over je leven, omdat je niet los bent van datgene wat je achtervolgt. Je bent wel met God maar niet met je naaste in het reine gekomen. En dat kan dus niet. Daardoor haal je duisternis over je ziel. Op die manier is er geen gemeenschap met je naaste (1 Joh. 1:7a).

Je hebt een eerste stap gezet, maar een vervolgstap is nodig. Radicaliteit is vereist. Dat is moeilijk, maar niet onmogelijk, want zou voor de HEERE iets te wonderlijk zijn. Heb je iets te verliezen? Nee. Het is altijd winst. Je leven met God en met je naaste zullen bloeien als nooit tevoren. 

Rechtvaardiging en heiliging kunnen we nooit van elkaar scheiden. Daarom zegt God: wees heilig, want Ik ben heilig! Ik adviseer je om er eens samen met je pastor loci, een ambtsdrager of een andere broeder of zuster van de gemeente over door te praten. Op die manier raakt je echt van alle strikken los en zal er blijdschap zijn in de hemel en ook ware vreugde en vrede in je eigen hart. En God zegt: “Wees niet bevreesd. Ik ben met je! Ik ben erbij. Ik zal je niet begeven.”

De HEERE geve je moed en vrijmoedigheid,
Ds. E. Gouda

Dit artikel is beantwoord door

Ds. E. Gouda

• Geboortedatum:
  25-12-1968
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

100 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven