Vraag
Ik zit er best mee of je gewoon mag accepteren dat God onvoorwaardelijk van je houdt. Dat Hij een Vader is Die enorm betrokken is bij je leven. En dat wanneer je in de Heere Jezus bent, je je geen zorgen meer hoeft te maken over Gods toorn. In de kerk waar ik ben opgegroeid (Ger. Gem.) lijkt het soms wel een taboe om zomaar te vertellen dat God onnoemelijk veel van je houdt en een Vader is Die heel dicht bij je wil zijn. Diep van binnen weet ik dat God van mij houdt en mij nooit in de steek laat en dat Hij een heel intieme Vader- kind relatie met mij wil, maar ik ben in verwarring geraakt door wat ik vaak in de preken heb gehoord. Dat God heilig is (natuurlijk is Hij heilig) en dat er door Zijn heiligheid toch afstand is tussen jou en Hem. En dat het dus niet 'mag' of dat je te makkelijk leeft als je gewoon zegt: Ik ben een kind van God en Hij houdt van mij en Hij is altijd heel dicht bij mij. Dat je Hem vertrouwt zoals een klein kind zijn vader vertrouwt. Ik wil heel graag een heel diepe relatie met God en ik wil dat Hij betrokken is bij alle dingen in mijn leven en dat Hij heel dicht bij mij is. Dat ik alles tegen Hem kan vertellen en dat er geen scheiding is tussen God en mij. Maar dan steekt de twijfel weer de kop op. Kan dat wel, mag dat wel? God is toch heilig, dus dat is toch niet mogelijk? Volgens mij ligt het meer aan ons mensen dat er een scheiding is tussen God en ons, wij willen vaak ons eigen leven bepalen en niet in volledige afhankelijkheid van Hem leven. Maar ik geloof niet dat God dat wil. Hij heeft Zijn Zoon gegeven om de scheiding tussen Hem en ons op te heffen en ik geloof ergens diep van binnen dat Hij intens verlangt naar een hele diepe relatie met ons. Een relatie zonder belemmeringen. En dat Hij betrokken wil zijn bij elk detail van ons leven. Zijn Vaderhart verlangt zo naar ons (denk aan de gelijkenis van de verloren zoon). Als ik dan dit filmpje zie, zegt mijn hart diep van binnen: dit is waar. Maar vanuit mijn Ger. Gem.-achtergrond steekt dan toch weer de twijfel op: is het zo makkelijk, houdt Hij echt van mij? En ik heb ook zoiets van: er zijn zoveel mensen op deze wereld die gekwetst en gewond zijn en hunkeren naar onvoorwaardelijke liefde. Moet je deze mensen dan de enige echt onvoorwaardelijke liefde die er bestaat op deze wereld (de liefde van God de Vader) ontnemen terwijl ze er zoveel behoefte aan hebben? En het evangelie van de Heere Jezus zo moeilijk maken, door er eerst allerlei voorwaarden van jouw kant aan te verbinden voordat je bij God kunt komen (zondekennis bijvoorbeeld enz.). De wereld is vaak al zo hard voor veel mensen en als God dan ook nog niet eens (makkelijk) bereikbaar is en je niet zeker mag weten dat Hij echt als een Vader van je houdt, dan blijft er eigenlijk niets over om op terug te vallen.
Antwoord
Hartelijk dank voor deze belangrijke vraag. Een aantal zinsneden in je vraag zetten mij aan het denken. Ik citeer: “Gewoon accepteren dat God onvoorwaardelijk van je houdt”; “Zomaar te vertellen dat God onnoemelijk veel van je houdt.”; “Gewoon zeggen: Ik ben een kind van God.”
Zou het nu echt jouw Ger. Gem.-achtergrond zijn, die er voor zorgt dat de twijfel telkens weer de kop op steekt? Of moeten we ‘gewoon’ zeggen dat de Bijbel zelf een andere boodschap heeft? Ik vind in de Bijbel in de Psalmen en in de evangeliën en in de brieven van Paulus, dat Gods genade voor mensen nooit gewoon of vanzelfsprekend is. Als we God echt leren kennen, kunnen we niet anders dan het ergste vrezen. Als we iets beseffen van Zijn heiligheid en rechtvaardigheid, dan kan het hart niet bevatten dat Hij met ons te maken wil hebben. De liefde en de genade van God, als we die mogen kennen, zullen voor ons nooit iets gewoons en natuurlijks kunnen zijn.
Je zegt hele ware dingen in je mail (bijvoorbeeld dat de scheiding van ons uitgaat, enz). Maar ik mis echt één ding. En dat miste ik ook helemaal in het filmpje. De bijbelse boodschap is niet: “God toornt niet. God straft niet. God verstoot niet.” Als we dat denken, vervaagt het evangelie tot een nietszeggende boodschap. Als je het woord “toorn” op een bijbelsite intikt, lees je juist keer op keer dat God wel een toornend God is. Een verterend vuur. Een eeuwige gloed. Wat heeft Christus juist steeds gewezen op de ernst van het eeuwig verloren kunnen gaan.
Dat is allemaal niet weg te strepen door te denken: Maar nu Christus is gekomen, en nu Hij aan het kruis is gestorven, nu is het over met Gods toorn. Integendeel. Lees maar bijvoorbeeld in de brief aan Hebreeën hoe het gaat als we in de zonde blijven, als we volharden in ongeloof, enz. De bijbelse boodschap is niet: Ga er allemaal maar gewoon vanuit dat God van je houdt, want Christus is gekomen. Nee: Hebreeën 2 zegt: Als God degenen zo gestraft heeft die de Wet van Mozes ongehoorzaam zijn, hoeveel meer zal Hij straffen die het evangelie ongehoorzaam zijn!
Gods Woord is een groot getuigenis van Gods weergaloze liefde. Maar Gods genade betekent niet dat we wel in zonde en ongeloof en wereldgelijkvormigheid kunnen blijven. Daar hoor ik helemaal niks van in dat filmpje. Daar wordt plompverloren gezegd dat Gods ons ziet als een grote waardevolle schat enz. enz. Waren het niet de valse profeten in het Oude Testament die de mensen in slaap susten met een boodschap van: Vrede, vrede!? En ze vonden Jeremia maar een zwartkijker die sprak over toorn en gericht.
Het kruis van Jezus Christus moet en mag hoog verheven worden. Maar dan wel tegen de achtergrond dat ik te maken heb met een God die de zonde hoog opneemt. En juist rond het kruis van Christus vallen de beslissingen: Vernederen wij ons voor God; komen we tot berouw, en hopen we alleen op Gods genade, of leven we langs Hem heen? Christus is gezet tot een val en opstanding. Hij is een Rotssteen, of een struikelblok. Dat laatste is Hij voor farizeeërs die zichzelf niet kennen en niet weten wie zij zijn voor God.
Van een voorwaardelijk evangelie moet ik niet veel hebben. Maar evenmin van een evangelie dat buiten berouw en echt geloof en ware bekering om, mensen voorhoudt dat het wel goed zit. Sorry als ik wat scherp ben, maar deze dingen raken me diep. Ieder die Gods genade kent, zal moeten zeggen: Onbegrijpelijk, dat Hij op mij neerzag, en mij verzoening schonk!
Hartelijke groet,
Ds. N. den Ouden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. N. den Ouden
- Geboortedatum:25-10-1969
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Leerbroek
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat een zorg en moeite, helaas zijn er veel die hier mee te maken hebben.
Je zegt heel veel dingen die waar zijn, toch laat jij je beïnvloeden door wat je hoort in de gergem.
Je noemt de geschiedenis van de verloren zoon je zult dus ook weten wat daar gebeurde.
Het maakt nogal uit hoe je in het leven staat in dingen die je doet, over dingen die niet goed waren, zie je die dan ook echt zo, dat je de HEERE daar mee tekort hebt gedaan.
De geschiedenis van de verloren zoon is daar een mooi voorbeeld van.
Hij nam afstand van het huis van zijn vader, hij leefde zijn eigen leven en ook niet bij de eerste tegenvaller ging hij naar zijn vader terug.
Hij was best wel hardleers of hij dat nu zelf zag of niet.
Op een gegeven moment zag hij in dat hij niet goed deed en wat hij gedaan had, dit gebeurd niet bij een ieder mens dat hij dat ziet en terug gaat.
En wat zei hij, ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel, en voor u;
En ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij een van uw huurlingen.
En zo moet het ook bij ons zijn, als je rein en zuiver in deze dingen staat en mee om gaat, en de wil van jou kant is er ook om dat te doen dan mag je vrij gaan tot HEM.
De oude mens in ons die is er ook we zijn ook niet volmaakt, alles zal ook niet perfect zijn.
Als je dan blijft belijden het geen niet goed was en ook niet in wilt blijven zondigen.
Zoals de HEERE ook zegt tegen de vrouw ga heen zondigt niet weer.
