Uitvaart van moeder

drs. I. A. Kole / 8 reacties

21-02-2015, 13:05

Vraag

Bij de uitvaart van mijn moeder mag geen persoonlijk woord gesproken worden door een zoon. De predikant van de Ger. Gem. verbiedt dit. Ook voor of na de dienst is dat door hem verboden. Tevens kan het zo zijn dat de kist tijdens de dienst niet in de aula mag staan. De uitvaart is in de aula en niet in de kerk. Kan iemand mij dit aan de hand van Bijbelteksten verklaren? Ik ben opgegroeid in de Ger. Gem. en weet dus veel van de gebruiken, maar deze is voor mij nieuw. Daar komt bij dat enige jaren geleden bij de uitvaart van vader, ook geleid door een dominee van de Ger. Gem., het ‘persoonlijk woord’ wel is gesproken.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Vroeger werd de rouwdienst gehouden in de woning van de overledene. Nu wordt de rouwdienst gehouden in de kerkzaal/de gemeenschapsruimte van de kerk. Het is geen officiële kerkdienst. De predikant/de consulent/de ouderling houdt een korte meditatie, doet de gebeden en laat één of meer psalmverzen zingen. Vaak wordt er iets over het leven van de overledene weergegeven als inleiding op de meditatie. Dat kan op verzoek van de familie ook gedaan worden, vóór dat de dienst  begint, door iemand uit het gezin/de familie (met het dankwoord, als dat niet gebeurt op de begraafplaats). In goed vooroverleg na het overlijden, als er gesproken wordt over de begrafenis, moet wel duidelijk zijn om welke bijdrage uit de familie het gaat en dat het past in de sfeer waarin we bijeen zijn. Laat het niet aanstootgevend zijn.

Er is droefheid over het verlies en de dood is een gevolg van onze zonden. Verder moet voorkomen worden dat de overledene achtergelaten wordt in de begrafenisauto op straat/plein. De overledene hoort bij de rouwplechtigheid aanwezig te zijn. We zijn aan hem of haar verbonden en moeten nu afscheid nemen. Het sterven bepaalt ons dat we allemaal moeten sterven!

De meditatie en het persoonlijke woord zijn middelen die de Heere kan gebruiken, ook in levens van mensen die de kerk nooit  of niet meer van binnen zien! Een woord ten leven! Dat is een eeuwig wonder!

Drs. I. A. Kole

drs. I. A. Kole

drs. I. A. Kole

  • Geboortedatum:
    05-07-1940
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerde Gemeenten
  • Woon/standplaats:
    Berkenwoude
  • Status:
    Actief
8 reacties
Pol
21-02-2015 / 13:25
Wat je schrijft komt me bekend voor, Ik moest de begrafenis van een tante regelen. De ouderling van de gg-kerk belde me op en ik vroeg dan of het vanuit de kerk van mijn tante kon. Dat mocht, alleen als het volgens hun regels gebeurde. De overledene mocht ook niet in de kerkzaal zijn tijdens de begrafenis, er mocht niet gezongen worden, het dankwoord mocht wel maar degene die dat deed, was ook ouderling in een andere gergem, dus dat scheelde misschien. Maar mijn tante was jaren lid van de kerk en daarom voelde het goed omdat het haar begrafenis was. Maar om nu te zeggen dat ik het er zelf mee eens was nee. En zo moet je het ook bekijken, je wil iemand een begrafenis geven waar die persoon zelf achter staat. Veel sterkte met alles!
denkna
21-02-2015 / 14:51
Het is bekend dat de gebruiken hier omtrent per GerGem gemeente (sterk) verschillen. In de ene gemeente wordt wel, in de andere juist weer helemaal niet gezongen. Wel of geen in memoriam voorafgaande aan de rouwdienst. Het zijn bekende dilemma's!

Wat het nog lastiger maakt is dat het gesprek (of zelf discussie) ontstaat nadat een geliefde gestorven is. En dat nou niet bepaald een moment dat je hoofd daar naar staat!

Het onderstreept mijns inziens het belang om daar met elkaar over te spreken, in leven. En nog beter is het om een 'zo wil ik het' brochure in te vullen. Of je ouders/geliefde er toe aansporen en helpen dit te doen. Daarmee voorkom je ook discussie onder elkaar, in het geval nabestaande qua traditie en vormen niet op één lijn zitten.

Een begrafenis is een privé gebeurtenis, waarin een predikant eigenlijk te gast is. Een predikant mag wel zijn eigen grenzen stellen, maar deze niet aan andere opleggen. Zeker niet als een de begrafenis vanuit een aula plaats vindt. Als een familie door middel van een 'zo wil ik het' verklaring van de overledene het gesprek aan gaat, moet er altijd een respectvolle oplossing kunnen worden gevonden.
NicovanderSmit
21-02-2015 / 15:17
Als eerst heeft veel sterkte met het gemist van je/u moeder. Het zal zwaar zijn dat je nu als vader en moederloze in het leven staat!

