Twijfelen over geloofsleven

Ik ben de laatste tijd erg aan het twijfelen over mijn geloof. Het is erg belangrijk voor me. God is mijn steun elke dag, maar toch vraag ik me de laatste tijd erg vaak af of ik niet alles mezelf inbeeld. Mensen om mij heen ervaren het allemaal zo anders, het lijkt soms wel alsof we een totaal ander geloof hebben. Niet dat het feitelijk niet met elkaar overeen komt, maar de beleving is zo anders. Kerkdiensten zeggen mij vaak erg weinig. De actuele/praktische preken vind ik vaak mooi en dat zijn de preken die mij aanspreken. Een andere preek lijkt altijd zo ver van mij af te staan, alsof het over een totaal andere wereld gaat. Het gaat me dan allemaal ver boven mijn pet, terwijl ik qua denkvermogen toch hbo-niveau heb. Naast de preken heb ik ook weinig met de sacramenten. Ik vind de doop bijvoorbeeld een mooi symbool en in navolging van de Bijbel sta ik daar ook achter, maar ik begrijp niet waarom mensen gedoopt worden en waarom het voor sommige mensen zo belangrijk kan zijn. Als er avondmaal is bij ons in kerk voel ik zelf helemaal niet de behoefte om daaraan deel te nemen, ook niet op de momenten dat ik voor mezelf zeker weet dat Jezus mij ook gered heeft. Een mooi lied, de geweldige natuur, al die verschillende unieke mensen om ons heen, dat zijn dingen die mij veel meer zeggen en veel dichter bij staan. Kan het zijn dat ik voor sommige dingen gewoon niet gevoelig ben, of te nuchter ben? Of is het terecht dat ik hierdoor ga twijfelen of mijn geloof wel echt is?

Beste vragenstell(st)er

U staat echt niet alleen. Ook binnen de kerk is het niet altijd duidelijk wat geloven precies moet inhouden. En veel mensen, zowel buiten als binnen de kerk, kunnen de belijdenissen, artikelen, etc. over het geloof niet onderschrijven, of zij hebben daar eenvoudigweg helemaal geen kennis van. Het geleefd geloof van veel mensen wijkt daarom dan ook vaak af van de officiële leer van de kerk, of van bepaalde kerkgenootschappen.

Maar het gaat ook niet om het kunnen onderschrijven van een leer of een belijdenis. Waar het in een waarachtig en zaligmakend geloof wel om moet gaan is de Grond van het geloof; de Heere Jezus Christus en Dien gekruisigd en de existentiële geloofsverbondenheid met Hem. Het is dan ook niet de kerkelijke leer, of een kerkelijke belijdenis, of het kunnen bevatten of begrijpen, of waarderen van preken, maar de Heere Jezus Christus, Die voor ons in het centrum van het geloofsleven moet staan.

Want Gods Woord begint ook niet bij ons geloof. Gods Woord begint bij de Grond van het geloof en de Inhoud van het geloof. Gods Woord begint bij de Heere Jezus. En eindigt daar ook mee. Want wij kunnen niets toedoen aan ons eigen behoud. En daarom staat in de Bijbel het eenzijdige Godswerk, waarmee Hij ons, door de werking van de Heilige Geest, het geloof van Jezus Christus nog uit genade en voor niets wil schenken, voorop.

Het gaat binnen het geloof volgens de Bijbel dus niet over de mens en zijn of haar geloof en wat hij of zij daarover denkt. En al helemaal niet over het menselijke werk, dat vanuit dit geloof zou moeten worden gedaan, of (nog erger!) het menselijke werk waardoor wij dan een zaligmakend en echt geloof zouden kunnen krijgen. Want de mens, die het nog gegeven mag zijn om naar dit Woord te luisteren, en zich door dit Woord te laten bekeren, d.w.z. tot een nieuw schepsel te worden gemaakt, reageert daarmee alleen maar op dit eenzijdige, dit van één Kant komende, handelen van Godswege, door het horen van Zijn Woord en het werk van Zijn Heilige Geest, Die hem of haar een zaligmakend geloof uit genade wil geven. En vanuit dit geloof; het geloof  in de Heere Jezus Christus en het geloof van de Heere Jezus Christus, worden wij ook gerechtvaardigd, d.w.z. rechtvaardig gerekend voor God.

De toetssteen van uw geloof ligt dus niet in uzelf. En evenmin in of bij andere mensen. Het gaat ook niet om uw ongevoeligheid/nuchterheid, uw hbo-denkniveau, of wat dan ook. Want vanuit onszelf kunnen wij alleen maar wankelen en twijfelen, hoe vroom, godsdienstig en gelovig wij dan ook zijn, of wij onszelf dan ook zien. Want de vaste Grond voor ons geloof ligt buiten onszelf; in de Heere Jezus en Zijn aan het kruis volbrachte offer voor ons. En ik spreek tenslotte de hoop dat u deze verbondenheid met Hem in het geloof al hebt leren kennen, of nog zult vinden. Zodat ook u nog op deze vaste Grond zult kunnen staan.

Vriendelijke groeten,
Kand. W. H. Hoorn

Dit artikel is beantwoord door

drs. W.H. Hoorn

• Geboortedatum:
  30-01-1959
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Dedemsvaart
• Status:
  Actief

99 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven