Vraag
Ons dochtertje van vijf vertelde ons vorige week: “Mama, ik ben zo heel erg blij!” Op mijn vraag waarom ze dan zo blij was antwoorden ze: “Ik heb een nieuw hartje gekregen van de Heere.” Ik vroeg aan haar hoe ze dat wist en waaraan ze dat kon merken. Ze vertelde: “Ik zag al de verkeerde dingen die ik gedaan heb voor me. En daar werd ik heel verdrietig over. Maar toen zei de Heere: Ik heb al je zonden weggedaan, Ik denk er niet meer aan. En nu ben ik zo blij.” Hierbij straalde haar gezichtje helemaal. Ik was erg ontroerd toen ik dit hoorde en vertelde haar hoe fijn ik dit vond. Ook tegen een paar anderen heeft ze het die dagen daarna verteld. Maar nu zijn we een week verder en je merkt eigenlijk niets meer aan haar. Ze vindt het soort vanzelfsprekend geworden. Anderen moeten vragen om een nieuw hartje, maar zij niet, want die heeft ze al. En als ik haar een compliment geef zegt ze: zie je wel dat ik bekeerd ben. Hoe moeten wij hier als ouders mee om gaan? Ik zou het fijn vinden als een dominee van de Gereformeerde Gemeente hier iets over kan zeggen.
Antwoord
Als ik lees wat u mij vertelt moet ik denken aan Jezus’ woorden: “Voorwaar zeg Ik u: Zo wie het Koninkrijk Gods niet ontvangt gelijk een kindeken, die zal in hetzelve geenszins ingaan” (Markus 10:16). Waren er maar meer met een ‘kinderlijk geloof’.
Daarom kort mijn reactie: wees in tweeërlei opzicht voorzichtig. Aan de ene kant: neem uw kind voor 100 procent serieus. Mooi wat ze u vertelt. Verblijdt u in Gods werk. Schep moed. Bezie het op de langere termijn.
Aan de andere kant: Maak uw dochter niet bijzonder. Niet uw handen opleggen. Ons komt geen oordeel toe. Plak geen etiket op. Zij blijft een kind dat kinderlijk spreekt en denkt. Gods werk komt op Zijn tijd en wijze openbaar. Daar zorgt Hij Zelf voor.
Spreek ook met haar over de dagelijkse verdrietige dingen en vergeving daarvan. Voor ons allemaal blijft nodig het kindergebedje: “schoon mijn zonden velen zijn, maak om Jezus wil mij rein.” Van harte Gods genade, liefde en wijsheid toegewenst. Vooral veel kinderlijk geloof.
Ds. D. W. Tuinier
Dit artikel is beantwoord door
Ds. D.W. Tuinier
- Geboortedatum:28-04-1964
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kampen
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
alle hulp van Boven hierin toegewenst.
k,moest aan een klein meisje denken.
Dat haar moeder om een Bijbel vroeg met psalmen
haar moeder moest haar steeds voorlezen.
alleen uit de Bijbel
andere boeken wenste t,kindje niet
ze lag veel op haar knietjes,in tranen,om haar zonde
bad voor haar ouders,en kinderen op school etc.
[kleuterschool]toen
mama,Hij red mij keer op keer,zei ze
God heb ik lief zong ze,maar huilde dan zo erg,om haar zonde,en Zijn Liefde voor haar.
Hij redt mij keer op keer,was het steeds.
de psalmversjes hoefde ze maar een keer te horen,die waren van haar God ,die ze lief had.
donald duck,bedankte ze voor,andere leesboekjes,niks was erin van haar Liefste,die ze zo liefhad,met tranen was het dan weer,, Hij redt mij keer op keer,mama zei ze steeds.
Haar mama vond haar ,/hoorde haar,op verschillende plekken,bidden,zo,n verdriet van haar dagelijkse zonde....
mama,niet die nagels zo....smeekte ze dan.
Dan wordt de Heere zo verdrietig
dan ging ze om bekering voor haar ouders bidden,vaak in tranen.
mama moest veel uit de Bijbel lezen voor haar,dat kon ze zelf nog niet.
ze werd ziek
Hij redt mij keer op keer,dat had ze zo nodig
vlak voor de operatie, ze lag te wachten om naar binnen te mogen
zei de chirurg tegen de moeder,
uw meisje is ingeslapen.
rouw in de kerk ps.116,zonder dat de ds. het wist[kerk was vacant]
begraven met ps.116
God zelf zorgde voor Volk op t,graf,door hem gestuurd.
dat er een Koningskindje werd begraven
om nooit te vergeten
ik zag dat de hoofdletters niet goed hebben gepakt
excuus
