Vraag
Kan je gered worden zonder de Godheid van Jezus te weten/te erkennen? Zou bijvoorbeeld de moordenaar aan het kruis dat geweten hebben? Zijn Godheid is wel duidelijk af te leiden uit de Bijbel, maar tijdens Zijn leven heeft Hij dat niet altijd rondgebazuind. Het gaat uiteindelijk toch om de relatie, want niemand zal God in dit leven kunnen snappen en het 'komt dan straks toch wel goed' (1 Kor 13:11-13). En klopt het wel dat Jezus van eeuwigheid tot eeuwigheid God is? (Psalm 90). Hoe zit het dan met Handelingen 13:33? Was er een moment in de eeuwigheid dat God Zich, met eerbied gesproken, 'opsplitste', of duidt dat vers op de opwekking van Jezus?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Als Job in hoofdstuk 26 de majesteit van de Heere en de heerlijkheid van Zijn werken beschreven heeft, zegt hij aan het einde van die lange lofzang: “wat een klein stukje der zaak hebben wij van Hem gehoord” (26:14m). Job is mens, sterveling. En dat beseft hij. Juist als wij door het geloof iets gezien hebben van de heerlijkheid van God in Christus, juist dan is ons hart van verwondering vervuld in het besef dat de werken van de Heere oneindig veel groter zijn dan wij ooit kunnen bevatten. Juist als de liefde Gods het hart vervult is er een stille berusting dat de Heere op een voor ons verborgen manier Zijn onmetelijke goedheid en genade verheerlijkt in een schare uit alle volken, die niemand tellen kan. Wie zou kunnen narekenen hoe de Heere Zich openbaart in landen die gesloten zijn voor elke vorm van zending? Wie kan narekenen hoe Hij genade verheerlijkt onder jong gestorven kinderen? En onder geaborteerde kinderen? Wie kan narekenen hoe Hij vele verstandelijk beperkten reinigt door het bloed van Christus zonder dat zij het Evangelie ooit rationeel begrepen hebben? En dat allemaal zonder dat deze mensen rationele kennis hebben van de godheid van Christus.
Ik zeg beslist niet dat alle mensen die voor de Woord-openbaring niet te bereiken zijn wel op een andere manier opgezocht worden. Daarvoor is geen grond in Gods Woord. God beslist wie Hij Zich ontfermt en wie niet. Hij is rechtvaardig in al Zijn doen. Maar waar het mij om gaat is de vraag: wie zou durven beweren dat de Heere in het verheerlijken van Zijn genade afhankelijk is van onze kennis en onze ontvankelijkheid? Als de Heere daarvan afhankelijk was zou niemand zalig worden! Immers, ook wij die kennis en verstand hebben zijn niet ontvankelijk voor het Evangelie tenzij Christus Zich openbaart in het hart.
Als je dus vraagt of mensen gered kunnen worden zonder de godheid van Christus te kennen dan is het antwoord ja voor hen die voor de Woord-openbaring niet te bereiken zijn, maar door de Geest van Christus worden opgezocht.
Maar dan degenen die onder de prediking van het Woord leven. Voor hen is deze kennis in ieder geval geen voorwaarde om tot oprecht geloof te komen. Jij noemt de moordenaar die aan het kruis tot geloof komt. Hij noemt Christus wel “Heere”, maar heeft hij de godheid van Christus rationeel net zo begrepen als de wereldwijde kerk het heeft beleden in 325 met de geloofsbelijdenis van Nicea? Nee natuurlijk niet. En hij was diezelfde dag nog in de hemel! Denk ook aan de bekeerlingen in Handelingen. Hebben zij vóór zij vergeving van zonden ontvingen een college gehad over de goddelijke natuur van Christus? Nee. Maar geen van hen kon tot bekering komen zonder te geloven dat Jezus van Nazareth de Messias is, van God gezonden tot verzoening van zonden, door God opgewekt en verheerlijkt tot Vorst en Zaligmaker (Hand. 5:31). Die kennis van Zijn godheid is geen voorwaarde. Maar het ware geloof blijft niet zonder die kennis. Want als Christus Zich openbaart geeft Hij de gelovige een Godskennis, die niet rationeel te verklaren is. Neem nou Thomas. Als Jezus Zich openbaart belijdt hij “mijn Heere en mijn God”! Had hij vóór de opstanding dogmatische kennis van Christus’ godheid? Als Jezus Zich openbaart heeft hij er Godskennis van. Zo machtig werkt de Heere. Hij openbaart Zich, met of zonder het Woord, ongeacht de ontvankelijkheid van mensen.
Maar nu de keerzijde. Want daar waar het Woord is en waar het Evangelie van “God geopenbaard in het vlees” (1 Tim. 3:16) verkondigd wordt, daar is het geloven van Zijn godheid geen vrijblijvendheid. Voor mensen die bekend zijn met het Woord van God en bewust de godheid van Christus verwerpen is er geen zaligheid. Zij zijn misleid en hebben geen deel in het Koninkrijk van God. Als jij dan zegt: “het gaat om de relatie en het komt dan straks wel goed” dan zeg ik: elke geloofsrelatie met God is gewerkt door de Geest. En waar Christus en het Evangelie zó gelasterd worden door Zijn godheid te ontkennen, daar is het geloofsleven niet gewerkt door God de Heilige Geest, maar door een misleidende geest uit de afgrond. Zij kunnen belijden Jezus te kennen of vergeving van zonden te hebben, maar zij zijn jammerlijk en droevig misleid door de geest van de antichrist. Zie maar eens hoe heldere taal Johannes schrijft in 1 Joh. 2:22-23, 4:3 en 2 Joh. 7-10. Dat liegt er niet om. De Heere Jezus heeft Zelf ook al gezegd “wie de Zoon niet eert, eert ook de Vader niet, Die Hem gezonden heeft”, Joh.5:23.
