Bijbel open laten vallen

Binnen onze gezindte wordt het belang van om de Bijbel op volgorde te lezen altijd erg benadrukt. Ik ben dit ook gewend om gewoon hoofdstuk na hoofdstuk te lezen. Nu is het in andere kringen ook gewoon om soms zomaar de Bijbel open te slaan en te lezen waar je oog het eerste op valt. Nu wordt daar wel tegen gewaarschuwd. Waarom is dat precies? Ik zat een poosje terug vol verwarring op mijn kamer. Het Bijbelgedeelte kwam totaal niet binnen. Als vanzelf bad ik toen of de Heere dan wilde zeggen wat ik moest doen. En terwijl ik daar officieel erg huiverig van ben, deed ik de Bijbel zomaar ergens open. De Bijbeltekst die ik toen las kwam wel binnen! Wat moet ik hier nou mee?

Beste vragensteller,

Je vraag is eigenlijk tweeledig. Allereerst vraag je jezelf af waarom het nodig is dat we gestructureerd de Bijbel lezen. Daarnaast zit je met de vraag hoe je het moet plaatsen dat je toch werd aangesproken door Gods Woord toen je jezelf hier op een bepaald moment niet aan hebt gehouden.

Het is inderdaad van groot belang dat we de Bijbel tijdens onze stille tijd met orde lezen, dus hoofdstuk na hoofdstuk. Waarom is gestructureerd Bijbellezen belangrijk? Allereerst omdat de gehele Bijbel Gods openbaring is. Met alles wat in de Bijbel staat, heeft God een bedoeling. Al wat te voren geschreven is, is tot onze lering geschreven, opdat wij door lijdzaamheid en vertroosting der Schriften hoop zouden hebben, zo schrijft Paulus (Rom 15:4). Op het moment dat we selectief Bijbellezen, dan zoeken we in de Schrift naar onze pareltjes en diamanten. Hiermee miskennen we een groot deel van de Bijbel, dat ons mogelijk wat minder aantrekkelijk overkomt, maar dat toch niet minder behoort bij de openbaring van de levende God. Omdat de Bijbel Gods openbaring is, past het ons met eerbied en ontzag ons te verdiepen in heel de Schrift.

Een tweede punt is dat bij selectief Bijbellezen wij vaak zelf bepalen waar we behoefte aan hebben. We zoeken wellicht naar een Bijbelgedeelte dat ons troost en bemoedigd en waar we goede herinneringen aan hebben. Wat we lezen, wordt bepaald door onze eigen voorkeur en daarmee kunnen we Gods Geest in de weg staan. We bepalen zelf wat we willen horen en passeren daarmee wellicht Bijbelgedeelten waarin God een boodschap voor ons heeft die in onze specifieke situatie tot ons heil strekt. Hierbij behoort uitdrukkelijk niet alleen het vertroost en bemoedigd worden, het kan evengoed zijn dat Gods Geest ons wil bestraffen, corrigeren, waarschuwen of onderwijzen. Lees maar wat Paulus in 2 Tim. 4 schrijft over het nut van de Schrift.

Een derde punt is dat het gestructureerd Bijbellezen er voor zorgt dat we Bijbelgedeelten in zijn verband lezen, waardoor we de bedoeling die God hiermee heeft beter kunnen plaatsen. Als we zomaar de Bijbel wat openslaan en na wat bladeren hier wat lezen en daar wat lezen, kunnen we zaken niet in het juiste verband plaatsen.

Het is zeker zo dat God aan het ordelijk lezen van de Bijbel Zijn zegen wil verbinden. De zendeling Hudson Taylor schrijft ergens dat hij op een dag met moeilijke, ontmoedigende en vermoeide ervaringen met grote geestelijke honger Gods Woord ter hand nam. Het Bijbelgedeelte dat aan de beurt was, was Numeri 7. Daar had hij eigenlijk helemaal geen behoefte aan. Hij schrijft daarover het volgende: "Toen ik mijn Bijbel opensloeg, had ik het gevoel dat ik onmogelijk dat lange hoofdstuk met veel herhalingen kon lezen; dat ik beslist een ander hoofdstuk moest openslaan dat voedsel voor mijn ziel bevatte. En toch had ik er geen vrede mee mijn dagelijkse Bijbelgedeelte niet te lezen. Na enige innerlijke strijd besloot ik dan ook, het toch te lezen en ik vroeg God mij te zegenen, zelfs met Numeri 7. Ik was bang dat er niet zo erg veel geloof in het gebed was; maar wat werd het overvloedig  verhoord! Wat een feest bereidde God voor mij! Hij openbaarde mij Zijn eigen hart vol liefde en gaf mij de sleutel tot het verstaan van dit hoofdstuk en van het vorige, zoals ik het nog nooit eerder had verstaan." Is de ervaring van deze zendeling geen beschamende aansporing om ons biddend te houden aan het ordelijk lezen van de Bijbel en hierin groot van God te denken?

Het bovenstaande geeft jouw mogelijk nog meer vraagtekens bij de ervaring die je in je vraag noemt, namelijk dat je toch gesticht werd toen je een Bijbelgedeelte las dat niet aan de beurt was. Ontbreekt hierin dan per definitie Gods goedkeuring en moet er daarom een vraagteken worden gezet achter jouw ervaring? Dat zou ik niet durven beweren. Hoewel ik hiermee het bovenstaande pleidooi voor gestructureerd Bijbellezen niet wil relativeren, is God een God die over onze gebreken kan heenstappen. Hij weet wat van Zijn maaksel te verwachten is (Ps. 103) en kan ons hart bereiken op het moment dat Hij dat nodig vindt. Als God door Zijn Woord tot ons spreekt, is dat een Woord op zijn tijd. Dan is het als bij de kamerling die net op het moment dat hij in raadsels verkeerde over het gedeelte dat hij las, via Filippus rijk onderwijs ontving over het Lam Gods waarover Jesaja profeteerde (Hand 8). Stel jezelf daarom de vraag of het Woord wat je op dat moment aansprak aansloot op jouw situatie en of het je aan God verbond. Als dat zo is, hoef je er geen vraagtekens achter te plaatsen, maar mag je God ervoor erkennen.

M. M. van Winkelen

Dit artikel is beantwoord door

M.M. van Winkelen

• Geboortedatum:
  18-07-1981
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Den Haag
• Status:
  Actief

55 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven