Vraag
Aan een dominee uit welke kerk dan ook, die dit probleem ziet en erkent als een probleem. Helaas moeten we opmerken dat er weinig gelezen wordt door de mensen in de kerk. Niet alleen door jongeren, maar wel voornamelijk door hen. Ik ben zelf een jong persoon (18), maar ik lees wel graag - wellicht komt het door mijn opvoeding. Het is wat mij betreft ontzettend jammer, want er zijn zoveel boeken, kleine geschriftjes over een bepaald onderwerp en preken van oudvaders e.a. predikanten die het lezen waard zijn. Ziet u dit probleem in uw kerk, of juist niet (ik wil dan graag weten welke kerk)? Heeft u misschien een gouden tip om mensen aan het lezen te krijgen, naast zelf het goede voorbeeld te geven? Alle tips zijn welkom. Bij voorbaat hartelijk dank!
Antwoord
Er wordt inderdaad niet zo heel veel gelezen. Zeker niet als het gaat om preken, meditaties, exegetische uiteenzettingen, dogmatische verhandelingen en beschouwingen op het terrein van de ethiek. Wat ernstiger is: de Heilige Schrift als zodanig wordt ook steeds minder gelezen. En -nog ernstiger- zij wordt ook meer en meer als niet-normatief beschouwd.
We leven in een cultuur van “ik denk, ik vind, ik meen!” Ongegeneerd brengen we onze gedachten naar voren. En in heilloze arrogantie stellen we die boven Gods Woord... Ik ben ervan overtuigd dat we in alle kerkverbanden te maken hebben met dezelfde kwaal, maar dat zij zich manifesteert en profileert “van licht naar zwaar.” De behoudende kerken komen ogenschijnlijk vertraagd mee in het seculariseringsproces. Maar internet, dvd en sociale media hebben hun duizenden reeds verslagen. Ook daar. Vergis je niet.
De duivel viert triomfen met zijn bezigheidstherapie. Bakens worden verzet, wissels omgezet. Die trein dendert voort. Meerderen (zoals predikanten, leerkrachten, opvoeders) vragen zich af: Hoe is het tij (nog enigszins) te keren?
Je krijgt de huidige generatie niet aan het lezen in een oudvader. Van het allergrootste belang is dat ouders en andere opvoeders de kinderen voorgaan in het dagelijks omgaan met de Heilige Schrift (als norm voor ons leven) en zelf een leesbare brief van Christus zijn. Maar daar zeg je iets... Hoe worden de dingen anders? Niet door kracht, noch door geweld, noch door het lezen van Smytegelt... maar alleen door Gods Geest, de Geest van Christus! Wij worden geroepen tot aanhoudend gebed om de Geest!
Geef ondertussen je vriend of vriendin met alle vrijmoedigheid een stichtelijk boekwerk ten geschenke. En stimuleer de naaste, met wie je wandelt, tot het lezen van iets goeds. Maar heb verwachting alleen van de HEERE. “HEERE, spreek slechts één woord!”... Dan gaan de dingen gebeuren. Middenin onze onwaardigheid. Zijn Naam ter eer.
Laat de moed niet zakken. Al wordt er dan niet veel gelezen... “er staat geschreven!” Wat? Dat Hij, de HEERE, voortgaat en de trouw bewaart. Dat Hij spreekt en het is er! Met alle eerbied gesproken: God, de HEERE, leest iedere dag Zijn eigen Woord. Daarom hoop ik! Niet zonder grond.
Kand. G. A. van Ginkel
Dit artikel is beantwoord door
Kand. G.A. van Ginkel
- Geboortedatum:13-01-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Maartensdijk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Pastoraal werk te Veen, Wijk (bij Heusden) en Groenekan.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Tja, als je het 'menselijk' ziet is dit inderdaad zo. Toch, voor de Heere is dat niet onmogelijk!
Ik dacht het zelf ook...een aantal jaren geleden. Ik had nog nooit een oudvader gelezen. En dat zou ik ook zomaar niet gaan doen, dacht ik. Tot ik eens een boek te leen kreeg, en toch maar, omdat ik 't niet kon maken er 'niets' mee te doen, het hele boek las. Het begin was 'pittig', dat geef ik toe, maar de Heere gebruikte het om mijn hart te raken, en me te laten zien dat ik zo niet verder kon leven. Inmiddels is het lezen van oudvaders en andere 'stichtelijke boeken' één van de dingen die ik het liefst doe...
Daarom, laten we niet denken dat dat nu 'niet meer kan', alsof we het dan niet meer moeten proberen. Laten juist zij die de waarde van het lezen hebben ervaren, daarover spreken en anderen aansporen. Zelf kunnen we anderen niet zover krijgen dat ze ook gaan lezen, maar de Heere kan het gebruiken!