We hebben te maken met een Heilig GOD dat is waar, niet met een al verzoenend god, Hij kan de zonde ook niet aan zien, daarmee is niet gezegd dat het niet goed kan komen tussen GOD en de mens.
Dan had Hij zijn Enig Geliefde Zoon ook niet naar de aarde hoeven te sturen.
Juist wel Hij heeft ons op het oog.
Daar is bekering voor nodig dat je toelaat dat God de dingen die niet van Hem zijn weg mag snijden.
Daarom is het zo belangrijk onder wat voor een Woord je bent, is dat wel de waarheid.
Ik zelf heb veel kerk gemeentes bezocht en daar verschillende manieren van prediking en woord verkondiging gehoord.
En hierin ontdekt dat er veel verschil in zat.
En het was goed dat ik dat gedaan had, en dat bracht mij steeds meer bij het verlangen om alleen de waarheid en het ware Woord te willen horen.
We bidden er veel voor en dat het ook bij anderen dat zo mag wezen.
En het werkt de HEERE laat ons het zien we willen Hem daar groot in maken, Hij alleen de eer.
Wij kijken over kerkmuren heen wij zoeken mensen die in Christus zijn, in en buiten de gemeente.
Wat is nou een gemeente waar maar enkelen in Christus Jezus zijn omdat ze de HEERE niet aan kunnen nemen.
De HEERE kun je de schuld niet geven hoorde ik in een prediking, het is dan je eigen schuld.
Wil je dan wel geleerd worden is dan de vraag, of denk je dat je zelf ook nog wel mag mee praten.
Voor mij is dat geen gemeente van Christus maar een groep mensen die bij elkaar komen.
Het Licht moet schijnen de duisternis moet weg.
Vraag het de HEERE is of je wel op de goede plek bent, en laat je niet door mensen zeggen, in deze gemeente ben je opgevoed.
Mensen hebben allemaal hun eigen kerk gesticht en er heilige huisjes van gemaakt.
De HEERE heeft Zijn Woord gegeven en ziet je graag waar zijn Woord naar eer en waarheid verkondigd word en elkaar in Christus zoekt.
met vriendelijke groet,
Gods zegen Hij kent je.
Het lijkt soms zo heel moeilijk om achter de waarheid te komen,er zijn mensen die hebben een kast vol
met boeken met wijsheid andere weer films of passions, maar de schrift maakt het vaak een voudig
lees Hebr 4 v.s 16 en daarbij zondag 7 van de H.C daar lees je het apostolicum wie dat met zijn hart
wil geloven en met zijn mond wil belijden die wordt behouden dat heb ik niet verzonnen maar
word je door de schrift voor gehouden Rom 10 v.s 8-11 als je deze weg gaat zal je niet beschaamd worden
met vr gr en de zegen van Den Heere toegewenst
Heel belangrijke tekst!
EN vraagsteller ik begrijp je vraag heel goed, heb zelf ook zo met die dingen gezeten!
Ook kan ik de dominee begrijpen, want je kunt ook aan de linkerkant vd weg afraken!
Maar aan de rechterkant vd weg af is net zo gevaarlijk!!
Daar zie ik dagelijks voorbeelden van, dat mensen bij de Heere Jezus wegblijven omdat ze naar hun
beleving niet genoeg zondekennis hebben, verschrikkelijk vind ik dat!
Zoek je weg in deze dingen samen met God en Zijn Woord, Hij bedriegt je niet, en Zijn beloften zijn ja en
amen in Christus Jezus.
In jou verhaal kun je zo mooi lezen hoe God jou werkelijk honger geeft, naar meer van Hem
en tegelijk schrijf je eigenlijk, dat twijfel en afwijzing al wachten om op je "in te beuken" ...
1 advies, luister niet naar die stemmen, ze hebben maar 1 doel, je weghouden bij Jezus en je verstrikt en verslagen maken.
God heeft maar 1 doel met ons, dat Jezus in ons zichtbaar wordt!
Met Jezus in ons zijn we aangename geur voor God, (2kor2:15)
Als God dit zegt dan wordt het een praktijkuitdaging om hier wel of niet op in te gaan
Wil je Jezus echt in je hart?
Wil je wel echt relatie met God
Wil je dat echt......?
God weet allang dat we vies van de zonden zijn, daarom zond Hij zijn Zoon
Dus als je vies bent kun je wel al je viezigheid opnoemen maar ik denk verstandiger is dat je onder de douche gaat staan om je schoon te LATEN wassen....
In deze beeldspraak is Jezus die douche, maar wil je wel dat Jezus jouw vieze hart reinigt
Jezus zegt het volgende:
"Ik ben het brood des levens; wie tot Mij komt, zal nimmermeer honger hebben en
wie in Mij gelooft, zal nimmermeer dorst hebben (Joh 6:35)
Jezus zegt dus zelf dat je naar Hem TOE mag komen, dat je vrij mag kiezen voor wat Hij aanbiedt.
Hier begint het vaak weer te rommelen, de kwellers komen weer van stal, laten je twijfelen of wijzen je opnieuw af .... om uiteindelijk een jaar later weer te beseffen dat Gods liefde zo groot is. Net zo lang totdat je oud en moe bent geworden ....
Is dat wat God wil?
Hij laat eerst Zijn Eigen Zoon een kruisdood sterven, Hij heeft de duisternis overwonnen, zodat jij vandaag in de praktijk mat en te neergeslagen wordt?
Ik denk het (ook) niet. Wat is dan verstandig?
Niet in een theologische discussie verzanden maar ga in op het AANBOD van God!
Het voorhangsel is niet voor niets weg! Je mag zo maar binnen komen in het Heilige der Heilige….Je mag God omarmen, omdat Hij jou uitnodigt op basis van het offer van Zijn Zoon
Omarm Hem en geef Hem jouw hart, door eenvoudig te zeggen:
HEERE Jezus, kom maar in mijn Hart wonen, "Ik geef u mij hart" (geef dit al spanning ?) God zegt: Geef mij je hart (spr 23:26)
en als je bewust voor HEM wilt kiezen zegt dat dan gewoon met heel je hart!
"HEERE Jezus, U mag mijn HEER en mijn MEESTER in mijn leven zijn!"
Of wil je het in je leven alleen doen op basis van je eigen controle of vermogen....dat mag?
Of erken je dat Hij de Zoon van God is? Dat Hij uit de doden is opgestaan, om verzoening tussen jou en God tot stand te brengen...Zegt het HEM dan
.... Ja HEERE JEZUS ik erken ..(benoem het)...!
Dat is belijden met je mond, hetzelfde als je ja zegt op een huwelijk.
Ik ben het eens met @huibertus en @bente (Rom 10:8-11) en uit de praktijk kan ik zeggen dat je echt niet beschaamd zal worden.
Elk mens is zondig en het lukt je nooit uit eigen kracht om op te houden met zondigen.
Alleen met behulp van de H.Geest ben je in staat om uit zondige situaties te komen
Als Jezus aan je deur klopt.... luister dan niet naar stellingen, ga er niet op in... maar zalig is het om heel persoonlijk open te doen en te zeggen:
HEERE JEZUS wees zo ontzettend welkom in mijn leven
Vergeef mij al mijn zonden en tekortkomingen door mij te wassen in Uw kostbare bloed
Vul mij met u Heilige Geest en Wees mijn Heer voor de rest van mijn leven.
Jaag er handel erna!
mvg
https://www.youtube.com/watch?v=vm-1wFK4ggY
Wat een eerlijk en mooie vraag.
Je stelt een vraag waar veel mensen in jouw gezindte mee worstelen.
Vast gezet in een afwachtend geloof.
Ik proef je verlangen een levend geloof in Jezus uit te gaan stralen. Getuigen wat Jezus in jou leven heeft gedaan.
Ik vind het persoonlijk jammer dat ds. den Ouden het vergrootglas over het woord 'gewoon' legt.
Ik lees in jouw vraag en getuigenis een totaal ander toon. Een verlangen naar het ware evangelie.
Laat je de moed niet ontnemen. Pak je oude leven op, breng het aan de voeten van Jezus.
Hij zal je nieuw leven geven. Maak vooral je omgeving deelgenoot van jouw mooi worsteling.
Volg Jezus!
we hebben tegen God gezondigd,
aub ga u niks verbeelden,wat u nooit gekregen hebt!
De Heere maakt Zelf plaats.
tenzij u wederom geboren bent.....voor mij net zo hard nodig als voor u.
in t leven kan je toch ook geen zwangerschap verbeelden,die er niet zit?
als u er vanuit gaat dat God uw vader is,heeft u toch geen gemis?of onzekerheid?lijkt me.
Wel als u t zelf toeeigend en er geen wonder plaats vindt,dat zou k zo erg voor u vinden!
door de preken in uw gemeente,waar u hoort wat er gekend moet worden,wil het wel zijn voor de nimmer eindigende eeuwigheid,vraag toch zachtjes, Heere schenkt U mij dat ook,wat ik v d kansel hoor!
lijkt me t veiligste
zo zielig als u zich vergist