We zijn net heel ruim geweest als het gaat over hen tot wie het Woord niet kan komen, maar we moeten heel scherp blijven zien dat waar het Woord wél is, de Heilige Geest ook werkt mét dat Woord en niet los van het Woord. Wie het Woord verwerpt, of wezenlijke onderdelen van het Woord verwerpt, heeft God niet gekend. Want wil je gered worden dan gaat het niet om een redenerende kennis van God, niet om standpunten en argumenten, maar om de levende God, de God van de Bijbel te kennen als een werkelijkheid in je leven, Hem te kennen als ‘mijn God’ in en door Christus Jezus. Ken jij Hem zo? Díe kennis is geen kwestie van discussiëren, maar van openbaring door Woord en Geest. Een kennis die God van Zichzelf geeft. En zou God Zich aan iemand openbaren zonder hen te laten zien Wie Zijn Zoon is? Nee, toch? Als de Heilige Geest de Zoon openbaart in het hart (Gal. 1:15) geeft Hij de Zoon alle goddelijke eer. Het geloof wordt door Paulus immers omschreven als een aanschouwen van Gods heerlijkheid in de Heere Jezus (2 Kor.4:6). Dat betekent dus dat het gelovig zien van de Heere Jezus als God geopenbaard in het vlees, onmisbaar is voor het geloof dat ons redt van de dood.
Zo eert de Vader de Zoon, omdat de Zoon de Vader geëerd heeft. Ze hebben elkaar van eeuwigheid lief in die wonderlijke, onbevattelijke en aanbiddelijke eenheid van drie Personen. Wie zou dat doorgronden? Het zijn geheimen die in het geloof bewonderd worden, maar waar het ongelovig verstand alleen maar over struikelen kan. Daarom komt het er voor jou en mij op aan of we de Zoon kennen als God geopenbaard in het vlees en of we weten door de Zoon tot de Vader gebracht te zijn. Zo alleen is er verzoening met God!
Je vraagt verder aan de hand van twee teksten of er een moment was in de eeuwigheid dat God Zich opsplitste. Nee. Want in de eeuwigheid is geen tijd. Daar is geen eerder en later. Daar is dus niet moment A waarop er één Goddelijke Persoon is en moment B waarop het er drie worden. Zo niet! Nee, maar van eeuwigheid was het zo, eeuwig en onveranderlijk. En toch is er een goddelijke orde in de drie Personen, daarvan spreken alleen al de Namen Vader en Zoon.
Verder wordt Hand.13:33 inderdaad geciteerd uit Psalm 2 in verband met de opstanding. Maar Psalm 2 kan ook betrokken worden op de eeuwigheid. Maar laten we voorzichtig zijn om in die eeuwigheid te willen doordringen. Wij zijn stervelingen. Wat kunnen wij met ons verstandje van twintig of veertig of tachtig jaar oud, nou denken te weten over de eeuwige God en Zijn werken? Zelfs de gelovige met de meeste Godskennis moet zeggen “wat een klein stukje der zaak hebben wij van Hem gehoord.”
Weet je waar jij en ik ons druk over moeten maken? Over de geopenbaarde dingen. Die heeft de Heere voor jou en mij bedoeld. Zo dat jij en ik de Heere zouden kennen en vervolgen te kennen. Niet door redeneren en discussiëren, maar door geloof in het Woord, door een leerling te worden op de genadeschool. Bij jouw vraag over de godheid van Christus, is mijn vraag aan jou: heeft het jou ooit op de knieën gebracht in verwondering dat God de Zoon mens geworden is? Dat God geopenbaard is in het vlees? Dat Hij mijn vlees aannam, om mijn zonden te kunnen dragen? Dat Hij mijn vlees aannam om in mijn plaats gehoorzaam te zijn? Heb je zo ooit in aanbiddend geloof gezien in de kribbe en gezien op het kruis? Dán zie je iets dat je hart zo inneemt dat je al die moeilijke rationele vragen leert overgeven. Dat geeft rust. Dan is God goed en kan Hij alleen maar goed doen. Al begrijp ik Hem niet, Hij is aanbiddenswaardig!
Heel veel van de moeilijke vragen waar wij zo mee kunnen zitten komen ten diepste voort uit ongeloof, wantrouwen. Het is een poging om de Heere te bevatten, helemaal na te rekenen. En dat is zonde. Want “bij wie zult Gij mij vergelijken?” zegt de Heere. Hij is niet te vergelijken, niet na te rekenen en Hij legt al helemaal geen verantwoording af voor onze intellectuele rechtbank. Wij komen eens te staan voor Zijn rechterstoel. En daarom wil Hij Zich laten kennen als een vergevend God in Christus. Als je Hem zo kent is het géén zonde om vanuit het geloof te gaan graven in het Woord, omdat je meer wilt zien van Zijn heerlijkheid. Dat is de vrucht van genade. Omdat je nooit genoeg krijgt van God. Graven maar! Maar dan is het doel niet om Hem te bevatten, maar om Hem meer te kennen, meer te dienen, meer lief te hebben en meer te aanbidden!
Ontvang een hartelijke groet van
Kand. R. J. Jansen
Dit artikel is beantwoord door
R. J. Jansen
- Geboortedatum:04-02-1987
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Scherpenisse
- Status:Inactief
