Vraag
Ik woon samen met een getrouwde vrouw. We hebben samen een kind met de achternaam nog van de vader. Kunnen we dan het kind laten dopen onder mijn naam?
Antwoord
Deze korte vraag gaat over een ingewikkelde situatie waarover ik niet zo maar kan oordelen. Als ik dat wel doe, doe ik ongetwijfeld tekort aan de persoonlijke situatie die doorgaans veel complexer en gevoeliger ligt. Maar als ik afga op het in enkele zinnen gegeven beeld kan ik wel proberen kort wat lijnen trekken vanuit de leefregels van Gods Woord.
De (te) korte reactie is als volgt. Ongehuwd samenleven gaat in tegen Gods wil m.b.t. het huwelijk, samenleven met een getrouwde vrouw heet in de Bijbel overspel en is dus zonde tegen het zevende gebod van de Tien Geboden. Ook als (wat ik hierbij veronderstel) de vrouw ‘in scheiding ligt’ (dus dat er een scheidingsproces gaande is en er nog geen officiële scheiding uitgesproken is), verandert dat daar niets aan. Het eens gesproken ja-woord blijft voor Gods aangezicht geldig als de trouwbelofte die je hebt afgelegd (“wat God heeft samengevoegd, zal de mens niet scheiden”, Matt. 19). En voor alle duidelijkheid: of de vrouw nu wel of niet gelooft en christen is, verandert daar ook niets aan. Het huwelijk als levenslange verbintenis van liefde en trouw is een instelling van God en ook in een ontkerkelijkte samenleving nog steeds een groot goed dat door alle mensen gerespecteerd dient te worden. Hooguit kan ik er nog aan toevoegen dat God niet wil dat wij intieme relaties of een gezin vormen met mensen die Hem niet erkennen en eerbiedigen (ook daarvoor zijn de bijbelse gegevens talrijk en onweerlegbaar).
Maar nogmaals, mogelijk doe ik met wat ik hier, eveneens kortheidshalve, zeg geen recht aan een situatie die ongetwijfeld veel complexer zal zijn dan ik hier veronderstel. Vanwege de korte vraagstelling en het feit dat ik de betrokkenen niet persoonlijk ken of kan spreken, kan ik helaas niet anders. Ik veronderstel intussen van alles wat een dergelijke situatie kan verklaren (bijv. de vrouw is gevlucht uit een onmogelijk huwelijk met geweld of verslaving, de nieuwe vriend is voor haar een redder in de nood, etc.). De door u gemaakte keuzes kunnen in het licht van Gods leefregels eenvoudig veroordeeld worden, maar als er sprake is van dergelijke extreme aspecten kan en moet hiervoor wel enig begrip zijn. Maar dan nog geldt voor wie christen zegt te zijn en wil zijn: zoek ook in deze situatie dan met een krachtige wil naar wat God van je vraagt nu je hierin beland bent. Zoek een uitweg die steeds meer zal beantwoorden aan zijn bedoelingen.
Vervolgens gaat het over een kind dat kennelijk van de man is waarmee de vrouw officieel nog getrouwd is. Er zijn hier juridische kanten aan, waarover ik moeilijk kan oordelen. Een biologische vader kan afstand doen van een kind dat meegaat naar een nieuwe relatie en nieuw gezin. Of het op de naam kan komen van de nieuwe ‘vader’ is dan misschien wel mogelijk. Zoek hiervoor het advies van een jurist gespecialiseerd in gezinsrecht.
Zo lang de ‘nieuwe vader’ deze zeggenschap en het ouderschap niet heeft, kan het volgens mij niet gedoopt worden op de naam van die vader. Het kan alleen gedoopt worden onder verantwoordelijkheid van de moeder, als deze gelooft en belijdend christen is. Is dat laatste niet het geval, dan zal een kerk doorgaans niet overgaan tot de bediening van de doop. Eerst zal de moeder haar geloof beleden moeten hebben, of minimaal op weg moeten zijn daar naartoe.
Dit alles is meedenken in een situatie die ik niet ken en waar veel meer kanten aan zullen zitten dan ik nu kan overzien. Daarom luidt mijn advies tenslotte: ga in gesprek met een predikant in uw directe omgeving. Ik bid voor u om wijsheid, liefde en de radicale keuze om Christus te volgen in zijn weg van zelfverloochening en gehoorzaamheid aan God. Dat is de enige weg die werkelijk Heil-zaam zal zijn!
Ds. K. van den Geest
Dit artikel is beantwoord door
Ds. K. van den Geest
- Geboortedatum:12-10-1957
- Kerkelijke gezindte:Nederlandse Gereformeerde Kerken
- Woon/standplaats:Deventer
- Status:Actief