Wat een droefenis is het dat er vanuit diverse dominee's zo geredeneerd word. Dit is niet volgens de bijbel en hoe God het wil.
Het zijn vaak dezelfde dominee's die het zeggen dat alles Gods wil is. Als het God wil is waarom mag er dan juist op zulke momenten niet gezongen worden als bemoediging en lofprijzing aan Gods wilsbesluiten???(!)

Misschien moeten we eens naar het verbondsvolk Israël kijken hoe het toen gebeurde? Misschien moeten we als koude en kille Nederlanders iets meer leren van de andere culturen????

Zegen in je worsteling. Laat je niet te snel van je stuk brengen door bijbelloze dominees
sydneylover
22-02-2015 / 22:50
@denkna: interessant wat je zegt: een dominee is te gast op de begrafenis die een privégebeurtenis is.... ik vraag me af of dat helemaal het geval is.

Wat ik wel weet is dat een predikant in dit soort situaties niet altijd zijn eigen lijn trekt, maar ook niet zelden spreekbuis is van wat een kerkenraad oplegt/voorschrijft.
Het feit dat de kist niet in de kerk mocht staan was voor mijn vader reden om (toen hij nog leefde, wat was dat confronterend!) aan te geven dat hij vanuit het rouwcentrum begraven wilde worden. 'ik wil niet dat ik in een zaaltje achteraf sta'.

Toen mijn schoonmoeder een paar jaar geleden overleed mocht mijn vrouw het dankwoord ook niet in de kerk uitspreken. Dat was in Rijssen-Zuid, terwijl ons kort daarna bleek dat het in Rijssen-Noord wel mocht. Zo willekeurig is dat kennelijk..
Anderzijds: een kennis van mij die van weinig woorden is vatte het zo samen: 'een toespraak bij een begrafenis is altijd mooi weer'.
Arjan
23-02-2015 / 11:32
Een gemiddelde reformatorisch rouwhuis en uitvaart kenmerk zich door onuitgesproken wensen, biddende ouderlingen, zwijgende kinderen en massale condoleances in te grote, kille kerkzalen. Gevolgd door een uitvaart met een rouwdienst in een te grote, kille kerk zonder overledene en zonder Psalmen. Koude harten. En daarna broodjes. En als we naar huis gaan nog even doornemen hoe netjes de dominee en de begrafenisondernemer het deden. Oh ja, en het zwarte schaap van de familie was er ook. Hij had een grijs pak aan.
Gerard314
23-02-2015 / 12:18
@Arjan,
Een keer zo'n begrafenis mee gemaakt met een ongelovig vriend. Het enig wat deze vriend onthouden heeft dat het steeds over "boze harten" ging. :-(
Hoe was dat ook alweer met dat zoutend zout en dat lichtend licht...?
Dinand
23-02-2015 / 19:27
Wat denkt deze predikant van wat wel mag en niet.
Je hele leven hameren ze erop dat je onder hun woord moet zitten het liefst 3 keer op een zondag.
En als je niet meer leeft douwen ze je in een achterkamertje en in de rouwdienst zullen ze je nog wel even vertellen hoe zondig en slecht je was en bijna haast zeker is dat je voor eeuwig verloren bent want je was een onbekeerd iemand.
Sorry wel hard ik vind het ook triest voor jullie kan je wel een tip geven.
Laat de dominee thuis en neem op een waardige manier zoals jullie dat willen afscheid.
Je kan daar je levenlang last en spijt van krijgen als jullie die dominee en de kerkenraad de zin geeft.
Vraag de HEERE maar is of jullie daar wel op de goede plek zijn.
Er zijn ook valse leraars vraag de HEERE of je onder het Woord van de waarheid mag komen.
Laat je redden van dit juk het kan maak je vrij de HEERE is zoveel anders.
Sterkte
denkna
23-02-2015 / 21:37
@Arjan
Oei, je analyse is mes-scherp. Maar helaas te vaak herkenbaar.
Wat je in je bijdrage wel laat doorklinken, is dat het niet alleen een probleem van dominees en kerkenraden is. Maar dat families dit ook in stand houden. 'Als het maar netjes en stijlvol verloopt', is dan een vaak gehoord argument.

Gelukkig zijn er ook andere begrafenissen. Die én stijlvol, maar ook persoonlijk zijn. En waarin genoemd mag worden wie de Heere God voor de overledenen geweest is, en wie diezelfde God voor de nabestaande wil blijven.

Terug in de tijd

In 1 Koningen lezen we hoe de Heere tweemaal aan koning Salomo verscheen en hoe koning Salomo later toch verviel in polygamie en afgoderij. Het lijkt hier eigenlijk een beetje alsof Salomo van zijn ge...
Geen reacties
21-02-2012
Ik ben 38 jaar, ongetrouwd en sinds 1998 een wedergeboren christen. Ik heb een zeer moeizame relatie met mijn moeder. Al meer dan twintig jaar doet zij mij veel verdriet. Ik ben emotioneel verwaarloos...
2 reacties
21-02-2011
Ik loop al tijdje met de vraag op welke manier ik kan gaan evangeliseren. Ik heb al wat boeken hierover gelezen, maar kom er nog niet zo uit. Ook heb ik een poosje apologetiek gevolgd , maar ik weet h...
2 reacties
21-02-2017
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering